Είναι πολλά τα λεφτά

Για το ως πότε η χώρα μας θα είναι μία «αποικία χρέους» αναρωτιέται στο blog του στο pagenews.gr o Γιάννης Αντύπας τονίζοντας πως ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε τις καλές πρακτικές προκειμένου να πετύχουμε.

Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ανταγωνίζονται σε ανακοινώσεις μέτρων σαν να μην έχουμε ζήσει σε αυτή τη χώρα το 2010 και το 2015. Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μας επιμένουν να μιλούν για λεφτά χωρίς να προσδιορίζουν την πηγή τους. Άκουσα τον πρωθυπουργό να δηλώνει αντίθετος στη μείωση των φόρων και τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να εξαγγέλλει ένα πρόγραμμα για το οποίο θα πρέπει οι φόροι να αυξηθούν.

Αισθάνομαι ότι και οι δύο πρωταγωνιστές βρίσκονται σε απόσταση από τον παλμό της κοινωνίας.

Η Ελλάδα με υψηλούς φόρους χρεοκόπησε. Αν θέλουμε η Ελλάδα να πάει μπροστά ίσως θα πρέπει να δοκιμάσουμε και τον αντίθετο δρόμο. Τη μείωση των φόρων και τη θεσμοθέτηση του κανόνα των εσόδων και των εξόδων, ώστε κανένας να μην έχει συμφέρον να φοροδιαφεύγει και όλοι να έχουν συμφέρον να δηλώνουν τις συναλλαγές τους. Και μην ακούω βλακείες για προσωπικά δεδομένα και άλλα παλαβά. Αν είναι να γλιτώσεις τον φόρο ακόμη και το δώρο στην παράνομη σχέση θα βρεις τρόπο να το βάλεις στην κάρτα.

Τα πράγματα είναι απλά, αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση. Ως πότε η χώρα μας θα είναι μία «αποικία χρέους»; Στα αλήθεια κανείς δεν έχει τη φιλοδοξία να απαλλάξει τον λαό μας από τα δεσμά των δανεικών; Κανείς δε θέλει να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις των Ελλήνων; Πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα. Η Ελλάδα περνά την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της. Από την πτώση της χούντας η Δημοκρατία μας είναι ισχυρή και αδιατάρακτη. Έχει έρθει η ώρα για ένα ακόμη βήμα προς την ουσιαστική εθνική ανεξαρτησία. Ώστε να συμμετέχουμε ως ισχυρός παίκτης στις εξελίξεις της Ενωμένης Ευρώπης. Για να μη μπορεί κανείς Ολλανδός ή Φιλανδός να μας κουνά ο δάχτυλο.

Για να μπορούμε να χρηματοδοτούμε την άμυνά μας και να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της Τουρκίας.

Για να μπορούμε να γίνουμε μέρος της λύσης των διεθνών προβλημάτων. Να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Να βρεθούμε στο τραπέζι της διεθνούς συνεργασίας για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Στις νέες συμμαχίες για την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Να βάλουμε και εμείς το λιθαράκι μας στην προσπάθεια για να αποφύγει ο πλανήτης μας τον κίνδυνο και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ειλικρινά πιστεύω ότι αυτή την Ελλάδα θέλουν οι Έλληνες.

Και όχι απλά τη θέλουν για να το παίζουν καλύτεροι από τους άλλους. Δουλεύουν για αυτή τη χώρα. Και είναι έτοιμοι να κάνουν περισσότερα αρκεί να βρεθεί ένας πολιτικός ο οποίος θα τους απελευθερώσει από τα δεσμά της γραφειοκρατίας, της αναξιοκρατίας και της υπερφορολόγησης. Ο δρόμος δεν είναι νέος. Έτσι πέτυχαν άλλα κράτη. Δεν έχουμε παρά να ακολουθήσουμε τις λεγόμενες καλές πρακτικές. Να μάθουμε από τους επιτυχημένους και να αφιερώσουμε τα κέρδη μας (σε γνώσεις κυρίως) για να γίνει καλύτερη η ζωή όλων στη Γη. Όπως η αρχαία μας φιλοσοφία καθόρισε τη σύγχρονη δυτική σκέψη.