Ένας κόσμος χωρίς παιδιά

Ο Γιάννης Αντύπας στο blog του στο pagenews.gr σχολιάζει τη δραματική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, σύμφωνα με έρευνα που βγήκε στο φως της δημοσιότητας, και προτάσσει τις επιπτώσεις αυτού για την Ελλάδα.

Αμερικανοί ερευνητές, οι οποίοι παρακολουθούν τους διεθνείς δείκτες γονιμότητας, εκτιμούν πως ο πλανήτης από το 2,4 το 2017 θα πέσει στο 1,7 το 2100. Δηλαδή, από 2,4 παιδιά ανά ζευγάρι θα πέσουμε στο 1,7, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μόνο 5 εκατομμύρια Έλληνες το 2100

Μόνο που δεν θα μειωθεί ο πληθυσμός όλων των χωρών αναλογικά. Άλλοι θα δουν μείωση και άλλοι αύξηση. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η προοπτική για την Ελλάδα είναι το λιγότερο απογοητευτική. Υπολογίζουν ότι στη χώρα μας θα έχουν μείνει περίπου… 5 εκατομμύρια Έλληνες. Ενώ ο πληθυσμός της Τουρκίας θα έχει το λιγότερο διπλασιαστεί. Η έρευνα αναφέρει και άλλα πολύ σημαντικά. Για τον πληθυσμό στην Αφρική, την Ασία και την Ευρώπη, στοιχεία που δείχνουν το τι ακριβώς έχει να γίνει με τη μετανάστευση τα επόμενα χρόνια.

Με τη κλιματική αλλαγή να σπρώχνει και αυτή με τη σειρά τους τους ανθρώπους να βρουν νέες πατρίδες. Οι προβολές αυτές πρέπει να τύχουν επεξεργασίας από τις ελίτ της χώρας μας. Η Ελλάδα, αν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει, θα πρέπει να εκπονήσει το δικό της εθνικό σχέδιο επιβίωσης. Αλλιώς θα την αλέσουν οι μυλόπετρες της ιστορίας και των δυνάμεων της φύσης.

Μεγάλη η πρόκληση για την Ελλάδα

Τα πράγματα για τις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης δεν είναι καλά. Ο τρόπος ζωής έχει οδηγήσει τα νέα ζευγάρια στην επιλογή να μην κάνουν παιδιά. Στην αρχή ήταν η καριέρα, μετά η οικονομική κρίση. Είτε η ευημερία, είτε η φτώχεια είχαν το ίδιο αποτέλεσμα. Οι προοπτικές για τις χώρες που κυριάρχησαν στον πλανήτη τους τελευταίους αιώνες της δεύτερης χιλιετίας δεν είναι και οι καλύτερες. Και ο πρώτος αιώνας της τρίτης χιλιετίας είναι μεταβατικός, και θα καταφέρουν να παραμένουν ως ένα βαθμό ισχυρές, ο επόμενος θα είναι ο αποφασιστικός. Εκτός κι αν φροντίσουν σήμερα να κάνουν τα κουμάντα τους για να μπορέσουν να διατηρήσουν τα μεγέθη και τους ρόλους τους.

Για την Ελλάδα, όμως, η πρόκληση είναι πραγματικά πολύ μεγαλύτερη. Δεν έχει να κάνει με τη διατήρηση κάποιας ηγετικής θέσης, αλλά με την ίδια της την ύπαρξη. Γιατί, χωρίς Έλληνες δεν μπορεί να υπάρχει Ελλάδα. Και η γεωγραφία δεν είναι μαζί μας. Η χώρα μας βρίσκεται στο σταυροδρόμι των μεταναστευτικών ρευμάτων από την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη. Και κανένας φράκτης στον Έβρο δεν θα μπορέσει να ανακόψει την κίνηση εκατομμυρίων ανθρώπων που θα αναζητούν νερό και τροφή.

Θα υπάρξει λύση; 

Πριν βρεθούμε αντιμέτωποι με τετελεσμένα έχουμε χρόνο να ακούσουμε τον συναγερμό που ηχεί. Να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Να ορίσουμε τους κανόνες της νόμιμης μετανάστευσης. Τους κανόνες που θα επιτρέψουν σε όσους έχουν ανάγκη να βρουν προστασία και δυνατότητες καλύτερης ζωής να το κάνουν χωρίς να χρειαστεί να πληρώνουν δουλεμπόρους. Χωρίς όλοι εμείς να νιώθουμε ό,τι κάποιος προσπαθεί να μας επιβληθεί ή πως γίνεται κάποιο παγκόσμιο παιχνίδι σε βάρος μας.

Λύση είναι πάντα οι αποφάσεις που λαμβάνονται με δημοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες υπό το φως της ημέρας. Με δημόσια συζήτηση. Ώστε όλοι να ξέρουν τους όρους με τους οποίους δεχόμαστε ξένους, ώστε όλοι να δουν αν μπορούν και αν θέλουν να ανταποκριθούν στους κανόνες της ζωής στη χώρα μας. Για να μη φθάσουμε σε σύγκρουση, για να συνδυάσουμε τις δικές μας ανάγκες με τις δικές τους. Με κοινό στόχο έναν καλύτερο κόσμο.