Πύργος του Άιφελ: Λήξη συναγερμού – Άνοιξε ξανά για το κοινό

Πύργος του Άιφελ: Έληξε ο συναγερμός και το μνημείο άνοιξε ξανά τις πόρτες του στους επισκέπτες.

Δεν ήταν πραγματική η απειλή για βόμβα στον Πύργο του Άιφελ, κάτι που αναστάτωσε νωρίτερα την πρωτεύουσα του Παρισιού. Οι έρευνες ολοκληρώθηκαν, ο συναγερμό έληξε και το μνημείο άνοιξε ξανά τις πόρτες του για το κοινό.

Νωρίτερα σήμερα, το μνημείο είχε εκκενωθεί, ενώ αποκλεισμένη παρέμεινε η γύρω περιοχή, έπειτα από απειλητικό τηλεφώνημα για βόμβα που δέχθηκε η αστυνομία του Παρισιού, δήλωσε αστυνομική πηγή επιβεβαιώνοντας πληροφορίες που μεταδόθηκαν από μέσα ενημέρωσης. Η αστυνομία είχε προχωρήσει σε εκτροπή της κυκλοφορίας σε παρακείμενους δρόμους.

Σύμφωνα με το πρακτορείο RT, νωρίτερα σήμερα η αστυνομία έλαβε ένα απειλητικό τηλεφώνημα σύμφωνα με το οποίο εκρηκτικός μηχανισμός έχει τοποθετηθεί στο κτήριο – σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας. Το Γραφείο Τύπου του Πύργου του Άιφελ επιβεβαίωσε την πληροφορία για την εκκένωσή του, χωρίς να αναφέρει τον λόγο.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ο χώρος αποκλείστηκε από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις ενώ εκπαιδευμένα σκυλιά αναζητούσαν εκρηκτικά. Σημειώνεται ότι ο Πύργος του Άιφελ άνοιξε και πάλι για το κοινό στις 25 Ιουνίου, αφού είχε παραμείνει κλειστός για 104 ημέρες, στο πλαίσιο των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας. Πρόκειται για ένα από τα πλέον πολυσύχναστα τουριστικά αξιοθέατα του Παρισιού, το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες.

Η ιστορία του συμβόλου του Παρισιού

Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 ως είσοδος για την διεθνή έκθεση Universell αλλά και επ`ευκαιρία της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης. Συνολικά 300 εργάτες ένωσαν 18.038 κομμάτια σφυρήλατου σιδήρου παρασκευασμένου σε φούρνους puddling με 2,5 εκατομμύρια πριτσίνια, με μια στατική μελέτη του Maurice Koechlin. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Βικιπαίδεια, ο Άιφελ βοήθησε τους μηχανικούς Émile Nouguier και Maurice Koechlin και τον αρχιτέκτονα Stephen Sauvestre. Ο κίνδυνος ατυχήματος ήταν μεγάλος καθώς, σε αντίθεση με σύγχρονους ουρανοξύστες, ο πύργος ήταν σε ανοιχτό πλαίσιο, χωρίς κανέναν ενδιάμεσο όροφο εκτός από δύο πλατφόρμες. Ωστόσο επειδή ο Άιφελ είχε λάβει προληπτικά μέτρα ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των κινητών ικριωμάτων, προστατευτικών κιγκλιδωμάτων και διαχωριστικών πλεγμάτων, μόνο ένας άνθρωπος πέθανε. Ο πύργος εγκαινιάστηκε στις 31 Μαρτίου 1889 και άνοιξε για το κοινό στις 6 Μαΐου 1889.

Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού.

Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μωπασσάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Ενώ, ο ποιητής Πολ Βερλαιν άλλαζε δρόμο για να μην τον βλέπει. Σήμερα, ο Πύργος ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης.

Ένα από τα μεγάλα κλισέ των Χολιγουντιανών ταινιών είναι ότι η θέα από κάθε παριζιάνικο παράθυρο περιλαμβάνει τον πύργο.

Ο Άιφελ είχε πάρει άδεια για να σταθεί ο πύργος επί 20 έτη· προοριζόταν για να διαλυθεί το 1909, όταν η ιδιοκτησία του θα είχε επανέλθει στον Δήμο Παρισιού. Η πόλη είχε προγραμματίσει να τoν γκρεμίσει (μέρος των αρχικών κανόνων του διαγωνισμού για ένα πύργο ήταν πως μπορούσε εύκολα να κατεδαφιστεί) αλλά επειδή ο πύργος αποδείχτηκε χρήσιμος για σκοπούς επικοινωνίας, επετράπη η παραμονή του και μετά τη λήξη της άδειας.