Ήρεμο καλοκαίρι; Τότε να αφήσουμε τις φρεγάτες και να πάρουμε αντηλιακό

Λίγες ημέρες μετά τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και τη συμφωνία για «ήρεμο καλοκαίρι» ο Ερντογάν επισκέφθηκε τον ομόλογο και φίλο του Αλίεφ στο Αζερμπαϊτζάν και τον κάλεσε οι δύο χώρες να κάνουν μαζί γεωτρήσεις στη Λιβύη. Στην παράνομη ΑΟΖ δηλαδή με την οποία σφετερίζεται ελληνικές θαλάσσιες ζώνες.

Την ημέρα της συνάντησης και τις επόμενες έγιναν μερικές δεκάδες παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά και δυο εμβολισμοί σκαφών της ελληνικής ακτοφυλακής έτσι για να υπενθυμίσει ο Ερτνογάν πως εννοεί η Τουρκία το ήρεμο καλοκαίρι. Υπάρχει και προαναγγελία νέας εξόδου του Γιαβούζ για έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα βέβαια και γενικά όλο το γνωστό επιθετικό σετ παραμένει στο τραπέζι με την Τουρκία να επιλέγει πότε θα χρησιμοποιήσει τι.

Η μεγάλη επιτυχία της Τουρκίας είναι ότι έχει καταφέρει να παρουσιάζει ως «ηρεμία» όταν κάνει ό,τι κάνει πάντα, αλλά  δεν βγάζει ας πούμε όλο τον στόλο στο Αιγαίο για να φθάσει μέχρι τα έξι μίλια από τις ελληνικές ακτές. Η κλασική ιστορία με τον Χότζα. Όταν δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα πολέμου έχουμε «ηρεμία». Έτσι το βλέπουν ή κάνουν ότι το βλέπουν και οι ξένοι. Οι αναφορές Ευρωπαίων ότι «τώρα που υπάρχει ηρεμία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μπορεί να γίνει διάλογος» επιβεβαιώνει την τουρκική επιτυχία.

Έχει οριοθετήσει παράνομη ΑΟΖ  με το καθεστώς Σαράτζ καταπατώντας την ελληνική και παραβιάζοντας όλη τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει σε ισχύ casus belli για να αποτρέψει την άσκηση νόμιμου κυριαρχικού δικαιώματος από την Ελλάδα, συνεχίζει κανονικά τις παραβιάσεις και τις παραβάσεις σε αέρα και θάλασσα, σφετερίζεται την κυπριακή ΑΟΖ, ασκεί υπονομευτική δραστηριότητα στη Θράκη και όλα αυτό θεωρούνται «αποκλιμάκωση».

Για να γίνει σαφές ποια είναι η εικόνα σε τρίτους, η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει «καταπιεί» την πειρατική ΑΟΖ με τη Λιβύη ως κίνηση και να είναι πρόθυμη να κάνει διάλογο «αν δεν υπάρξουν προκλήσεις». Δηλαδή τι άλλη πρόκληση να υπάρξει;  Απειλεί με πόλεμο, καταπατά ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, παραβιάζει ελληνική κυριαρχία, αμφισβητεί την κυριότητα κατοικημένων και μη νησιών και αυτό η Αθήνα το βαπτίζει αποκλιμάκωση.

Οι ξένοι πρέπει να κάνουν high five  όταν είναι μεταξύ τους. Έτσι εξηγείται ότι μονίμως πιέζουν την Ελλάδα για διάλογο με την Τουρκία και όχι την Τουρκία να σταματήσει να παρανομεί. Η Τουρκία έχει καταστήσει σαφές προς όλους ότι δεν πρόκειται να σταματήσει διότι αυτή είναι η πολιτική της, η δε Ελλάδα προσφέρεται μόνη της στο πιάτο. Οπότε και αυτοί κάνουν αυτό που τους είναι πιο εύκολο. Πιέζουν την Ελλάδα. Η οποία παρότι το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκε να κάνει σωστή πολιτική, είναι ξεκάθαρο ότι οι αντίρροπες δυνάμεις που εκπροσωπούν την χρεωκοπημένη λογική δεκαετιών προσπαθούν να την αναιρέσουν.

Η όλο και πιο εμφανής απόκλιση μεταξύ Μεγάρου Μαξίμου και υπουργείου Εξωτερικών στη διαχείριση της Τουρκίας εκδηλώνεται όταν για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια  το ΥΠΕΞ ασκεί την ενδεδειγμένη εθνική πολιτική και το αποτέλεσμα είναι ο πρωθυπουργός να ασκεί μυστική διπλωματία  με τη διπλωματική σύμβουλο του ερήμην του υπουργού του.

Αυτό, πέραν του ότι εξηγεί πολλά,  είναι πρωτοφανές και επικίνδυνο διότι εταίροι και αντίπαλοι το αξιολογούν και επιβεβαιώνουν την αντίληψή τους ότι εδώ οι ορθολογικές πολιτικές δεν έχουν διάρκεια και ότι αν πιέσουν στο τέλος θα πάρουν αυτό που θέλουν.

Όταν ακούν το ελληνικό σύστημα να δηλώνει ικανοποιημένο που θα έχουμε  ένα «ήρεμο καλοκαίρι» με όλα αυτά που γίνονται, θα αναρωτιούνται αν στο τέλος θα πάρουμε φρεγάτες ή αντηλιακά.