Μινιόν: Η ιστορία του θρυλικού πολυκαταστήματος

Μινιόν: Μέσα στις επόμενες ημέρες το ιστορικό κτίριο βγαίνει στο «σφυρί».

Το Μινιόν αποτελεί μια ιστορία ανόδου και πτώσης, όπως πολλές άλλες, άλλωστε. Μέσα στις επόμενες ημέρες, το ιστορικό κτίριο (που ανήκει στη Folli Follie), βγαίνει στο «σφυρί», δίνοντας έτσι και ένα επίσημο τέλος στην μεγάλη του πορεία. Το πολυκατάστημα Μινιόν στεγάστηκε στο κτίριο στη γωνία των οδών Πατησίων και Βερανζέρου στην Αθήνα, κοντά στην Πλατεία Ομονοίας. Θα πρέπει να σημειωθεί πως και παλαιότερα ορισμένες εκκρεμότητες, όπως την ύπαρξη κάποιων συνιδιοκτητών σε κάποια μέρη του κτιρίου, είχαν σταθεί εμπόδιο στα σχέδια αξιοποίησής του.

Μινιόν: Η δημιουργία του

Το όνομα που βρίσκεται πίσω από το ένδοξο Μινιόν ήταν Ιωάννης Γεωργακάς. Όλα ξεκίνησαν όταν σε ηλικία 13 ετών ο Γεωργακάς φτάνει μόνος του στην Αθήνα από την Ολυμπία. Καταγόμενος από πάμφτωχη οικογένεια έπρεπε να βρει τρόπο να επιβιώσει. Και το έκανε. Εργάστηκε σε μπακάλικο, σε πρατήριο τσιγάρων, σερβιτόρος, οπουδήποτε… Οπου υπήρχε μεροκάματο. Διψώντας για γνώση, τελείωσε το νυχτερινό σχολείο και πήγε φαντάρος. Επιστρέφοντας από το στρατό ξεκίνησε να εργάζεται ως πλασιέ για τα προς το ζην. Γύρναγε απ’ άκρη σ’ άκρη την Αθήνα με το ποδήλατό του και προμήθευε περίπτερα. Κάπου εκεί, σε αυτές τις βόλτες ξεκινάει και η σχέση του με το Μινιόν.

Μόνο που τότε το Μινιόν ήταν απλώς ένα περίπτερο που έμοιαζε με παντοπωλείο. Αυτό ήταν που τον γοήτευσε. Οτι σε αυτό το περίπτερο μπορούσε να βρει κανείς ό,τι ήθελε. Από τσιγάρα μέχρι γυαλιά. Αυτό το μικρό (όπως σημαίνει το μινιόν) περίπτερο έγινε στα χέρια του Γεωργακά το μεγαθήριο Μινιόν. Το περίπτερο ήταν τότε ιδιοκτησίας του άρτι αφιχθέντα εξ Αμερικής Αγγελου Σεραφειμίδη. Ο νεαρός τότε πλασιέ καταφέρνει να πείσει τον Σεραφειμίδη να συνεργαστούν. Έβλεπε σε αυτό το περίπτερο το δικό του επιχειρηματικό όνειρο. Και όπως αποδείχθηκε δεν είχε άδικο.

Η ευφυία τους και το επιχειρηματικό τους μυαλό κάνουν θαύματα. Ξεκινούν τις προσφορές και γεμίζουν το περίπτερο με ακόμη περισσότερα είδη. Μέσα σε λίγο διάστημα ανοίγουν κι άλλο περίπτερο κοντά στην περιοχή. Είχαν καταφέρει να μετατρέψουν τα περίπτερα σε μικρά πολυκαταστήματα. Το πρώτο τους κανονικό κατάστημα στα Χαυτεία δεν άργησε να έρθει. Το 1944 θα γίνει και το μεγάλο βήμα. Το Μινιόν που θα μείνει στην ιστορία ανοίγει στην Πατησίων. Σύντομα όμως το πολυκατάστημα θα μείνει μόνο στα χέρια του Γεωργακά. Ο Σεραφειμίδης αποσύρθηκε και επέστρεψε στην Αμερική. Ο μοναδικός ιδιοκτήτης, ο Γεωργακάς, αναλαμβάνει τα ηνία.

Μινιόν: Ήταν το πρώτο κατάστημα που καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις

Λίγοι γνωρίζουν ότι το Μινιόν ήταν το πρώτο κατάστημα στην Ελλάδα που καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις. Το όνομα Μινιόν ακουγόταν σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Άνθρωποι που έρχονταν για βόλτα ή δουλειές στην Αθήνα δεν γινόταν να μην περάσουν από εκεί. Κάθε χρόνο ο ιδιοκτήτης του Μινιόν είχε και μια νέα ιδέα. Εγκατέστησε κυλιόμενες σκάλες και χρησιμοποίησε ηλεκτρονικούς υπολογιστές σε εποχές που δε θα το φανταζόταν κανείς. Μπορούσες να βρεις στο Μινιόν τα πάντα. Από ρούχα μέχρι εστιατόρια και κομμωτήρια. Οι καθορισμένες τιμές είχαν αντικαταστήσει τα παζάρια μέσα σε λίγα χρόνια. Ο κόσμος είχε αγαπήσει το Μινιόν.

Μινιόν: Η πυρκαγιά που σήμανε την αρχή του τέλους

Κοντά στις μέρες του χρόνου που ζούσε τις μεγάλες του δόξες, στις παραμονές των Χριστουγέννων του 1980, στις 18 Δεκεμβρίου ένας εμπρησμός τρεις ώρες μετά τα μεσάνυχτα εκείνης της Παρασκευής θα αφήσει πίσω του μόνο μαυρίλα και το σκελετό του κτιρίου. Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τους υψηλότερους ορόφους. Εκεί όπου βρίσκονταν τα πλέον εύφλεκτα υλικά. Μέσα σε λίγες ώρες το Μινιόν ήταν παρελθόν.

Η πυρκαγιά ξεκινά από τους υψηλότερους ορόφους, όπου βρίσκονται τα πλέον εύφλεκτα υλικά, γεγονός που βεβαιώνει ότι πρόκειται για εμπρησμό. Η ηλεκτροδότηση στην περιοχή της Ομόνοιας διακόπτεται, καθώς κατέρρευσαν οι κολώνες της ΔΕΗ μπροστά στα δύο καταστήματα. Σαράντα δύο οχήματα με 135 άνδρες της πυροσβεστικής και όλοι οι μαθητές της Πυροσβεστικής σχολής καταφθάνουν στο σημείο, όμως η καταστροφή είναι εκτεταμένη. Από το «Μινιόν» έχει απομείνει μόνο ο σκελετός του κτιρίου ενώ το «Κατράντζος» καταρρέει. Η πυροσβεστική υπολογίζει ότι οι ζημίες ανέρχονται στα δύο δισ. δραχμές.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου από την αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «επιτρέπει σε παρακρατικά και εγκληματικά στοιχεία να επιδίδονται σε καταστροφές που θίγουν επαγγελματίες και εργαζόμενους, καθώς και τη γαλήνη του κόσμου ενώ το ΚΚΕ μιλά για «σκοτεινή υπόθεση». Ο πρωθυπουργός, Γεώργιος Ράλλης, που λίγες ώρες πριν από την πυρκαγιά υπερασπιζόταν στη Βουλή τον πρώτο και τελευταίο προϋπολογισμό της πρωθυπουργικής του θητείας, απαντά στον Ανδρέα Παπανδρέου μιλώντας για «εκμετάλλευση του τραγικού γεγονότος» ενώ ενημερώνει σχετικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Με προκήρυξη που έφτασε μέσω ταχυδρομείου στις εφημερίδες, στις 22 Δεκεμβρίου, η οργάνωση-φάντασμα «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80» ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού. Μεταξύ άλλων, στην προκήρυξη αναφερόταν ότι «κάθε επιχείρηση, έτσι και αυτές στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται της ανάγκη των προλετάριων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια». Η καταστροφή είναι ολοσχερής, πάνω από δύο δισεκατομμύρια υπολογίστηκαν οι ζημιές, όμως ο Γεωργακάς αρνείται να κηρύξει πτώχευση και ξαναφτιάχνει το «παιδί του» με τη βοήθεια των υπαλλήλων του και την αμέριστη αγάπη του κόσμου.

Μινιόν: Το οριστικό τέλος

Ο Γεωργακάς δεν το έβαλε ούτε τότε κάτω. Ξαναστήνει το Μινιόν από την αρχή παρά τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες. Τα πράγματα όμως δεν μπόρεσαν να γίνουν όπως παλιά. Παρά την αμέριστη αγάπη του κόσμου, το Μινιόν μετρούσε αντίστροφα. Μετά τη φωτιά και την επαναλειτουργία του Μινιόν, υπολογίζεται ότι σημειώνονταν περίπου 5 εκατομμύρια επισκέψεις το χρόνο. Τα προβλήματα όμως ήταν πιο βαθιά.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1983, το Μινιόν πέρασε στα χέρια τού κράτους. Εντάχθηκε στις λεγόμενες «προβληματικές επιχειρήσεις». Εκτός αυτού δεν μπορούσε πλέον να πρωτοπορήσει με τόση ευκολία. Νέα καταστήματα, πιο ανταγωνιστικά αλλάζουν την εικόνα του λιανικού εμπορίου.

Η τελευταία προσπάθεια έγινε το 1991. Ο Γεωργακάς, όχι μόνος του αυτή τη φορά, αποκτά και πάλι τον έλεγχο του Μινιόν. Η προσπάθειά του άντεξε ένα χρόνο. Εχοντας φτάσει ήδη τα 79 έτη αποφάσισε να πουλήσει το μερίδιό του. Το Μινιόν συνεχίζει τη λειτουργία του αλλά τίποτα δεν μπορεί να το επαναφέρει στα παλιά δεδομένα. Το οριστικό τέλος ήρθε λίγα χρόνια αργότερα και με πολλά προβλήματα. Δυσκολίες ρευστότητας και σκληρός ανταγωνισμός, μεταξύ άλλων, θα οδηγήσουν το Μινιόν σε λουκέτο το 1998.

Ο σκαπανέας του ελληνικού εμπορίου, ο επιχειρηματίας που μόχθησε ως το τέλος της ζωής του και επέδειξε κοινωνική ευαισθησία και ήθος, σπάνια χαρίσματα στην εποχή μας, απεβίωσε το 2002 σε ηλικία 90 ετών.