Εκλογές στην Ιταλία: Στο 19% η συμμετοχή – Πώς θα βγει κυβέρνηση

Με βάση τα νέα στοιχεία του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών, τα οποία καλύπτουν το 95% των δήμων της χώρας, η προσέλευση στις κάλπες, στις 12 το μεσημέρι τοπική ώρα, διαμορφώθηκε στο 19,09%

Με βάση τα νέα στοιχεία του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών, τα οποία καλύπτουν το 95% των δήμων της χώρας, η προσέλευση στις κάλπες, στις 12 το μεσημέρι τοπική ώρα, διαμορφώθηκε στο 19,09%. Την ίδια ώρα, στις εκλογές του 2018, είχε ψηφίσει το 19,49%των εχόντων δικαίωμα.

Στην Ρώμη, παράλληλα, έχουν σχηματισθεί μεγάλες ουρές ψηφοφόρων έξω από πολλά εκλογικά τμήματα, οι οποίες οφείλονται, κυρίως, στους αριθμούς προτεραιότητας που δίδονται στους πολίτες, με στόχο να αποφευχθεί το φαινόμενο της διπλοψηφίας και, γενικότερα, ο κίνδυνος νοθείας.

Πως θα σχηματισθεί κυβέρνηση

Ο εκλογικός νόμος με τον οποίο διεξάγεται η σημερινή αναμέτρηση εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά το 2018 και βασίζεται κατά δυο τρίτα στην απλή αναλογική και κατά ένα τρίτο στο πλειοψηφικό. Ένα ποσοστό 44% και η κατάκτηση του 80% των μονοεδρικών είναι αρκετό για να αποτελέσει μια αριθμητικά συμπαγή πλειοψηφία, τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα αριθμών.

Τα διλήμματα στα οποία καλούνται να απαντήσουν σήμερα οι Ιταλοί που προσέρχονται στις κάλπες επιχειρεί να σκιαγραφήσει ο διευθυντής της εφημερίδας La Reppublica στη σκιά της διαφαινόμενης επικράτησης του ακροδεξιού συνασπισμού που θα οδηγήσει στον πρωθυπουργικό θώκο την Τζόρτζια Μελόνι.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «οι σημερινές εκλογές στην Ιταλία αποτελούν μια καθοριστική στιγμή που θα καθορίσει την πολιτική ταυτότητα της χώρας μας και συνεπακόλουθα της θέσης μας στην Ευρώπη και τη Δύση». Σύμφωνα με τον Μαουρίτσι Μολινάρι οι σημερινές εκλογές στην Ιταλία κρίνονται από το αίσθημα διαμαρτυρίας το οποίο όπως και το 2018 αποδείχθηκε αποφασιστικό για το τελικό αποτέλεσμα κρίνοντας το υπέρ κινημάτων που «υποδέχθηκαν» τη λαϊκή δυσφορία η οποία έχει βαθιές ρίζες στη κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες στη χώρα.

Τι είχε συμβεί στο παρελθόν

Η διαγραφόμενη νίκη της συμμαχίας ακροδεξιών (Σαλβίνι), δεξιών (Μελόνι) και κεντροδεξιών (Μπερλουσκόνι) δεν αποτελεί από μόνη της μια πολιτική και ιστορική καινοτομία για την Τρίτη οικονομία της Ευρώπης και για μια Χώρα με τεράστιο πολιτισμικό πλούτο: Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 1994, το 2001, το 2006 είχε ηγηθεί ενός συνασπισμού αυτού του τύπου, με τη συμμετοχή της Λέγκα του Σαλβίνι.