Στο πλευρό της Σοφίας Ζαχαράκη

Στερείται εδώ και καιρό πολιτικού βάρους και εκτοπίσματος το πρόσωπο που επιτέθηκε φραστικά στην νέα υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Παλαιότερα φιλελεύθερος, στη συνέχεια ακροδεξιός, μετά εθνοπρεπής συντηρητικός, ο επιτιθέμενος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του και τον μάλλον passé ατακαδόρικο και δηλητηριώδη λόγο του για να χάσει σε πολιτικό εκτόπισμα. Αυτό που έχει σημασία είναι η ουσία της επίθεσης, που αφορά το ότι η κ. Σοφία Ζαχαράκη δεν έχει ακόμη νυμφευθεί και δεν έχει ακόμη αποκτήσει τέκνα, τη στιγμή που ορκίζεται επικεφαλής του νέου αυτού υπουργείου.

«Έγγαμη και μητέρα» δεν αποτελεί ούτε αναγκαία, αλλά ούτε και ικανή συνθήκη στις κοινωνίες της σύγχρονης νεωτερικότητας, για μια γυναίκα που επωμίζεται την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικογένειας. Όπως ο ίδιος ο επιτιθέμενος διευκρίνισε σε μεταγενέστερη παρέμβασή του, η αντίληψη, που διαπερνά την αναχρονιστική ανάρτησή του, είναι πατριαρχική. Και είναι πράγματι πατριαρχική αφού ενεργοποιεί αναπαραστάσεις των δύο φύλων, οι οποίες είναι κατ’ ουσίαν αποτέλεσμα σχέσεων δύναμης, που διαμορφώθηκαν ανάμεσα στα δύο φύλα κατά το παρελθόν. Οι αναπαραστάσεις αυτές νομιμοποιούν, ακόμη και σήμερα, την ανδρική κυριαρχία. Και προκειμένου να επιτευχθεί η νομιμοποίηση αυτή, είναι απαραίτητη μια δέσμη πρακτικών σύμφωνα με το φύλο. Οι διαφορές μεταξύ των φύλων εγγράφονται ως κάτι το φυσικό και με τους τρόπους αυτούς, όπως, για παράδειγμα, με την επίμαχη ανάρτηση, αναπαράγονται οι σχέσεις κυριαρχίας μεταξύ των δύο φύλων, χωρίς αυτό να είναι έκθετο στην κριτική διάθεση των υποκειμένων.

Ο επιτιθέμενος πολιτευτής αναπαράγει υπόρρητα, επίσης, το στερεοτυπικό σχήμα της κλασικής, πατριαρχικού τύπου, οικογένειας, το οποίο θέλει τη γυναίκα «έγγαμη», «μητέρα» και άλλα παρεμφερή – με μια λέξη δούλα και κυρά. Είμαστε όμως, ως κοινωνικές ολότητες του εικοστού πρώτου αιώνα, μακριά από τα οικογενειακά και μητρικά στερεότυπα που έχει κατά νου ο πολιτευτής. Η έννοια της οικογένειας έχει επανακαθοριστεί με βάση τις ίδιες τις συγκαιρινές μας πραγματικότητες και, στο επίπεδο αυτό, η γυναίκα, που αναλαμβάνει επικεφαλής του υπουργείου Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής δεν κρίνεται από τη βέρα στο δεξί και από τον αριθμό των τέκνων της.

Και από τι κρίνεται; Μα από την εργατικότητα και την αποδοτικότητά της, όπως αποστομωτικά και πυκνά, «απάντησε» η άξια κυρία Σοφία Ζαχαράκη, στο πλευρό της οποίας παριστάμεθα.