Η ΑΕΚ που περιμένουμε να δούμε μετά τη διακοπή και τι διακυβεύεται

Πέρασαν οι ημέρες. Όχι… νεράκι. Όχι εύκολα, με τα όσα βιώνει ξανά η πατρίδα μας, όμως πέρασαν. Πλέον έχουν μείνει ελάχιστα 24ώρα για να ξαναμπεί η ΑΕΚ στο γήπεδο και να δώσει τη μάχη της. Η χρονιά τώρα στην ουσία αρχίζει. Τα ματς του Αυγούστου ήταν το… ζέσταμα. Τώρα ξέρουμε σε ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση συμμετέχει η ομάδα, τα θετικά και τα αρνητικά της, αυτή την περίοδο, το ρόστερ όπως έχει διαμορφωθεί, σε τι κατάσταση είναι οι αντίπαλοι και πάμε για σερί αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Καταρχάς, πρέπει να βγάλουμε από το μυαλό μας την περσινή σεζόν. Δεδομένα, η ΑΕΚ δεν ξεκινά φέτος, χάρη στον Αλμέιδα και το γκρουπ που έχει δημιουργήσει, από το μηδέν όπως ήταν πέρυσι στην αντίστοιχη χρονική περίοδο, όμως κακά τα ψέματα, η ομάδα θέλει το χρόνο της για να πατήσει ξανά γερά αγωνιστικά στα πόδια της. Θέλει χρόνο, αποτελέσματα, στήριξη, πίστη και αγάπη. Ό,τι είχε και πέρυσι δηλαδή. Ό,τι είχε ανάγκη και τον Σεπτέμβρη του 2022… Ακόμη κι έτσι όμως αυτή η ομάδα έχει και τη δύναμη και το ταλέντο να επαναλάβει ό,τι και πέρυσι, έχοντας φέτος και την Ευρώπη στο ρεπερτόριό της.

Ο προπονητής περίμενε πώς και πώς αυτή τη διακοπή, όπως είπε ο ίδιος μετά το ματς στο Βόλο. Είχε ανάγκη η ομάδα από πνευματική ξεκούραση κυρίως. Έγιναν πάρα πολλά μέσα στον Αύγουστο. Αγωνιστικά τώρα σίγουρα ο Αλμέιδα δεν δούλεψε αυτές τις ημέρες όπως θα ήθελε. Στην ανοιχτή προπόνηση της Παρασκευής, είδαμε με τα μάτια μας ότι έκανε πρόγραμμα με 10 παίκτες! Από Δευτέρα άρχισαν να προστίθενται κάποιοι, αλλά και πάλι, λίγοι ήταν.

Για να μην κουράζω: μετά τη διακοπή και τώρα που ξεκινούν τα πολλά σερί δύσκολα παιχνίδια η ΑΕΚ, έχοντας ηρεμήσει πνευματικά, πρέπει να παρουσιαστεί πιο συγκεντρωμένη στα παιχνίδια της. Πολύ πιο ήρεμη, πολύ πιο σίγουρη, πολύ πιο αποφασιστική. Δεν χωρά δεύτερη συζήτηση αυτό! Ίδια λάθη όπως αυτά που έγιναν με Αντβέρπ και Βόλο σε ατομικό επίπεδο πρέπει δεδομένα να εξαφανιστούν! Η συγκέντρωση επιβάλλεται να επανέλθει. Άπαξ και συμβεί αυτό μπορούμε να περιμένουμε και καλύτερα τελειώματα μπροστά και λιγότερα λάθη στην άμυνα.

Στο γενικό αγωνιστικό κομμάτι πολλές διαφορές δεν πρέπει να περιμένουμε – σε αυτό το χρονικό σημείο πάντα. Σιγά – σιγά και μέσα από τα παιχνίδια θα αναμένουμε τη σταθερή βελτίωση. Το ατομικό κομμάτι και η άνοδος συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών είναι αυτή που πρέπει να καρτεράμε να έρθει όσο πιο σύντομα γίνεται, προκειμένου να αποκτήσει ξανά η ΑΕΚ την ισορροπία και τη σταθερά που θαυμάσαμε πέρυσι σε γενικό πλαίσιο.

Πάμε και λίγο να δούμε τι διακυβεύεται στα ματς που έρχονται. Ένα άλλο κομμάτι που επιβάλλεται να αρχίσουμε να ξεχωρίζουμε είναι τα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Στον όμιλο – φωτιά που έπεσε η ΑΕΚ κάθε ματς είναι «τελικός». Πας βήμα – βήμα και βλέπεις που θα φτάσεις. Τα βήματα είναι έξι. Λίγα. Στο πρωτάθλημα, προς το παρόν, δεν είναι τόσο κομβικά τα πράγματα. Δεδομένα θες νίκες σε όλα. Αποδείχθηκε και με τον Πανσερραϊκό, ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Αυτή τη γκέλα με τις Σέρρες η ΑΕΚ πρέπει να την… καλύψει βαθμολογικά κερδίζοντας την Κυριακή τον Ολυμπιακό! Από εκεί και πέρα όποιο αποτέλεσμα κι αν έρθει δεν θα δείξει το δρόμο που θα ακολουθήσουμε τη σεζόν… Πέρυσι, τέτοιες ημέρες ήταν, μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, με τα δυο πέναλτι, η ΑΕΚ έμεινε πολύ πίσω στη βαθμολογία! Ελάχιστοι – για να μην πω κανένας – πίστευαν ότι στο τέλος θα κατακτούσε αυτή το πρωτάθλημα. Είναι ακόμη Σεπτέμβρης! Να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Και το βασικότερο: ψυχραιμία σε μεγάλες νίκες που θα έρθουν, ψυχραιμία και σε ήττες που επίσης είναι πιθανό να έρθουν. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα μέσα από την περσινή χρονιά μας έκανε να πιστεύουμε σε αυτή με τυφλά μάτια. Δεν το έκανε μέσα από ένα ή δυο παιχνίδια. Η χρονιά τώρα αρχίζει… Πίστη!