«Πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία, εγώ αυτή τη φιλοσοφία ακολούθησα και αυτό με έσωσε. Είχαμε μαζευτεί μαμάδες που χάσαμε τα παιδιά τους, που έλεγα ότι είναι οι αδελφές μου γιατί μοιραζόμαστε τον ίδιο πόνο,ο οποίος απαλύνεται, δεν φεύγει, παραμένει ένα τεράστιο αγκάθι που όμως σου θυμίζει ότι είσαι άνθρωπος και γίνεσαι καλύτερος. Ευχαριστώ τον γιο μου όπου κι αν είναι, είναι ο μεγάλος μου δάσκαλος» είπε τέλος.
Ο γιος της, Γιάννης έχασε τη ζωή του σε τροχαίο, το 2012. Για έξι μήνες έζησε βαριά τραυματισμένος, αλλά αργότερα, υπέκυψε στα τραύματά του και πέθανε την ώρα που κοιμόταν.