Όσο για τη γνωριμία της με τον Κάρολο Κουν, είπε: «Δεν ήταν γενναιόδωρος στα κοπλιμέντα, είχε έναν δικό του τρόπο να σε κάνει να νιώθει πως πότε αυτό που έκανες του άρεσε, πότε το δεχόταν και πότε όχι. Είχε έναν ζωικό τρόπο. Δεν μιλούσε πολύ, ούτε επαινούσε».
Συμπλήρωσε για εκείνον: «Ο Κουν ήταν ένα φαινόμενο, δεν ήταν ένας απλός σκηνοθέτης ή δάσκαλος. Τον θεωρώ δάσκαλό μου, παρόλο που δεν ήμουν στο Θέατρο Τέχνης κι ήμουν στη σχολή του Εθνικού».
Τέλος, μίλησε για τα πρότυπα ομορφιάς που επικρατούσαν στο παρελθόν. «Ίσως επειδή μεγάλωσα σε μια εποχή που το ιδανικό ήταν η Τουίγκι, πετσί και κόκκαλο δηλαδή κι εγώ δεν ήμουν έτσι λόγω φτιαξιάς, μπήκε στο κεφάλι μου ότι πρέπει συνέχεια να κάνω δίαιτα», εξήγησε.
Κλείνοντας, πρόσθεσε: «Τα πρότυπα καταπιέζουν τα παιδιά και δημιουργούν τραυματικές και συμπλεγματικές καταστάσεις στους ανθρώπους και ευρύτερα στην κοινωνία δημιουργούν μία υποκρισία».