Θα προσφέρει η Ευρώπη σαν αντάλλαγμα στον Τραμπ χώρους για φυλακές; 

Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πρόσφατα εντείνει τις απειλές του για την αποστολή Αμερικανών σε ξένες φυλακές, λέγοντας ότι θα “αγαπούσε” να απελάσει “εγχώριους” Αμερικανούς πολίτες που διαπράττουν βίαια εγκλήματα σε μια διαβόητη μεγα-φυλακή στο Ελ Σαλβαδόρ.

“Θα μου άρεσε πολύ να το κάνω αυτό, αν το επέτρεπε ο νόμος”, δήλωσε ο Τραμπ σε συνέντευξή του στο περιοδικό Time τον περασμένο μήνα. “Το εξετάζουμε αυτό”.

Προφανώς, αυτή η νομική έρευνα δεν έχει φέρει ακόμη σαφή απάντηση, καθώς ο Τραμπ αναζητά επίσης περισσότερο εγχώριο χώρο για να στεγάσει τους κορυφαίους εγκληματίες της Αμερικής.

“Μιλάω για βίαιους ανθρώπους. Μιλάω για πραγματικά κακούς ανθρώπους. Πραγματικά κακούς ανθρώπους”, είπε ο Τραμπ, καθισμένος δίπλα στον πρόεδρο του Σαλβαδόρ Ναγίμπ Μπουκέλε στο Οβάλ Γραφείο πριν από μερικές εβδομάδες.

Η κυβέρνηση του Μπουκέλε διευθύνει το Κέντρο Περιορισμού για την Τρομοκρατία, τη μεγαλοφυλακή που συχνά αναφέρεται με το ισπανικό ακρωνύμιο CECOT, το οποίο έχει τη φήμη ότι είναι η πιο βίαιη φυλακή στο δυτικό ημισφαίριο.

Ο Τραμπ έχει επανειλημμένα εκφράσει τον θαυμασμό και τον σεβασμό του για το ίδρυμα υψίστης ασφαλείας στο οποίο η κυβέρνησή του έχει μέχρι στιγμής απελάσει εκατοντάδες μετανάστες χωρίς χαρτιά.

Αλλά το CECOT φαίνεται να γίνεται πολύ μικρό για τον οραματιστή Τραμπ. Θέλει μεγαλύτερη χωρητικότητα φυλακών.

Γι’ αυτό, πριν από δύο εβδομάδες, ο Τραμπ διπλασίασε την εκπληκτική πρότασή του να επαναλειτουργήσει και να επεκτείνει το Αλκατράζ, το διαβόητο νησί των φυλακών στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο.

Οι ειδικοί αμφιβάλλουν για την εφικτότητα και τη χρηματοδότηση που απαιτείται για την επέκταση του Αλκατράζ, μιας σειράς κτιρίων που κυριολεκτικά καταρρέουν.

Αν ψάχνει ο Τραμπ για νησιωτικές φυλακές – η ΕΕ έχει πολλά να προσφέρει, ωστόσο, συμπεριλαμβανομένων ιστορικών ακινήτων που μπορούν να σταθούν δίπλα στο Αλκατράζ και τα οποία απευθύνονται στην αίσθηση της ιστορίας και του πολιτισμού του Τραμπ.

Ας ξεκινήσουμε με το πιο διάσημο νησί-φυλακή: Το Château d’If, στις ακτές της Μεσογείου κοντά στη Μασσαλία.

Παρόλο που ο πιο γνωστός κρατούμενος του, ο Κόμης του Μόντε Κρίστο, ήταν ένας φανταστικός χαρακτήρας στο μπεστ σέλερ του Αλέξανδρου Δουμά, το Château d’If έχει κρατήσει πολλούς πραγματικούς -κυρίως θρησκευτικούς- κρατούμενους από τα μέσα του 1600 έως τα τέλη του 19ου αιώνα.

Είναι επίσης αρκετά ασφαλές: αν και στο βιβλίο εμφανίζεται ένας από τους κύριους χαρακτήρες να δραπετεύει από το νησάκι, πιστεύεται ότι κανείς δεν το κατάφερε στην πραγματικότητα.

Έλξη για τον Τραμπ: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα μπορούσε να ασχοληθεί απευθείας με τον φίλο του Εμανουέλ Μακρόν και να παρακάμψει τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τους αντιπαθητικούς Γερμανούς.

Ακολουθεί το Νησί του Διαβόλου, επίσης σε γαλλικό έδαφος, αν και βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της Γαλλικής Γουιάνας, του μεγαλύτερου από τα υπερπόντια διαμερίσματα της χώρας, που βρίσκεται στα ανοικτά των βορειοανατολικών ακτών της Νότιας Αμερικής.

Η σωφρονιστική αποικία, που λειτούργησε από το 1852 έως το 1952, ήταν διαβόητη για τη σκληρή μεταχείριση των κρατουμένων και το τροπικό κλίμα και τις ασθένειες που συνέβαλαν στο ποσοστό θανάτου 75% στη χειρότερη περίπτωση.

Το Νησί του Διαβόλου απαθανατίστηκε από τον συγγραφέα Ανρί Σαρριέρ, πρώην τρόφιμο, ο οποίος έγραψε το 1969 το μπεστ σέλερ “Papillon” για την επιτυχή απόδρασή του.

Ακολουθεί το Goli Otok, ένα ακατοίκητο νησί στα ανοικτά των ακτών της Αδριατικής της Κροατίας, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως άκρως απόρρητη φυλακή και στρατόπεδο εργασίας όταν η χώρα αποτελούσε μέρος της Γιουγκοσλαβίας.

Λειτούργησε ως ίδρυμα υψίστης ασφαλείας μεταξύ 1949 και 1989 και απομόνωσε κομμουνιστές και σταλινικούς κατά του Τίτο. Νωρίτερα, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία έστειλε Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου στο Goli Otok.

Το όνομά του σημαίνει “άγονο νησί” στα κροατικά, επειδή η επιφάνειά του στερείται σχεδόν εντελώς βλάστησης.

Η φυλακή έγινε διάσημη μετά το θάνατο του Τίτο το 1980, όταν ο Σέρβος συγγραφέας Αντονίγιε Ισάκοβιτς κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Tren (Στιγμή) για τις συνθήκες κράτησης εκεί. Το βιβλίο έγινε αμέσως μπεστ σέλερ.

Η φυλακή παραμένει εγκαταλελειμμένη από το 1989 δίνοντας έντονες δονήσεις Αλκατράζ που μπορεί να ταιριάζουν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.

Εάν το ενδεχόμενο “φυλακές έναντι δασμών” αποτύχει, η Ευρώπη θα μπορούσε να υποδείξει στον Τραμπ το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης στις Κάτω Χώρες, όπου ο πληθυσμός των φυλακών συρρικνώθηκε από 94 ανά 100.00 πολίτες σε 51 μεταξύ 2005 και 2016 – κυρίως λόγω των προσπαθειών επανένταξης.

Τα αποτελέσματα: Ορισμένες άδειες φυλακές έχουν πλέον μετατραπεί σε ξενοδοχεία ή πολιτιστικά κέντρα.

Αυτό θα μπορούσε να προσελκύσει τον μεγιστάνα των ακινήτων στον Τραμπ.

Πηγή: Pagenews.gr