Καλπάζει η αποδοχή του ΝτεΓκρες – Σενάρια για κεντρικό πολιτικό ρόλο

Η παρούσα συγκυρία που διανύει το πολιτικό και κομματικό σύστημα της χώρας είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα της Μεταπολίτευσης, καθώς η ΝΔ μετρά δύο τετραετίες στην εξουσία και αναμένεται, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις να κερδίσει ακόμη μία. Από την άλλη μεριά μια αντιπολίτευση που δεν εμπνέει ούτε καν τα ίδια τα μέλη των κομμάτων της παλεύει να περάσει το 15%. Επί της ουσίας η ΝΔ και ο Μητσοτάκης παίζουν μπάλα χωρίς αντίπαλο και εάν δεν συμβεί κάποιο συνταρακτικό γεγονός που θα ανατρέψει τις ισορροπίες θα σπάσει το ρεκόρ του μακροβιότερου πρωθυπουργού της Μεταπολίτευσης. Οι αιτίες για αυτήν την απόλυτη πρωτοκαθεδρία της ΝΔ πρέπει να αναζητηθούν στην εποχή Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ, όπου με την προδοσία του Ιουνίου του 2015 και την ανατροπή του δημοψηφίσματος επανέφεραν το κόμμα που χρεοκόπησε την χώρα στην εξουσία.

Αντιπολίτευση για αστείο

Φυσικά στην πολιτική, όπως και στη φύση, τίποτα δεν μένει κενό επ’ άπειρο: αργά ή γρήγορα το κενό της αντιπολίτευσης θα καλυφθεί από ένα πολιτικό σχηματισμό. Το ερώτημα είναι ποιος θα είναι αυτός: ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποκλείεται εφόσον και οι δύο έχουν υπογράψει Μνημόνια και οι ηγεσίες τους δεν μπορούν να εμπνεύσουν καθόλου. Ανδρουλάκης και Φάμελλος δεν είναι ηγέτες βεληνεκούς Τσίπρα ή Παπανδρέου που να μπορούν να κινητοποιήσουν το ακροατήριο τους. Απ’ την άλλη πλευρά η Πλεύση Ελευθερίας της Κωνσταντοπούλου θα αποδειχτεί κατά πάσα πιθανότητα ένα πυροτέχνημα που θα ξεφουσκώσει με την πάροδο του χρόνου ενώ ο Βελόπουλος δεν μπορεί να ενώσει τον πατριωτικό χώρο που αθροιστικά κυμαίνεται στο 20%.

Η έκπληξη

Αναμφίβολα η έκπληξη στο πολιτικό φάσμα αναμένεται να έρθει από τα δεξιά εφόσον Αριστερά/Κεντροαριστερά έχουν χρεοκοπήσει ενώ το ασαφές και νεφελώδες Κέντρο είναι διασκορπισμένο σε χίλιες δυο μεριές. Από τα υπάρχοντα όμως κόμματα της πατριωτική δεξιάς (ΝΙΚΗ, Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση) κανένα δεν μπορεί να συσπειρώσει το 20% που απαιτείται ως βάση για να αμφισβητήσει τον Μητσοτάκη. Εύλογα λοιπόν τίθεται το ζήτημα της δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα υπό την ηγεσία ενός άφθαρτου πολιτικού προσώπου που θα αναλάβει να ηγηθεί του εγχειρήματος. Αποκλείοντας τις υπάρχουσες ηγεσίες των δεξιών κομμάτων ο μόνος που απομένει είναι ο πρίγκιπας Παύλος ΝτεΓκρες, η αποδοχή του οποίου στην ελληνική κοινωνία βάσει δημοσκοπήσεων κυμαίνεται στο 30 με 35%. Το ήπιο πολιτικό προφίλ του Παύλου καθώς και τα μηνύματα ενότητας που εκπέμπει στις τοποθετήσεις του αποτελούν ουσιώδη εφόδια για να αναλάβει ένα τέτοιο δύσκολο εγχείρημα, το οποίο συνίσταται στο να ακολουθήσει και η Ελλάδα τον ευρωπαϊκό κανόνα που θέλει τα πατριωτικά κόμματα να βρίσκονται προ των πυλών της εξουσίας.

Πηγή: Pagenews.gr