Η Τουρκία επανεξετάζει τη χρήση μικρών drones μετά την επιχείρηση της Ουκρανίας

Η Τουρκία αντιμετωπίζει τώρα μια νέα δοκιμασία, καθώς η τεράστια βιομηχανία drone της προσπαθεί να προσαρμοστεί στην αναδυόμενη εποχή των χαμηλού κόστους μίνι drone σε πολεμικές επιχειρήσεις.

Όπως αναφέρει το al monitor,  ένας από τους παγκόσμιους ηγέτες στην κατασκευή drone, η Άγκυρα βρίσκεται σε σταυροδρόμι μετά την πρόσφατη επίθεση «Operation Spiderweb» της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας, καθώς εξετάζει τόσο τον τρόπο χρήσης σμήνους μίνι drone εναντίον των αντιπάλων της όσο και τον τρόπο άμυνας εναντίον τους. Αν και η Τουρκία έχει αποδείξει την παγκόσμια επιτυχία της με τη χρήση τακτικών και υψηλής αντοχής drones, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με το πώς η χώρα μπορεί να αναπτύξει αποτελεσματικά και να αμυνθεί ενάντια σε σμήνη μίνι drones σε περιοχές όπου έχουν αναπτυχθεί τουρκικά στρατεύματα.

Η Τουρκία είναι πλέον ο μεγαλύτερος πωλητής drones στον κόσμο, σύμφωνα με το Center for a New American Security, ένα think tank στην Ουάσινγκτον, κυρίως λόγω της παραγωγής δύο μεγάλων εταιρειών — της Baykar και της Turkish Aerospace Industries (TUSAS).

Η Baykar κατασκευάζει τα γνωστά drones TB2 και Akinci, ενώ η TUSAS παράγει τη σειρά Anka. Αυτά τα drones μπορούν να πετούν σε μεσαία έως υψηλά υψόμετρα και να παραμένουν στον αέρα για μεγάλες χρονικές περιόδους. Εν τω μεταξύ, ορισμένες μικρότερες τουρκικές εταιρείες κατασκευάζουν επίσης απλούστερα drones, όπως αυτά που χρησιμοποίησε η Ουκρανία στην πρόσφατη επιχείρησή της κατά της Ρωσίας.

Μαθαίνοντας από την Ουκρανία

Μετά την επιτυχία της επιχείρησης «Spiderweb» της Ουκρανίας στη Ρωσία την 1η Ιουνίου, κατά την οποία χρησιμοποιήθηκαν περισσότερα από 100 μικρά drones για να χτυπήσουν πολλαπλές ρωσικές αεροπορικές βάσεις σε πέντε ζώνες ώρας, η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας έχει αρχίσει να συζητά αν η Άγκυρα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση σε αυτά τα μικρότερα drones, τόσο για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον των αντιπάλων της όσο και για να αμυνθεί έναντι των αντιπάλων που τα χρησιμοποιούν.

Τα drones που χρησιμοποίησε η Ουκρανία, τα οποία εισήχθησαν λαθραία στη Ρωσία σε εξαρτήματα και συναρμολογήθηκαν επί τόπου, έπληξαν βομβαρδιστικά αεροσκάφη μακράς εμβέλειας, προκαλώντας ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εν τω μεταξύ, ο σημερινός στόλος drones της Τουρκίας, που περιλαμβάνει τα TB2, Akinci και Anka, έχει κατασκευαστεί για επιτήρηση μακράς εμβέλειας και χτυπήματα ακριβείας, και όχι για αποστολές σαμποτάζ χαμηλού κόστους και κοντινής εμβέλειας, όπως αυτές που πραγματοποίησε η Ουκρανία, γεγονός που τα καθιστά ακατάλληλα για επιθέσεις τύπου σμήνους εντός εχθρικού εδάφους.

Η Τουρκία διαθέτει έναν αυξανόμενο αριθμό μικρών drones που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επιθέσεις. Ο συνταξιούχος ταξίαρχος της Πολεμικής Αεροπορίας Χουσεΐν Φάζλα αναφέρει τα Kargu της STM και Songar της Asisguard ως βασικά παραδείγματα. Το Kargu μπορεί να πετάξει μέχρι περίπου τρία μίλια και το Songar μέχρι έξι μίλια. Και τα δύο μπορούν να φτάσουν σε ύψος περίπου 1.300 ποδιών και καθοδηγούνται από δορυφόρο και τεχνητή νοημοσύνη. Το Kargu είναι αυτό που είναι γνωστό ως «καμικάζι drone» — πετάει προς έναν στόχο και εκρήγνυται κατά την πρόσκρουση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε ομάδες για να κατακλύσει τις αμυντικές δυνάμεις του εχθρού. Το Songar, από την άλλη πλευρά, μπορεί να μεταφέρει διαφορετικά είδη όπλων, συμπεριλαμβανομένου ενός πολυβόλου με 200 σφαίρες ή ενός εκτοξευτή που πυροδοτεί μικρούς πυραύλους ή χειροβομβίδες.

Τόσο το Kargu όσο και το Songar χρησιμοποιούνται ήδη από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ο Φάζλα, ο οποίος είναι επίσης πρώην πιλότος δοκιμών της TUSAS και τώρα διευθύνει το think tank STRASAM με έδρα την Άγκυρα, δήλωσε ότι αυτά τα είδη drones είναι εύκολα στην κατασκευή.

«Ακόμη και τα drones-παιχνίδια που πωλούνται στις αγορές μπορούν γρήγορα να μετατραπούν σε έξυπνα όπλα», δήλωσε στον Al-Monitor. «Παράνομες ομάδες τα χρησιμοποιούν ήδη, γεγονός που καθιστά πιο επείγουσα την προστασία των βασικών στρατιωτικών βάσεων, των κατοικημένων περιοχών και των βιομηχανικών εγκαταστάσεων από αυτές τις επιθέσεις μικρών drones».

Ωστόσο, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι, αν και η Τουρκία διαθέτει την τεχνική ικανότητα να κατασκευάζει τέτοια drones, δεν έχει ακόμη επικεντρωθεί στην παραγωγή ή τη χρήση τους σε μεγάλους αριθμούς, ούτε στην προετοιμασία αμυντικών μέτρων εναντίον τους. Υποστηρίζουν ότι ένοπλες ομάδες όπως το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, που βρίσκεται σε ένοπλη σύγκρουση με την Τουρκία, είναι πιο εξοικειωμένες με τη χρήση αυτού του είδους των drones χαμηλού κόστους.

Μπορεί η Τουρκία να επαναλάβει την επιτυχία της με τα τακτικά και τα MALE-HALE drones χρησιμοποιώντας μικρά drones; Σύμφωνα με τον Άρντα Μεβλουτόγλου, αναλυτή της αμυντικής βιομηχανίας, είναι πολύ νωρίς για να πούμε.

Ο Μεβλουτόγλου είπε ότι ο τουρκικός στρατός αγοράζει μίνι drones, αλλά δεν είναι σαφές αν οι αγορές αυτές αποτελούν μέρος ενός συνολικού σχεδίου ή μιας ιδέας ή μιας δογματικής προσέγγισης.

Επί του παρόντος, διάφοροι κλάδοι του τουρκικού στρατού αγοράζουν μίνι drones, μερικά από τοπικούς κατασκευαστές και άλλα από ξένους προμηθευτές, αλλά δεν είναι σαφές εάν αυτές οι αγορές αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης εθνικής στρατηγικής ή είναι απλώς προσωρινά μέτρα.

«Σε αντίθεση με τα τακτικά drones MALE και HALE, δεν διαθέτουμε αρκετά δεδομένα ανοιχτής πηγής για να πούμε εάν η Τουρκία υστερεί ή προηγείται», δήλωσε ο Μεβλουτόγλου στο Al-Monitor.

Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του «Spiderweb» της Ουκρανίας, το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες χρειάστηκε 18 μήνες σχεδιασμού και εργασιών πληροφοριών, τόνισε την ανάγκη για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και «συντονισμό» μεταξύ των συστημάτων, ώστε να διασφαλιστεί ότι η Τουρκία θα μπορεί να χρησιμοποιεί μικρότερα drones για σημαντικές επιχειρήσεις.

Άμυνα κατά μικρών drones

Μετά την πρόσφατη επιχειρησιακή επιτυχία της Ουκρανίας, ο Φάζλα δήλωσε: «Κανένα κράτος δεν θέλει να βρεθεί στη θέση της Ρωσίας, οπότε όλα τα κράτη θα θέλουν να αποκτήσουν δυνατότητες και τεχνολογίες για την αντιμετώπιση των drones».

Επεσήμανε ότι η Τουρκία εργάζεται για την ανάπτυξη μέσων ανίχνευσης, αναγνώρισης και καταστροφής μικρών drones, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος αεροπορικής και βαλλιστικής άμυνας Steel Dome, το οποίο προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία το 2030.

Ο Φάζλα εξήγησε ότι μια πιθανή άμυνα κατά των μικρότερων drones περιλαμβάνει τον εντοπισμό και την αναχαίτιση των drones πριν προλάβουν να προκαλέσουν ζημιά. Το σύστημα χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό εργαλείων — όπως αισθητήρες, ραντάρ και ειδικές κάμερες — για να ανιχνεύσει από πού προέρχεται ένα drone. Ορισμένα από τα εργαλεία χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να εντοπίζουν τα drones ανιχνεύοντας τον ήχο ή τα ραδιοσήματά τους. Μόλις εντοπιστεί ένα drone, χρησιμοποιούνται συσκευές παρεμβολής για να διακοπεί η σύνδεσή του με το άτομο που το ελέγχει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το σύστημα μπορεί ακόμη και να αναλάβει τον έλεγχο του drone και να το οδηγήσει με ασφάλεια μακριά από τον στόχο του.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Ο Μεβλουτογλού συμφωνεί με τον Φάζλα. «Η άμυνα με ένα μόνο σύστημα δεν έχει νόημα. Διαφορετικά συστήματα — όπλα με κάννη, λέιζερ, ηλεκτροοπτικοί αισθητήρες και συσκευές παρεμβολής — πρέπει να ενσωματωθούν ως μέρος της άμυνας».

Μια άλλη ιδέα που κυκλοφορεί στους αμυντικούς κύκλους είναι η Τουρκία να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματά της, ιδίως τα μεγαλύτερα drones και τα αναπτυσσόμενα προγράμματα πυραύλων αέρος-αέρος. Σε ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε στο YouTube τον Μάρτιο, ο Τούρκος δημοσιογράφος Τολγκά Οζμπέκ πρότεινε να προστεθούν ραντάρ της Aselsan, της σειράς «Murad», σε μεγάλα drones όπως τα Akinci, TB2 και Anka. Με αυτά τα ραντάρ, τα drones θα μπορούσαν να ανιχνεύουν και να καταρρίπτουν ομάδες εχθρικών drones χρησιμοποιώντας πυραύλους αέρος-αέρος τουρκικής κατασκευής.

Αντί για επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη όπως τα F-16, η χρήση drones για την καταπολέμηση άλλων drones είναι λογική, καθώς τα drones κοστίζουν λιγότερο και είναι φθηνότερα στη λειτουργία τους από τα επανδρωμένα αεροσκάφη.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Μεβλούτογλου, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είναι εύκολο, φθηνό ή γρήγορο. Πρόσθεσε ότι η Τουρκία έχει πολλές κρίσιμες υποδομές και περιουσιακά στοιχεία που πρέπει να προστατεύσει. Μετά από εκτενή αξιολόγηση των βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων απειλών, η Άγκυρα θα πρέπει να αποφασίσει τι είδους πόρους θα διαθέσει για τις εγκαταστάσεις που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. «Όλα αυτά θα απαιτήσουν χρόνο και χρήμα», είπε.

Πηγή: Pagenews.gr