Πράσινο υδρογόνο από ανακυκλωμένα δοχεία σόδας και θαλασσινό νερό

Οι επιστήμονες στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) έχουν αποκαλύψει μια διαδικασία που παράγει καύσιμο υδρογόνου χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα δοχεία σόδας και θαλασσινό νερό, με συνολικές εκπομπές άνθρακα στο ίδιο επίπεδο με τεχνολογίες πράσινου υδρογόνου.

Αυτή η προσέγγιση βασίζεται σε μια χημική αντίδραση μεταξύ αλουμινίου στα δοχεία σόδα και το νερό, το οποίο παράγει υδρογόνο.

Στη φυσική του κατάσταση, το αλουμίνιο σχηματίζει ταχέως ένα λεπτό στρώμα οξειδίου όταν εκτίθεται στον αέρα, γεγονός που εμποδίζει οποιαδήποτε περαιτέρω αντίδραση.

Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, η ομάδα MIT χρησιμοποίησε ένα σπάνιο κράμα γαλλίου-ινβίου για να αφαιρέσει το στρώμα οξειδίου, επιτρέποντας στο μέταλλο να αντιδράσει με το θαλασσινό νερό και να απελευθερώσει καθαρό υδρογόνο.

Θετικές περιβαλλοντικές συνέπειες

Από περιβαλλοντική άποψη, τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά: η μέθοδος MIT παράγει μόλις 1,45 κιλά διοξειδίου του άνθρακα για κάθε κιλό που παράγεται από υδρογόνο, συγκρίσιμο με άλλες τεχνολογίες πράσινου υδρογόνου και πολύ χαμηλότερα από 11 κιλά CO2 που εκπέμπονται από παραγωγή υδρογόνου με βάση ορυκτά καύσιμα.

Η ομάδα MIT εκτιμά ότι η νέα της μέθοδος κοστίζει 9 δολάρια ανά χιλιόγραμμο υδρογόνου, περίπου στο ίδιο επίπεδο με άλλες τεχνολογίες πράσινου υδρογόνου και μια δυνητικά ελκυστική λύση για παραγωγή υδρογόνου μεγάλης κλίμακας.

Η ομάδα του MIT πρότεινε ένα σύστημα στο οποίο μεταφέρονται τα προ-επεξεργασμένα σφαιρίδια αλουμινίου σε σταθμούς καυσίμου οι οποίοι στη συνέχεια μπορούν να αναμιχθούν με θαλασσινό νερό για να δημιουργήσουν υδρογόνο κατόπιν αιτήματος.

Αυτό ελαχιστοποιεί το κόστος μεταφοράς καθώς και τους κινδύνους που συνδέονται με τη μεταφορά πτητικών αερίων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ένα χιλιόγραμμο υδρογόνου θα μπορούσε να τροφοδοτήσει ένα όχημα για 60 έως 100 χιλιόμετρα.

Ανάγκη για εύρεση ανταπόκρισης…

Οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο έχουν ανακοινώσει σχέδια για την κατασκευή περίπου 1.600 φυτών υδρογόνου.

Δυστυχώς η οικονομία υδρογόνου αγωνίζεται να απογειωθεί, με το Bloomberg New Energy Finance (BNEF) να εκτιμά ότι μόνο το 12% των φυτών υδρογόνου έχουν πελάτες με συμφωνίες απόκλισης.

Το κόστος είναι ένας μεγάλος παράγοντας εδώ.

Το πράσινο υδρογόνο παράγεται (χρησιμοποιώντας το κόστος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας) σχεδόν 4 φορές περισσότερο από το γκρίζο υδρογόνο που δημιουργείται από το φυσικό αέριο, καθιστώντας δύσκολο για τους κατασκευαστές να δημιουργήσουν υποδομή υδρογόνου της οποίας η ζήτηση μπορεί να μην υλοποιηθεί για χρόνια.

«Κανένας λογικός προγραμματιστής έργου δεν πρόκειται να αρχίσει να παράγει υδρογόνο χωρίς να έχει αγοραστή γι’ αυτό και κανένας λογικός τραπεζίτης δεν πρόκειται να δανείσει χρήματα σε έναν προγραμματιστή έργου χωρίς λογική εμπιστοσύνη ότι κάποιος πρόκειται να αγοράσει το υδρογόνο», σημειώνει ο Martin Tengler (αναλυτής του BNEF).

Πηγή: pagenews.gr