Κίνα: Καθαρή εξόρυξη ή ένα δηλητηριασμένο μέλλον;

Οι επιπτώσεις είναι τόσο παράλογες που ακόμη και μια ασθένεια που ονομάζεται φθορίωση έχει εξαπλωθεί, με αποτέλεσμα οι ενήλικες να χάνουν τα δόντια τους ενώ είναι ακόμα 30 ετών

Ζούμε περικυκλωμένοι από οθόνες, μπαταρίες, σιωπηλούς κινητήρες και τουρμπίνες ανανεώσιμης ενέργειας. Όλα μοιάζουν φουτουριστικά, αποδοτικά, σχεδόν μαγικά, πλην υπάρχει κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν. Μεγάλο μέρος αυτής της τεχνολογίας προέρχεται από το υπέδαφος και ονομάζονται σπάνιες γαίες.

Ο αντίκτυπος των σπάνιων γαιών

Μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε, αλλά βρίσκονται σε ακουστικά, ανεμογεννήτριες, ηλεκτρικά αυτοκίνητα, πυραύλους, ακόμη και σε θεραπείες για τον καρκίνο.

Φαίνεται ότι κάπου απομακρυσμένα και μυστηριώδη «κοντά στην Κίνα», υπάρχει μια μοναδική τοποθεσία που συγκεντρώνει ένα τεράστιο μερίδιο αυτής της προσφοράς. Δεν είναι μόνο οι αριθμοί που προκαλούν έκπληξη, αλλά και ο αντίκτυπος.

Είναι μια πραγματικά εντυπωσιακή ανακάλυψη, καθώς αυτή η περιοχή εκτιμάται ότι περιέχει περισσότερα από 40 εκατομμύρια τόνους αποθεμάτων σπάνιων γαιών, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% ολόκληρης της γνωστής παγκόσμιας προσφοράς αυτών των ορυκτών. Μόνο το 2019, σχεδόν το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής ΣΓΕ προήλθε από εκεί. Ναι, κανένα άλλο μέρος δεν πλησιάζει. Και φυσικά, αυτό είναι στρατηγικό. Αυτά τα ορυκτά δεν είναι απλώς χρήσιμα. είναι απαραίτητα.

Η Κίνα πληρώνει ένα μεγάλο τίμημα

Όλα αυτά συμβαίνουν στο Bayan Obo, μια περιοχή εξόρυξης στην Εσωτερική Μογγολία της Κίνας. Εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο ορυχείο σπάνιων γαιών στον κόσμο, το οποίο λειτουργεί από κρατικούς γίγαντες όπως ο Όμιλος Baogang και ο Όμιλος China Northern Rare Earth. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι από τη δεκαετία του 1950, όταν έλαβε σοβιετικές επενδύσεις για την ανάπτυξη των μεταλλευτικών του δραστηριοτήτων, το Bayan Obo έχει μετατραπεί από χωριό σε σύμβολο της κινεζικής βιομηχανικής δύναμης, αλλά το τοπικό κόστος ήταν, και εξακολουθεί να είναι, πολύ υψηλό.

Δεν είναι περίεργο που οι κάτοικοι αναφέρουν ότι οι καλλιέργειες σταμάτησαν να αναπτύσσονται τη δεκαετία του 1980, ότι τα ζώα πέθαναν από δηλητηρίαση και ότι τα παιδιά γεννήθηκαν με παραμορφωμένα δόντια. Οι επιπτώσεις είναι τόσο παράλογες που ακόμη και μια ασθένεια που ονομάζεται φθορίωση έχει εξαπλωθεί, με αποτέλεσμα οι ενήλικες να χάνουν τα δόντια τους ενώ είναι ακόμα 30 ετών. Χωρίς να σταματάμε εκεί, σε ένα μόνο χωριό, 66 άνθρωποι πέθαναν από καρκίνο μεταξύ 1993 και 2005. Πολλοί άλλοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εκτάσεις τους, χωρίς δίκαιη αποζημίωση.

Δίπλα στο ορυχείο, υπάρχει μια γιγαντιαία λίμνη αποβλήτων που περιέχει πάνω από 150 εκατομμύρια τόνους τοξικών αποβλήτων και ραδιενεργού υλικού. Ο πληθυσμός έχει μειωθεί από 2.000 σε 300 σε μόλις μια δεκαετία. Ίσως αυτό το ορυχείο αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με το άλλο, το οποίο οι ειδικοί λένε ότι δεν πρέπει ποτέ να ανοίξει.

Καθαρή εξόρυξη ή ένα δηλητηριασμένο μέλλον;

Το πιο περίεργο από όλα είναι να σκεφτεί κανείς ότι πολλά από αυτά τα στοιχεία είναι ζωτικής σημασίας για… βιώσιμες τεχνολογίες. Ναι, τα ίδια ορυκτά που χρησιμοποιούνται σε ανεμογεννήτριες, ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ηλιακούς συλλέκτες προέρχονται από ένα μέρος όπου η ρύπανση είναι τόσο σοβαρή που έχει μολύνει τον Κίτρινο Ποταμό, πηγή νερού για 155 εκατομμύρια ανθρώπους και πηγή άρδευσης για το 40% του σιταριού της Κίνας.

Γιατί λοιπόν ο κόσμος συνεχίζει να εξαρτάται από μία μόνο πηγή για κάτι τόσο κρίσιμο; Η καθαρή και διαφοροποιημένη εξόρυξη σπάνιων γαιών είναι πιο ακριβή και πιο αργή. Τη δεκαετία του 2000, όταν οι ΗΠΑ έκλεισαν το κύριο ορυχείο τους λόγω περιβαλλοντικής ζημίας, η Κίνα παρήγαγε ήδη το 95% όλων των σπάνιων γαιών που καταναλώνονταν στον πλανήτη.

Οι πλούσιες χώρες ανέφεραν τη ρύπανση σε εξωτερικούς συνεργάτες για να εξοικονομήσουν χρήματα. Σήμερα, η δομή της εξουσίας είναι σαφής: η Κίνα επεξεργάζεται σχεδόν τα πάντα εγχώρια (με τους 40 δισεκατομμύρια τόνους σπάνιων γαιών της), ελέγχει την παγκόσμια προσφορά και την χρησιμοποιεί προς γεωπολιτικό της πλεονέκτημα. Και ο κόσμος, ακόμη και με τις προόδους στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Αφρική, εξακολουθεί να διστάζει να δημιουργήσει ισχυρές εναλλακτικές λύσεις.

Πηγή: Pagenews.gr