Αφαλάτωση: Κλειδί στην καταπολέμηση της ξηρασίας παρά την υψηλή κατανάλωση ενέργειας

Η παγκόσμια βιομηχανία αφαλάτωσης γνωρίζει άνθηση, με πρόβλεψη να αυξηθεί από 15 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024 σε πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2027

Καθώς η κλιματική αλλαγή τροφοδοτεί τις ανώμαλες βροχοπτώσεις και εντείνει τις ξηρασίες, τα έθνη παγκοσμίως στρέφονται όλο και περισσότερο στην αφαλάτωση για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη έλλειψη νερού.

Ανθίζει η Βιομηχανία αφαλάτωσης

Η παγκόσμια βιομηχανία αφαλάτωσης γνωρίζει άνθηση, με πρόβλεψη να αυξηθεί από 15 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024 σε πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2027.

Η έλλειψη νερού αγγίζει πλέον πάνω από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού και αναμένεται τα επόμενα χρόνια να επιδεινωθεί περισσότερο. Για την κάλυψη των μακροπρόθεσμων αναγκών πόσης και άρδευσης, οι κυβερνήσεις επενδύουν δισεκατομμύρια σε τεχνολογίες αφαλάτωσης, ειδικά στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου το 70% της παγκόσμιας δυναμικότητας αφαλάτωσης.

Πράγματι, η έλλειψη νερού έχει ήδη επηρεάσει πάνω από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού και οι προβλέψεις για το μέλλον δεν είναι αισιόδοξες. Για να καλύψουν τις ανάγκες πόσης και άρδευσης μακροπρόθεσμα, οι κυβερνήσεις επενδύουν δισεκατομμύρια σε τεχνολογίες αφαλάτωσης, με ιδιαίτερη εστίαση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, που αποτελούν το 70% της παγκόσμιας δυναμικότητας στον τομέα αυτό.

Οι εξελίξεις στην τεχνολογία

Οι τεχνολογικές εξελίξεις όπως η αντίστροφη όσμωση έχουν αντικαταστήσει τις παλαιότερες θερμικές μεθόδους, καθιστώντας τη διαδικασία πιο αποτελεσματική.

Η αφαλάτωση, παρά τις προόδους που έχουν σημειωθεί στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται, παραμένει ενεργοβόρα και περιβαλλοντικά προβληματική. Τα εργοστάσια απαιτούν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και παράγουν άλμη υψηλής αλατότητας, η οποία απορρίπτεται στους ωκεανούς, απειλώντας τα θαλάσσια οικοσυστήματα.

Τα Αραβικά κράτη του Κόλπου, με πρωτοπόρους όπως το Κουβέιτ, όπου κατασκευάστηκε το πρώτο εργοστάσιο αφαλάτωσης στον κόσμο το 1951, και εταιρείες όπως η γαλλική Veolia, ηγούνται των προσπαθειών για τον εκσυγχρονισμό του τομέα. Οι προκλήσεις εκτείνονται πέρα από την απομάκρυνση του αλατιού, μέχρι και την προεπεξεργασία του θαλασσινού νερού για τον αποκλεισμό της θαλάσσιας ζωής και των φυκιών, προστατεύοντας τόσο τα φυτά όσο και την τοπική βιοποικιλότητα.

Η αφαλάτωση αποτελεί λοιπόν μια απαραίτητη, αν και ενεργοβόρα, τεχνολογία, που μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης νερού, εφόσον συνοδεύεται από τεχνολογικές βελτιώσεις και περιβαλλοντικά μέτρα προστασίας.

Πηγή: Pagenews.gr