Οι Ισραηλινοί στο στόχαστρο της Αριστεράς

Μόνο από την Αριστερά τοαναμένειςτούτο:20-50 άτομα μέσα στοθέροςνα προκαλούνζημιάσε μια ολόκληρηεπικράτειακαι ναβάζουνστο κυνήγι Ισραηλινούςπαραθεριστέςή ναδιαμαρτύρονταιγια να διώξουν τα κρουαζιερόπλοια που τους φέρνουν στην Ελλάδα.

Πραγματικά, μόνο από την Αριστερά το περιμένεις αυτό. Άνθρωποι που ποτέ στη ζωή τους δεν ασχολήθηκαν με άλλη ανθρωπιστική κρίση. Που ποτέ δεν πήραν στο κυνήγι κάποιον Ρώσο π.χ. για τα εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία. Άνθρωποι που ποτέ δεν τους απασχόλησαν τα αθώα θύματα και ποτέ δεν μίλησαν για τους Δρούζους, για τους ομήρους της Χαμάς, για τη σφαγή των Χριστιανών στο Σουδάν, για την καταπίεση των γυναικών στο Αφγανιστάν κ.λπ. Αυτοί λοιπόν οι Αριστεροί, που θεωρούν τελείως λογικό οι Παλαιστίνιοι να ζουν κάτω από μια κυβέρνηση τρομοκρατών (Χαμάς), σήμερα «αγανακτούν» μόνο για τη Γάζα. Παράλογο.

Έχουν ξεκινήσει λοιπόν ως οπαδοί της «free Palestine» έναν ακροαριστερό ακτιβισμό και άλλοτε τα σπάνε σε πανηγύρι στην Αμοργό, άλλοτε διαδηλώνουν στα λιμάνια της χώρας, άλλοτε κυνηγούν Ισραηλινούς τουρίστες στα μαγαζιά. Το φαινόμενο, δυστυχώς, δεν είναι μόνο ελληνικό. Κι αλλού οι εμμονικοί ακραίοι τα ίδια κάνουν. Η Αριστερά, σε απόλυτη έλλειψη ρόλου και κατεύθυνσης, ψάχνει ευκαιρία να εφεύρει κάποιον εχθρό στα μέτρα της και να κάνει συνεχώς θόρυβο.

Πότε έγιναν οι Αριστεροί αντισημίτες; Για τον Μπερνάρ Ανρί Λεβί ο αντισημιτισμός που προέρχεται από την άκρα Αριστερά είναι χειρότερος και πιο επικίνδυνος από αυτόν της ακροδεξιάς [Nuit blanche, 2025]. Ο Λεβί τα ζει στη Γαλλία, με τον ακροαριστερό Μελανσόν, που υποδύεται κι αυτός ότι είναι «με τον άνθρωπο». «Παράδοξο» θεωρεί και ο ιστορικός Μισέλ Ντρέιφους οι Αριστεροί να κυνηγούν Εβραίους και ανέλυσε τα αίτια αυτής της ιστορικής μετατόπισης στο βιβλίο του «Ο αντισημιτισμός της Αριστεράς. Η ιστορία ενός παράδοξου από το 1830 ως σήμερα».

Αριστερός αντισημιτισμός

Σε εμάς, ο καθηγητής Αριστείδης Χατζής, που συνέγραψε μερικά πράγματα για το φαινόμενο [Καθημερινή, 25/5], υποστήριξε ότι μεγάλο τμήμα των αντιδράσεων στην Ελλάδα δεν οφείλεται σε αληθινό ενδιαφέρον για τους Παλαιστινίους, αλλά σε αυθεντικό αντισημιτισμό. Ειδικότερα, η Αριστερά το έχει στα γονίδιά της να υπερασπίζεται αυταρχικές ιδεολογίες και απαράδεκτα αυταρχικά καθεστώτα – οι άνθρωποι αυτοί «ήταν και παραμένουν υπερασπιστές δικτατόρων» και αντισημίτες.

Δεν είναι γνωστό αν όλοι αυτοί που κραυγάζουν «free Palestine» στα θέατρα, στην Αμοργό ή στα λιμάνια, υψώνοντας παλαιστινιακές σημαίες, είναι αντισημίτες και γνωρίζουν έστω τα στοιχειώδη για το Μεσανατολικό. Είναι ίσως απλώς εμμονικοί και ανόητοι Αριστεροί. Ή αν διάβασαν ποτέ για τα πογκρόμ και το Ολοκαύτωμα πριν υβρίσουν Εβραίους ή σχηματίσουν μιλίτσιες για να εκφοβίσουν Ισραηλινούς στα σοκάκια της Πλάκας. Ή αν εν γνώσει τους φωνάζουν το γενοκτονικό σύνθημα «From the river to the sea», συντάσσονται δηλαδή με την λυσσαλέα προσπάθεια των Αράβων να εξαλείψουν το Ισραήλ από τον χάρτη. Πραγματικά, ποιοι ανισόρροποι πιστεύουν ότι θα σταματήσουν μια γενοκτονία διεκδικώντας μια άλλη;

Σε κάθε περίσταση, δεν είναι δικαιοδοσία της κάθε αριστερής ομάδας Ρόδου ή Κρήτης να ορίζει ποιος θα κυκλοφορεί στα νησιά μας και ποιος όχι. Είκοσι, πενήντα ή εκατό άτομα δεν μπορούν να καταργήσουν την πολιτεία, ούτε να ιδρύουν παραστρατιωτικές ομάδες σαν να είμαστε στη Γερμανία του Χίτλερ, ή να διαλύουν τον τουρισμό. Και κάποτε η Αριστερά να μας αποσαφηνίσει το όριο ανάμεσα στην ιδεοληψία και την ανοησία. Τελευταίο παράδειγμα ο Αλέξης Χαρίτσης, που έφερε στο Προεδρικό έναν Παλαιστίνιο την ημέρα της Γιορτής της Ελληνικής Δημοκρατίας!

Πηγή: Pagenews.gr