«Εισιτήριο Εισόδου» στα Νησιά: Η Οικονομία του Υπερτουρισμού Χτυπά Παξούς, Ιθάκη και Σύμη

Καθώς οι ημερήσιοι επισκέπτες φτάνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες, μικρά νησιά ζητούν οικονομική «ανάσα» μέσω τέλους εισόδου – Το δίλημμα μεταξύ τουριστικής ανάπτυξης και βιώσιμης διαχείρισης.

Ο υπερτουρισμός, μια παγκόσμια πρόκληση για τις αντοχές των τοπικών οικονομιών και υποδομών, χτυπά με ιδιαίτερη ένταση τις πύλες μικρών ελληνικών νησιών. Μετά τη Σύμη, Παξοί και Ιθάκη εξετάζουν την επιβολή τέλους εισόδουστους ημερήσιους επισκέπτες, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών τουριστικών προορισμών όπως η Βενετία και οι Βαλεαρίδες Νήσοι.

Το παράδοξο της επιτυχίας: Τουρισμός χωρίς οικονομικό αντίκρισμα

Μπορεί ο ημερήσιος τουρισμός να φέρνει ζωή και κατανάλωση στα νησιά, ωστόσο οι επισκέπτες που δεν διανυκτερεύουν αφήνουν πίσω τους κόστος και όχι έσοδα. Δεν πληρώνουν φόρο διαμονής, δεν συμβάλλουν στην τοπική φορολογία, αλλά χρησιμοποιούν εντατικά υποδομές, όπως αποχέτευση, ύδρευση, καθαριότητα και οδικό δίκτυο. Η οικονομική πίεση που ασκείται στους δήμους είναι δυσανάλογη.

Ο δήμαρχος Παξών, Σπυρίδων Βλαχόπουλος, κάνει λόγο για 240.000 επισκέπτες σε δύο μήνες, ενώ ο δήμαρχος Ιθάκης, Διονύσης Στανίτσας, αναμένεται να εισηγηθεί αντίστοιχη πρόταση μετά το τέλος της θερινής περιόδου. Η Σύμη, με εκτιμώμενους έως και 500.000 επισκέπτες ετησίως, έχει ήδη καταθέσει αίτημα για πιλοτική εφαρμογή τέλους 3 ευρώ, με στόχο την ενίσχυση των δημοτικών υποδομών χωρίς επιπλέον φόρτο στους μόνιμους κατοίκους.

Τοπικές Αρχές ζητούν εργαλεία βιώσιμης χρηματοδότησης

Όπως επισημαίνει και ο πρώην αντιδήμαρχος Τουρισμού των Παξών, Γιώργος Λύχνος, η πίεση προς την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και την κεντρική διοίκηση αυξάνεται. Το ζητούμενο; Θεσμικά εργαλεία που να επιτρέπουν την επιβολή ενός “sustainable tourism fee” σε ημερήσιους τουρίστες, ανάλογο με εκείνο που ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η πρόταση δεν αφορά περιορισμό του τουρισμού, αλλά τη θεσμική αναγνώριση ότι κάθε επισκέπτης, όσο σύντομη κι αν είναι η παραμονή του, έχει ένα περιβαλλοντικό και οικονομικό αποτύπωμα. Τα έσοδα από ένα τέτοιο τέλος θα επενδύονται σε κρίσιμες υποδομές: καθαριότητα, διαχείριση απορριμμάτων, δημόσιες τουαλέτες, νερό, ενέργεια, συντήρηση μνημείων.

Η ανάγκη για ισορροπία: Τουρισμός και βιωσιμότητα

Το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας βασίζεται στην αυθεντικότητα, τη φυσική ομορφιά και την πολιτιστική κληρονομιά. Η βιωσιμότητα αυτών των στοιχείων είναι προϋπόθεση για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού. Χωρίς επενδύσεις σε υποδομές και έξυπνη διαχείριση των ροών, ακόμα και τα πιο ελκυστικά νησιά μπορεί να χάσουν την ταυτότητά τους.

Η επιβολή ενός χαμηλού, αλλά στοχευμένου τέλους δεν αποτελεί αποτροπή τουρισμού, αλλά εργαλείο δίκαιης κατανομής του κόστους φιλοξενίας. Ο υπερτουρισμός πρέπει να γίνει συμμαχία για βιώσιμη ανάπτυξη και όχι πρόβλημα χωρίς λύση.

Σε μια εποχή όπου η ποιότητα της τουριστικής εμπειρίας είναι εξίσου σημαντική με την ποσότητα των επισκεπτών, τα μικρά νησιά της Ελλάδας στέλνουν ένα σαφές μήνυμα: Χρειαζόμαστε στήριξη για να αντέξουμε τον τουρισμό του μέλλοντος.

Πηγή: Pagenews.gr