Θα μείνει η Ελλάδα απλός θεατής καθώς λιώνει η ευρωπαϊκή βιομηχανία αλουμινίου;

Την ώρα που ο κόσμος εξοπλίζει τις βιομηχανίες του, η Ευρώπη τις αποδυναμώνει. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια που αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωπαϊκή – και κατ’ επέκταση η ελληνική – βιομηχανία αλουμινίου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε πλήρη αντίθεση με τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Κίνα και τις χώρες του Κόλπου, όχι μόνο δεν ενισχύει την παραγωγή, αλλά επιβάλλει αυστηρές υποχρεώσεις, όπως την αγορά ακριβών δικαιωμάτων εκπομπών CO₂, εκτοξεύοντας το κόστος παραγωγής.

 Ανταγωνισμός χωρίς προστασία = Αφανισμός

Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο Ντόναλντ Τραμπ εφαρμόζει δασμούς 50% στις εισαγωγές αλουμινίου, προστατεύοντας τη βιομηχανική του βάση. Ο Καναδάς προσφέρει κρατικές επιδοτήσεις στο ρεύμα για τη βιομηχανία, ενώ η Κίνα – για ακόμα μια φορά – επιδοτεί μαζικά τις εξαγωγές μέσω φθηνής ενέργειας και κρατικής ενίσχυσης.

Στην Ευρώπη; Απαγόρευση επιδοτήσεων, υψηλό ενεργειακό κόστος, αυστηρό περιβαλλοντικό ρυθμιστικό πλαίσιο.Μια συνταγή που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε απώλεια μεριδίου αγοράς και αποβιομηχάνιση.

 Η Ελλάδα στον αυτόματο πιλότο

Ενώ πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αμφισβητούν ανοιχτά τις Βρυξέλλες και λαμβάνουν εθνικά μέτρα προστασίαςτων βιομηχανιών τους, η Ελλάδα σιωπά. Καμία εθνική στρατηγική για την ενέργεια, καμία πρόβλεψη για τη βιομηχανία αλουμινίου, κανένα σχέδιο στήριξης των εξαγωγών ή της απασχόλησης στον κλάδο.

Οι βιομηχανίες αλουμινίου στη χώρα μας — εξαιρετικά ενεργοβόρες και εξωστρεφείς — αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητα μειονεκτήματα, με αποτέλεσμα τη σταδιακή υποβάθμιση ενός τομέα κρίσιμης σημασίας για την εθνική οικονομία.

 Κρίση χωρίς απάντηση: Η Ευρώπη χάνει τη θέση της στον παγκόσμιο χάρτη

Ο οργανισμός European Aluminium δηλώνει πως η βιομηχανία του κλάδου βρίσκεται σε «κατάσταση αβεβαιότητας» και απαιτεί σαφείς απαντήσεις από την Κομισιόν σχετικά με τη συμφωνία με τις ΗΠΑ και το μέλλον των εξαγωγών.

Την ίδια στιγμή, η Eurofer προειδοποιεί πως οι εξαγωγές χάλυβα της ΕΕ προς τις ΗΠΑ έχουν μειωθεί κατά 800.000 τόνους από το 2018. Με τους δασμούς του Τραμπ να επανέρχονται και να ενισχύονται, ο κίνδυνος πλήρους απώλειας αγορών είναι άμεσος.

Η ώρα της πολιτικής απόφασης

Η περίπτωση του αλουμινίου αποτελεί το καθρέφτισμα της ανυπαρξίας ενιαίας ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής. Αν δεν υπάρξει ριζική αλλαγή πολιτικής σε ευρωπαϊκό αλλά και εθνικό επίπεδο, η Ευρώπη – και μαζί της η Ελλάδα – κινδυνεύουν να μείνουν εκτός του παγκόσμιου παραγωγικού χάρτη για ολόκληρους τομείς στρατηγικής σημασίας.

 Το ερώτημα πλέον δεν είναι «αν», αλλά «πότε» θα χάσουμε το στοίχημα της παραγωγής.

Η Ελλάδα καλείται να διαλέξει πλευρά:

• Θα παραμείνει δεμένη στο άρμα της ακινησίας των Βρυξελλών;
•  Ή θα προχωρήσει σε μια ρεαλιστική, εθνική πολιτική για τη βιομηχανία και την ενέργεια;

Πηγή: pagenews.gr