EDITOR'S PICK

Ποιον τύπο προσκόλλησης έχεις; Η θεωρία του Μπόουλμπι εξηγεί τις σχέσεις σου

Ποιον τύπο προσκόλλησης έχεις; Η θεωρία του Μπόουλμπι εξηγεί τις σχέσεις σου
Ο τρόπος που μας φρόντισαν οι γονείς μας, ειδικά κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το πώς σχετιζόμαστε ως ενήλικες. Η θεωρία της προσκόλλησης του John Bowlby αποκαλύπτει πώς οι πρώιμες εμπειρίες διαμορφώνουν τις συναισθηματικές μας σχέσεις, τη συμπεριφορά μας και ακόμη και την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας.

Η γέννηση της θεωρίας της προσκόλλησης

Ο Βρετανός ψυχίατρος Τζων Μπόουλμπι και η συνεργάτιδά του Μέρι Έινσγουορθ ανέπτυξαν τη θεωρία της προσκόλλησης στις δεκαετίες του 1950 και 1960, βασισμένοι σε παρατηρήσεις από τον φυσιοδίφη Κόνραντ Λόρεντς και σε μελέτες της σχέσης μητέρας-βρέφους. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα βρέφη αναπτύσσουν έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τους φροντιστές τους για λόγους όχι μόνο επιβίωσης, αλλά και συναισθηματικής ασφάλειας.

Οι τέσσερις βασικοί τύποι προσκόλλησης
  1. Ασφαλής προσκόλληση:
    Το παιδί λαμβάνει σταθερή, τρυφερή και συνεπή φροντίδα. Ως ενήλικος, είναι ικανός να εμπιστεύεται, να εκφράζει συναισθήματα και να χτίζει υγιείς σχέσεις.

  2. Αποφευκτική προσκόλληση:
    Ο φροντιστής είναι ψυχρός ή απόμακρος. Το άτομο αποφεύγει την οικειότητα, δεν εμπιστεύεται εύκολα και προτιμά την αυτονομία.

  3. Αμφιθυμική (ή αγχώδης) προσκόλληση:
    Η φροντίδα είναι ασυνεπής. Ο ενήλικος αναζητά διαρκώς επιβεβαίωση, φοβάται την εγκατάλειψη και αγωνιά σε σχέσεις.

  4. Αποδιοργανωμένη προσκόλληση:
    Το παιδί βιώνει τραύμα ή κακοποίηση. Ως ενήλικας, παρουσιάζει σύγχυση, εναλλαγές συναισθημάτων και δυσκολία στον αυτοέλεγχο.

Μπορεί να αλλάξει ο τύπος προσκόλλησης;

Ναι. Ο τύπος προσκόλλησης δεν είναι στατικός. Μέσα από θεραπεία, αυτογνωσία και υγιείς σχέσεις, μπορούμε να μεταβούμε σε πιο ασφαλείς μορφές σύνδεσης. Η ενσυνείδητη κατανόηση του τρόπου που σχετιζόμαστε μάς δίνει τη δύναμη να χτίσουμε σχέσεις με περισσότερη ασφάλεια, αμοιβαιότητα και ελευθερία.

Αναγνωρίζοντας τον τύπο προσκόλλησης που μας χαρακτηρίζει, δεν κάνουμε «διάγνωση» αλλά ένα πρώτο βήμα προς την αυτοβελτίωση και τη συναισθηματική ωρίμανση.

Η προσκόλληση δεν αφορά μόνο τις ρομαντικές σχέσεις

Αν και συχνά συσχετίζουμε την προσκόλληση με τις ερωτικές σχέσεις, στην πραγματικότητα επηρεάζει κάθε πτυχή της κοινωνικής μας ζωής: από τις φιλίες και τις επαγγελματικές συνεργασίες, μέχρι τη σχέση με το ίδιο μας το σώμα και τις αποφάσεις που παίρνουμε. Ένα άτομο με ασφαλή προσκόλληση θα διεκδικήσει υποστήριξη όταν τη χρειάζεται και θα μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά σε περιβάλλοντα συνεργασίας. Αντίθετα, ένα άτομο με αποφευκτική ή αγχώδη προσκόλληση μπορεί να απομονώνεται, να σαμποτάρει τις σχέσεις του ή να επενδύει υπερβολικά σε άλλους, φοβούμενο την απόρριψη. Η κατανόηση αυτών των μοτίβων μάς βοηθά να δούμε τον εαυτό μας με συμπόνια και να κάνουμε επιλογές που οδηγούν σε υγιέστερες σχέσεις.

Πηγή: pagenews.gr