Ολα τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα σήμερα σε μια αμερικανική στρατιωτική βάση στο Άνκορατζ της Αλάσκας, όπου στις 22.00 (ώρα Ελλάδος ) συναντώνται ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Οι δύο ηγέτες θα συζητήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία και υπάρχουν πολλές εικασίες για μια πιθανή συμφωνία κατάπαυσης του πυρός.
Ο ίδιος ο Τραμπ, ωστόσο, παραδέχεται πώς δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα να αποτύχει η σύνοδος κορυφής. Βλέπει μια πιθανότητα 25% να συμβεί αυτό, όπως δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος στο Fox News Radio.
Για τον Πούτιν, η σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα δεν αποτελεί μόνο μια ευκαιρία να σπάσει η διεθνής απομόνωση της Ρωσίας, αλλά και μια δοκιμασία για την ευελιξία της αμερικανικής θέσης. «Το Κρεμλίνο είναι πιθανό να προσπαθήσει να διερευνήσει τα όρια της επίθεσης γοητείας του Τραμπ στο έπακρο – πολιτικά, διπλωματικά και συμβολικά», τονίζουν Αμερικανοί διπλωμάτες.
Μεγάλη χαμένη η Ουκρανία
Όπως και να ‘χει, αν η σύνοδος κορυφής δεν οδηγήσει σε συμφωνία θα είναι χειρότερη για την Ουκρανία από ό,τι για τη Ρωσία.
Η στρατιωτική θέση της Ουκρανίας γίνεται ολοένα και πιο επισφαλής , οι Ρώσοι προελαύνουν και το Κίεβο υποφέρει από έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και εξοπλισμού. «Σε κάθε πόλεμο φθοράς, το μικρότερο κράτος -όπως η Ουκρανία- βρίσκεται σε μειονεκτική θέση με την πάροδο του χρόνου, ακόμη και αν υποστηρίζεται από μεγαλύτερα κράτη.
Οι ηγέτες της Ουκρανίας μπορεί να μην είναι πρόθυμοι να κάνουν παραχωρήσεις, αλλά η διαπραγματευτική τους θέση συνεχίζει να αποδυναμώνεται», τονίζουν Ευρωπαίοι διπλωμάτες.
Ο Τραμπ είχε επανειλημμένα δηλώσει στο παρελθόν ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει μια τριμερής συνάντηση με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι .
Ο Πούτιν, από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται διατεθειμένος να συνομιλήσει με τον Ζελένσκι, αν και έχει δηλώσει πώς θα συμφωνούσε να τον συναντήσει μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Το Μεγάλο Σχέδιο
Το Κρεμλίνο έχει από καιρό εκπονήσει ένα λεπτομερές, ευέλικτα προσαρμόσιμο Μεγάλο Σχέδιο , οι λεπτομέρειες του οποίου είναι γνωστές μόνο σε έναν πολύ στενό κύκλο. Οι βασικές αρχές των αιτημάτων του Πούτιν δεν έχουν πάντως, αλλάξει: καμία ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, στρατιωτική αποδυνάμωση και πολιτική αναδιάρθρωση στο Κίεβο, την οποία το Κρεμλίνο συνεχίζει να αποκαλεί «αποναζιστικοποίηση».
Οι εδαφικές παραχωρήσεις -όπως η ρωσική αποχώρηση από τις περιοχές του Χάρκοβο, του Σούμι ή του Ντνίπρο σε αντάλλαγμα για τα μη κατεχόμενα τμήματα των περιοχών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ- είναι πρωτίστως διαπραγματευτικά χαρτιά για να επιβληθεί η γεωπολιτική «εξουδετέρωση» της Ουκρανίας.
«Εάν το Μεγάλο Σχέδιο αποτύχει, ο πόλεμος είναι πιθανό να συνεχιστεί. Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, οι Αμερικανοί θα αποσυρθούν. Η ευθύνη θα μετατεθεί τότε στους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα πρέπει στη συνέχεια και να πολεμήσουν και να πληρώσουν το…μάρμαρο», τονίζουν Ευρωπαίοι διπλωμάτες.