Ρεπουμπλικάνοι και οικονομία των ΗΠΑ: Η αντιπαράθεση και το δίλημμα για την ύφεση

Πηγή Φωτογραφίας: R-CALF USA, US Capitol dome with American flag and dramatic sky behind
Το Διαδίκτυο έσπευσε να ερευνήσει το επαγγελματικό υπόβαθρο του Ιτζέι Άντονι, τον οποίο ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πρότεινε για επικεφαλής του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας. Η αναζήτηση δεν χρειάζεται πολύ χρόνο, σύμφωνα με το Bloomberg. Ο Άντονι είναι σήμερα επικεφαλής οικονομολόγος στο Ίδρυμα Heritage, απέκτησε διδακτορικό πριν πέντε χρόνια και δεν διαθέτει δημοσιεύσεις ή αξιοσημείωτες αναφορές. Δεν έχει εμπειρία σε μεγάλες δημόσιες έρευνες, ούτε σε στατιστική παρακολούθηση, και δεν έχει διοικήσει μεγάλους οργανισμούς, όπως τους 2.000 υπαλλήλους του Γραφείου. Επιπλέον, φαίνεται να μην κατανοεί πλήρως τις λειτουργίες μιας ύφεσης, κάτι ασυνήθιστο για οικονομολόγο.
Παρά ταύτα, η ίδια η προσωπικότητά του δεν έχει βαρύτητα. Ο Άντονι αποτελεί απλώς ακόμη έναν υποψήφιο του Τραμπ χωρίς ουσιαστικά προσόντα. Η σημασία της υποψηφιότητάς του έγκειται στο ότι αναδεικνύει τους διπλούς κινδύνους που αντιμετωπίζει σήμερα η αμερικανική οικονομία: την επιβράδυνση που διαφαίνεται και ένα κόμμα που αρνείται να την παραδεχτεί.
Ενδείξεις οικονομικής επιβράδυνσης
Η πρόσφατη εικόνα της αγοράς εργασίας αποτέλεσε ένδειξη της επιβράδυνσης, οδηγώντας στην απομάκρυνση της επικεφαλής του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας. Η οικονομία δημιούργησε κατά μέσο όρο μόλις 35.000 θέσεις εργασίας το τελευταίο τρίμηνο. Αυτό συνέπεσε με στοιχεία για το ΑΕΠ που κατέδειξαν ότι οι καταναλωτικές δαπάνες και οι επιχειρηματικές επενδύσεις αυξήθηκαν με τον μισό ρυθμό σε σχέση με πέρυσι. Παράλληλα, οι τιμές παραμένουν πάνω από τον στόχο του 2%.
Ο συνδυασμός αυτός είναι ιστορικά επικίνδυνος και αποδίδεται στους δασμούς. Για μια σύγχρονη οικονομία, η χαμηλή ανάπτυξη σε συνδυασμό με αυξημένες τιμές σηματοδοτεί τον εφιάλτη του στασιμοπληθωρισμού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πιο κοντά σε αυτό το σενάριο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή τα τελευταία 40 χρόνια.
Η παράδοση νομοθετικών παρεμβάσεων
Η επιβράδυνση δεν είναι πρωτόγνωρη. Όταν προκύπτει, το πολιτικό σύστημα συνήθως κινητοποιείται με πακέτα στήριξης ώστε να περιοριστούν οι συνέπειες για τους πολίτες. Από το 1957, το Κογκρέσο επεκτείνει τα επιδόματα ανεργίας σε κάθε ύφεση. Το 2008 θεσπίστηκε ο Νόμος Οικονομικής Τόνωσης, το 2009 ο Νόμος Αμερικανικής Ανάκαμψης και Επανεπένδυσης, ενώ κατά την πανδημία ψηφίστηκαν ο Νόμος CARES το 2020 και το Σχέδιο Διάσωσης το 2021.
Παράλληλα, έχουν υπάρξει προσπάθειες αντιμετώπισης βαθύτερων αιτίων. Μετά την κρίση αποταμιεύσεων της δεκαετίας του ’80, υιοθετήθηκε ο Νόμος του 1989 για τη μεταρρύθμιση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Το 2008 εφαρμόστηκε το Πρόγραμμα Αρωγής για τα Προβληματικά Περιουσιακά Στοιχεία, ενώ το πρόγραμμα εμβολιασμών της Επιχείρησης Warp Speed περιλήφθηκε στον Νόμο CARES.
Η αποτελεσματικότητα των μέτρων αυτών υπήρξε αντικείμενο συζήτησης. Κάποια πακέτα κρίθηκαν υπερβολικά, άλλα ανεπαρκή ή καθυστερημένα. Όμως, κοινή προϋπόθεση ήταν ότι το Κογκρέσο αναγνώριζε την ύφεση και αναζητούσε λύσεις.
Το πολιτικό αδιέξοδο
Το ερώτημα είναι αν αυτή η προϋπόθεση ισχύει σήμερα. Οι ενδείξεις δείχνουν ότι οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο εστιάζουν στην υπεράσπιση του προέδρου. Αντί να αναγνωρίσουν τα ανησυχητικά δεδομένα, προτίμησαν να στηρίξουν τον ισχυρισμό του ότι τα στατιστικά για τις θέσεις εργασίας ήταν κατασκευασμένα. Αυτό σημαίνει πως, αν προκύψει ύφεση, ενδέχεται να αρνηθούν να στηρίξουν νομοθεσία για την ανακούφιση των πολιτών.
Η επιβεβαίωση του Άντονι έχει βαρύνουσα σημασία για αυτόν τον λόγο. Πρόκειται για δοκιμασία που θα δείξει αν οι Ρεπουμπλικάνοι θα θέσουν το συμφέρον της οικονομίας πάνω από την πολιτική πίστη στον πρόεδρο. Αν η Γερουσία τον εγκρίνει, θα σημαίνει ότι προτιμούν να αφήσουν εκατομμύρια Αμερικανούς να υποφέρουν αντί να αναγνωρίσουν σφάλματα. Αν απορριφθεί, θα παραμείνει η ελπίδα ότι το Κογκρέσο θα σταθεί στο πλευρό των πολιτών όταν η οικονομία βρεθεί σε κρίση, σύμφωνα πάντα με το Bloomberg.
Πηγή: Pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας