Ερευνητές τροφοδότησαν με 7,9 εκατομμύρια ομιλίες το ΑΙ – Η ανακάλυψη που ανατρέπει όσα γνωρίζαμε ως τώρα

Tα αποτελέσματα υποδεικνύουν μια πιο δυναμική διαδικασία στην οποία ομιλητές όλων των ηλικιών συμμετέχουν σε αλλαγές σε πραγματικό χρόνο στον τρόπο χρήσης των λέξεων

Μια μεγάλης κλίμακας γλωσσολογική ανάλυση που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών υποδηλώνει ότι η σημασιολογική αλλαγή είναι πιο περιεκτική από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Ενώ τα νεότερα άτομα τείνουν να υιοθετούν ελαφρώς πιο γρήγορα νέες έννοιες, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ομιλητές συνήθως ακολουθούν μέσα σε λίγα χρόνια και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, ηγούνται.

H γλώσσα εξελίσσεται

Αυτό το εύρημα έρχεται σε αντίθεση με μια μακροχρόνια άποψη στην κοινωνιογλωσσολογία ότι η γλώσσα εξελίσσεται κυρίως μέσω της εναλλαγής των γενεών. Αντίθετα, τα αποτελέσματα υποδεικνύουν μια πιο δυναμική διαδικασία στην οποία ομιλητές όλων των ηλικιών συμμετέχουν σε αλλαγές σε πραγματικό χρόνο στον τρόπο χρήσης των λέξεων.

Οι ερευνητές ξεκίνησαν να δοκιμάσουν μια θεμελιώδη υπόθεση στη μελέτη της γλωσσικής αλλαγής: εάν τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα διατηρούν σταθερά γλωσσικά πρότυπα κατά τη διάρκεια της ζωής τους ή εάν ενημερώνουν τη χρήση της γλώσσας τους ως απάντηση στις αλλαγές στην ευρύτερη κοινότητα ομιλίας.

Για δεκαετίες, οι κοινωνιογλωσσολόγοι βασίζονται στη μέθοδο του «φαινομενικού χρόνου», η οποία συγκρίνει τη γλώσσα των μεγαλύτερων και των νεότερων ανθρώπων σε ένα μόνο χρονικό σημείο για να συμπεράνουν αλλαγές μεταξύ των γενεών. Αυτή η μέθοδος βασίζεται στην ιδέα ότι η χρήση της γλώσσας από τους ενήλικες είναι σχετικά σταθερή. Αν, αντίθετα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ομιλητές προσαρμόζονται τακτικά στις τρέχουσες τάσεις, τότε αυτές οι υποθέσεις μπορεί να μην ισχύουν – ιδιαίτερα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι έννοιες των λέξεων.

Οι λέξεις αλλάζουν νόημα

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε ένα σύνολο περίπου 100 λέξεων που ήταν πιθανό να έχουν υποστεί αλλαγή νοήματος κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν λέξεις όπως «monitor», «articles», «satellite» και «outstanding». Κάθε μία από αυτές τις λέξεις εξετάστηκε για πολλαπλές πιθανές σημασίες – που αναφέρονται ως «senses» – χρησιμοποιώντας προηγμένα γλωσσικά μοντέλα που προέβλεπαν τη χρήση κάθε λέξης βάσει των συμφραζομένων. Αυτές οι προβλεπόμενες σημασίες ομαδοποιήθηκαν στη συνέχεια χρησιμοποιώντας αλγόριθμους ομαδοποίησης για να προσδιοριστούν οι διακριτές σημασίες κάθε λέξης.

Για παράδειγμα, η λέξη «articles» θα μπορούσε να αναφέρεται σε φυσικά αγαθά, νομικές διατάξεις ή γραπτές ιστορίες. Αναλύοντας το πλαίσιο στο οποίο εμφανίστηκε η λέξη και μοντελοποιώντας την άνοδο ή την πτώση κάθε έννοιας με την πάροδο του χρόνου, οι ερευνητές μπόρεσαν να καταγράψουν πώς μεταβλήθηκαν οι σημασίες σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Για να προσδιορίσουν εάν η ηλικία επηρέασε την υιοθέτηση νέων νοημάτων, η ομάδα χρησιμοποίησε στατιστικά μοντέλα που προέβλεπαν την πιθανότητα ένας ομιλητής να χρησιμοποιήσει μια δεδομένη έννοια λέξης, με βάση τόσο το έτος όσο και την ηλικία του ομιλητή. Αυτά τα μοντέλα εκτίμησαν εάν οι παλαιότεροι ομιλητές χρησιμοποιούσαν ξεπερασμένες έννοιες ή εάν υιοθέτησαν νεότερες έννοιες με βραδύτερο ή ταχύτερο ρυθμό σε σύγκριση με τους νεότερους συναδέλφους τους.

Σε όλο το σύνολο δεδομένων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές στη σημασία των λέξεων οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό σε μια συλλογική μετατόπιση στη χρήση με την πάροδο του χρόνου και όχι μόνο στην αντικατάσταση γενεών. Ενώ οι νεότεροι ομιλητές έτειναν να υιοθετούν νεότερες έννοιες λίγο νωρίτερα, οι παλαιότεροι ομιλητές δεν ήταν πολύ πίσω. Κατά μέσο όρο, ένας παλαιότερος ομιλητής υστερούσε σε έναν νεότερο ομιλητή κατά περίπου δύο έως τρία χρόνια όσον αφορά την υιοθέτηση μιας νέας έννοιας λέξης.

Τα εκπληκτικά αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα παρέχουν στοιχεία ότι η αλλαγή νοήματος τείνει να είναι ένα φαινόμενο «zeitgeist» – ένα προϊόν της πολιτισμικής και χρονικής στιγμής – παρά μια αυστηρή γενεαλογική μεταβίβαση. Ακόμα και σε ατομικό επίπεδο, οι ομιλητές προσάρμοσαν τη χρήση τους με την πάροδο του χρόνου. Όταν εξέτασαν μια χούφτα παραγωγικών ομιλητών που χρησιμοποιούσαν την ίδια λέξη συχνά σε δεκαετίες, οι ερευνητές παρατήρησαν αξιοσημείωτες αλλαγές στο άτομο στον τρόπο που χρησιμοποιούνταν αυτές οι λέξεις, ακολουθώντας στενά τις ευρύτερες αλλαγές στα πρότυπα χρήσης.

Αυτά τα ευρήματα έχουν επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο οι γλωσσολόγοι μοντελοποιούν και ερμηνεύουν τη γλωσσική αλλαγή. Εάν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ομιλητές υιοθετούν συχνά σύγχρονες χρήσεις, τότε οι διαφορές που παρατηρούνται στα διατομεακά δεδομένα ενδέχεται να μην αποτυπώνουν πλήρως την ταχύτητα ή τη φύση της συνεχιζόμενης αλλαγής. Στην πραγματικότητα, οι φαινομενικές χρονικές συγκρίσεις μπορεί να υποτιμούν την έκταση της αλλαγής που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς η γλωσσική συμπεριφορά των μεγαλύτερων σε ηλικία ομιλητών συγκλίνει γρήγορα με αυτή των νεότερων.

Η δύναμη των υπολογιστικών προσεγγίσεων

Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν επίσης τη δύναμη των υπολογιστικών προσεγγίσεων στη μελέτη της σημασιολογικής αλλαγής σε κλίμακα. Αξιοποιώντας μεγάλα σώματα κειμένων, μεταδεδομένα ομιλητών και προηγμένα μοντέλα επεξεργασίας φυσικής γλώσσας, οι ερευνητές μπόρεσαν να καταλήξουν σε συμπεράσματα που θα ήταν δύσκολο να επιτευχθούν χρησιμοποιώντας μελέτες παρατήρησης μικρότερης κλίμακας.

Τα επόμενα βήματα

«Πιστεύουμε ότι αυτή η μελέτη δείχνει τη δυνατότητα χρήσης εργαλείων από την Επεξεργασία Φυσικής Γλώσσας (NLP) για τη μελέτη της ανθρώπινης γλώσσας και ελπίζουμε ότι θα εμπνεύσει περαιτέρω εργασία που χρησιμοποιεί εργαλεία NLP για γλωσσική έρευνα», δήλωσε ο Κάματ.

Υπάρχουν όμως ορισμένοι περιορισμοί. Η μελέτη επικεντρώθηκε αποκλειστικά σε ενήλικες ομιλητές, καθώς η ένταξη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ απαιτεί από τα άτομα να είναι τουλάχιστον 25 ή 30 ετών. Δεδομένου ότι οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες είναι συχνά οι πρώτοι που υιοθετούν την γλωσσική καινοτομία, αυτή η ανάλυση μπορεί να παραβλέψει την αρχή ορισμένων αλλαγών στο νόημα.

Ενώ τα γλωσσικά μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη ήταν γενικά αποτελεσματικά στον εντοπισμό διακριτών νοημάτων, δεν είναι αλάθητα. Ορισμένα σφάλματα στην ταξινόμηση νοημάτων πιθανότατα παραμένουν, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου η χρήση λέξεων είναι ασαφής ή σπάνια.

«Τα επόμενα βήματα θα ήταν να βρεθεί ένας τρόπος για να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής αυτής της έρευνας, για να αντιμετωπιστούν οι περιορισμοί που αναφέρθηκαν παραπάνω», δήλωσε ο Κάμαθ. «Μπορούμε να επεκταθούμε πέρα ​​από τα βορειοαμερικανικά αγγλικά και να συμπεριλάβουμε ένα πιο ισορροπημένο δημογραφικό δείγμα; Τι γίνεται με άλλες γλώσσες και κοινωνίες; Και τι γίνεται με την ομιλία των εφήβων;».

Πηγή: Pagenews.gr