Οι οίκοι αξιολόγησης κρίνουν το μέλλον της Γαλλίας (και του Μακρόν;)

Οι αποδόσεις των γαλλικών κρατικών ομολόγων αυξάνονται με την κρίση χρέους και σε συνθήκες ακυβερνησίας και παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου. Ο οίκος Fitch θα αποφασίσει την Παρασκευή

Μέσα στις τετράωρες παριζιάνικες κοινοβουλευτικές διεργασίες το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας (08.09), οι οποίες  σηματοδότησαν το τέλος της κυβέρνησης Μπαϊρού, το γαλλικό χρέος αυξήθηκε κατά 72 εκατ. Δεν είναι δύσκολος ο υπολογισμός, έγραψε η Repubblica, αφού προ μηνός ο ίδιος ο Μπαϊρού είχε προειδοποιήσει ότι «κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, το δημόσιο χρέος αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ».

Ως πρωθυπουργός, συνέχισε το δημοσίευμα, ήλπιζε να στείλει το μήνυμα ότι τα δημόσια οικονομικά ξεφεύγουν από τον έλεγχο και ότι με αυτόν τον ρυθμό η Γαλλία κινδυνεύει να γίνει «η νέα Ελλάδα της Ευρώπης». Βαριές κουβέντες, υπερβολικές και οπωσδήποτε εξωπραγματικές, διότι άλλο πράγμα το κέντρο και άλλο πράγμα η «περιφέρεια», όσο «ευρωπαϊκά» και αν είναι και τα δύο.

Οι Ιταλοί έκριναν ότι το μοναδικό στοιχείο που προστατεύει τη Γαλλία από τον υποτίθεται δυνητικό εφιάλτη της «νέας Ελλάδας» των μνημονίων, δηλαδή ο τεράστιος εν συγκρίσει με τον ελληνικό κύκλος εργασιών του κράτους (έσοδα/έξοδα και γενικώς το ΑΕΠ), είναι… πρόβλημα: «Η κατάσταση επιδεινώνεται από το μέγεθος της Γαλλίας, αφού η κατάρρευσή της θα είναι πιο καταστροφική από της Ελλάδας πριν από 15 έτη».

Η κατάρρευση της Γαλλίας, αν συμβεί, ασφαλώς θα κλυδωνίσει την Ευρωζώνη για πολλούς και διαφόρους λόγους, όμως το μέγεθος της οικονομίας της δεν θα έχει σχέση με την κατάρρευση αυτή καθαυτή. Επανήλθε το δημοσίευμα στο ρεπορτάζ. «Ο Μπαϊρού αναγκάζεται να συνταξιοδοτηθεί, μαζί με το σχέδιό του, το οποίο περιελάμβανε περικοπές δημοσίων δαπανών και αυξήσεις φόρων συνολικού ύψους 44 δισ. ευρώ. Ο κίνδυνος υποβάθμισης της αξιολόγησης των γαλλικών κρατικών ομολόγων διαφαίνεται. Το χρέος τον Μάρτιο ανερχόταν σε 3,345 τρισ. ευρώ, στο 114% του ΑΕΠ και στο ¼  του συνολικού δημοσίου χρέους της Ευρωζώνης». 

Οι Ιταλοί έγραψαν ότι στην Ευρωζώνη τα σκήπτρα του χρέους κρατάει η Ελλάδα, με χρέος στο 152% του ΑΕΠ της, η οποία ακολουθείται από την Ιταλία, με χρέος στο 138% του ΑΕΠ της. «Οι άλλες χώρες έχουν ακολουθήσει πορεία που θα τις οδηγήσει στη σύγκλιση σε τις ευρωπαϊκές παραμέτρους, κυρίως σε δημόσιο έλλειμμα μικρότερο του 3% του ΑΕΠ, όμως στη Γαλλία το δημόσιο έλλειμμα αναμένεται να φτάσει το 5,4% του ΑΕΠ. Ο Προϋπολογισμός του Μπαϊρού θα έφερνε τον λόγο στο 4,6% το 2026, φθάνοντας στο επιθυμητό 3% το 2029. Πάνω απ’ όλα, η Γαλλία έπρεπε να είχε επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά τέτοια δημοσιονομική πειθαρχία δεν υπήρξε».

Ακολούθησε συσχετισμός της εκτόξευσης του γαλλικού χρέους με τις πολιτικές εξελίξεις μετά το 2019 και έως πρόσφατα, οι οποίες όμως έδειξαν ότι το πρόβλημα της Γαλλίας είναι πολιτειακό υπό την έννοια ότι ο πρόεδρός της πλέον κυβερνά και διορίζει κυβερνήσεις της αρεσκείας του παρά την αποδεδειγμένη μειοψηφική θέση του.

«Η Covid-19 και η κυβερνητική πολιτική ανακούφισης, η οποία κόστισε περίπου 110 δισεκατομμύρια ευρώ, σίγουρα έπαιξαν ρόλο. Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το χρέος έχει διογκωθεί από την πίεση που υπέστησαν οι αδύναμες κυβερνήσεις. Οι δημόσιες δαπάνες είναι η καλύτερη κόλλα για ετερογενείς πολιτικές πλειοψηφίες, με πολύ μικρή συνοχή προγραμμάτων. Οι εσωτερικές και εξωτερικές εντάσεις, τα προβλήματα με τα Κίτρινα Γιλέκα και τα τοιαύτα, απαντήθηκαν με επιδοτήσεις.

»Στη χώρα της 35ωρης εβδομάδας εργασίας και τώρα της μόνιμης προεκλογικής εκστρατείας, η λιτότητα δεν έχει βρει αποδοχή. Ο Μπαϊρού είχε προτείνει ένα παζλ μέτρων που είχαν στόχο την εξισορρόπηση των απαιτήσεων της Δεξιάς και της Αριστεράς: λιγότερες κοινωνικές δαπάνες αλλά και φορολογία Κροίσων, λιγότερη γραφειοκρατία για τις επιχειρήσεις, αλλά και μείωση των επιδοτήσεων. Δεν έφεραν αποτέλεσμα.

Πηγή: Pagenews.gr