Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκλεψε την παράσταση με το συρτάκι του, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης τραγούδησε τη δική του εκδοχή ενός ιστορικού μπασκετικού άσματος, ενώ ο Βασίλης Σπανούλης αποθεώθηκε από τον κόσμο.
Ένα μετάλλιο, μια αφορμή για πανηγύρι
Η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Eurobasket 2025 έφερε χαμόγελα και υπερηφάνεια σε παίκτες, προπονητές και φιλάθλους. Ήταν μια στιγμή που άξιζε να γιορταστεί όπως πρέπει: με μουσική, χορό και καλή διάθεση. Έτσι, το βράδυ της Δευτέρας, η αποστολή της Εθνικής, μαζί με τον προπονητή Βασίλη Σπανούλη και τον πρόεδρο της ΕΟΚ, Βαγγέλη Λιόλιο, βρέθηκε στο γνωστό νυχτερινό κέντρο «Ποσειδώνιο» για να γιορτάσει την επιτυχία.
Το μικρόφωνο στον Λαρεντζάκη
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της βραδιάς ήταν όταν ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης πήρε το μικρόφωνο από τον Θοδωρή Φέρρη. Θέλησε να αναβιώσει ένα μουσικό κομμάτι που έχει συνδεθεί με τις χρυσές σελίδες της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, το «Με το στόμα γεμάτο φιλιά». Με έμπνευση και χιούμορ, ο γκαρντ του Ολυμπιακού άλλαξε τους στίχους ώστε να ταιριάζουν στη σημερινή ομάδα: «με τον Γιάννη, τον Λαρεντζάκη, με τον Σλούκα και τα άλλα παιδιά ξεκινάμε και νικάμε και μετάλλιο πήρα ξανά».
Η ερμηνεία προκάλεσε γέλια, χειροκροτήματα και, φυσικά, ένα… βουνό από λουλούδια που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πέταξε στον συμπαίκτη του.
Το συρτάκι του Γιάννη
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, γνωστός για την ενέργεια και τη θετική του διάθεση, δεν έμεινε μόνο στα λουλούδια. Λίγο αργότερα ανέβηκε στην πίστα και χόρεψε συρτάκι μαζί με τον πρόεδρο της ΕΟΚ και τον Λαρεντζάκη, κερδίζοντας ξανά το θερμό χειροκρότημα του κοινού. Η εικόνα του «Greek Freak» να χορεύει ελληνικούς χορούς έγινε το αποκορύφωμα της γιορτής, δείχνοντας πόσο δεμένος είναι με την ομάδα αλλά και με την ελληνική κουλτούρα.
Η Ελλάδα ξανά στο βάθρο
Μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, η Εθνική Μπάσκετ κατάφερε να ανέβει και πάλι στο βάθρο του Eurobasket. Το χάλκινο μετάλλιο έχει τεράστια αξία, όχι μόνο αγωνιστική αλλά και συμβολική. Είναι η αρχή μιας νέας εποχής, όπου η Ελλάδα διεκδικεί και πάλι τη θέση που της αξίζει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Και αυτό το γλέντι στα μπουζούκια ήταν η καλύτερη απόδειξη πως το μπάσκετ, πέρα από άθλημα, είναι χαρά, παρέα και τραγούδι.