Οι νέες διευρύνσεις της ΝΔ και το στοίχημα του Κέντρου

Ο πρόεδρος των Δημοκρατών και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ πιθανόν να είναι υποψήφιος με τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας στον Νότιο Τομέα της Β' Αθηνών

Σύμφωνα με δημοσκόπους και αναλυτές, το 20-22% των κεντρώων ψηφοφόρων βρίσκονται επί του παρόντος στο «φάσμα» των αναποφάσιστων. Ο αριθμός των κεντροαριστερών ψηφοφόρων που εξακολουθούν να είναι αβέβαιοι, εκ των οποίων ένας στους πέντε φέρεται να περιμένει τα γεγονότα στην πολιτική του αρένα πριν σχηματίσει γνώμη, είναι η μόνη ομάδα που ξεπερνά αυτό το ποσοστό.

Πολύ πριν αναλάβει την εξουσία το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ήδη επικεντρώσει την πολιτική του σε αυτό το θέμα. Τελικά, η πιο δύσκολη «επιχείρηση» για αυτόν και τα στελέχη του όλα αυτά τα χρόνια ήταν η επίτευξη ισορροπίας μεταξύ του κέντρου και του δεξιού ακροατηρίου της Νέας Δημοκρατίας. Και εξακολουθεί να είναι, όπως ο κ. Μητσοτάκης επικαλείται τακτικά τον ιδρυτή του κόμματός του, δίνοντας στις πολιτικές του αποφάσεις ένα πρόσημο διαφορετικό από το τυπικό «δεξιά-αριστερά».

Για άλλη μια φορά, το Μέγαρο Μαξίμου έχει καταστήσει την αμφίπλευρη διεύρυνση της Νέας Δημοκρατίας ένα σταθερό «στοίχημα». Για παράδειγμα, τα στελέχη αμφισβητούν ρητορικά αν πολιτικές όπως η προώθηση της τεχνητής νοημοσύνης ή η ψηφιοποίηση του κράτους είναι αριστερές ή δεξιές.

Αυτή η προσέγγιση, που ρίχνει το βάρος σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που εκσυγχρονίζουν το κράτος -ο κ. Μητσοτάκης μιλούσε πριν τις εκλογές του 2023 για «πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό»- που ευθυγραμμίζουν τη χώρα με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, βελτιώνουν την καθημερινότητα σε κομβικούς τομείς, όπως η υγεία, η παιδεία, οι μεταφορές, οδηγούν την οικονομία σε θετικό πρόσημο και διαχέουν την ανάπτυξη στην κοινωνία, με ενίσχυση των εισοδημάτων μέσω μείωσης της φορολογίας και πτώση της ανεργίας, αποτελούν τον καμβά για το πολιτικό αφήγημα, που θα αναπτυχθεί και στο τέλος της δεύτερης τετραετίας.

Σταθερή η αναφορά στο μεταρρυθμιστικό Κέντρο

Πολύ πριν αναλάβει την εξουσία το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ήδη επικεντρώσει την πολιτική του σε αυτό το θέμα. Τελικά, η πιο δύσκολη «επιχείρηση» για αυτόν και τα στελέχη του όλα αυτά τα χρόνια ήταν η επίτευξη ισορροπίας μεταξύ του κέντρου και του δεξιού ακροατηρίου της Νέας Δημοκρατίας. Και εξακολουθεί να είναι, όπως ο κ. Μητσοτάκης επικαλείται τακτικά τον ιδρυτή του κόμματός του, δίνοντας στις πολιτικές του αποφάσεις ένα πρόσημο διαφορετικό από το τυπικό «δεξιά-αριστερά».

Για άλλη μια φορά, το Μέγαρο Μαξίμου έχει καταστήσει τη διμερή επέκταση της Νέας Δημοκρατίας ένα σταθερό «στοίχημα». Για παράδειγμα, τα στελέχη αμφισβητούν ρητορικά αν πολιτικές όπως η προώθηση της τεχνητής νοημοσύνης ή η ψηφιοποίηση του κράτους είναι αριστερές ή δεξιές.

Την ώρα, που οι τόνοι της πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, ανεβαίνουν, με την έννοια της «κυβερνησιμότητας» να μπαίνει σε πρώτο πλάνο -την ΝΔ να δηλώνει για τις εξαγγελίες Ανδρουλάκη ότι βρίσκονται εκεί που συναντώνται το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης (του ΣΥΡΙΖΑ) με το «λεφτά υπάρχουν» (του Γιώργου Παπανδρέου) και το ΠΑΣΟΚ να ζητά «εδώ και τώρα εκλογές» και νίκη έστω με μία ψήφο– είναι σαφές ότι η προσέγγιση δυνάμεων, που θα διευρύνουν το εκλογικό ακροατήριο, θα βρίσκεται επί τάπητος, ιδιαίτερα όσο το πολιτικό σύστημα τελεί εν αναμονή των κινήσεων προσώπων, που μπορεί να ανατρέψουν τα δεδομένα του πολιτικού σκηνικού.

Πηγή: Pagenews.gr