Η Ελλάδα γερνά και συρρικνώνεται. Και το ξέρει.
Το φαινόμενο της δημογραφικής κατάρρευσης δεν είναι πλέον μια απλή στατιστική πρόβλεψη για το 2050 ή το 2100. Είναι εδώ, σήμερα — στα κλειστά σχολεία της επαρχίας, στα άδεια χωριά, στην αβεβαιότητα των νέων που αναβάλλουν τη δημιουργία οικογένειας.
Σε αυτό το δραματικό πλαίσιο, η εκπομπή BBC World Questions μετέφερε τον δημόσιο διάλογο στο διεθνές προσκήνιο, θέτοντας μια απλή αλλά θεμελιώδη ερώτηση:
Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα τη μείωση του πληθυσμού της;
Το πρόβλημα δεν είναι απλώς αριθμητικό – είναι υπαρξιακό
Ο πληθυσμός της Ελλάδας προβλέπεται να μειωθεί κατά 25% έως το 2050, ενώ μέχρι το τέλος του αιώνα δεν αποκλείεται να έχει χαθεί το ήμισυ των σημερινών κατοίκων.
Οι αριθμοί σοκάρουν, αλλά η πραγματικότητα είναι ήδη αισθητή:
- 600.000 νέοι έχουν φύγει την τελευταία δεκαετία,
- η χώρα βρίσκεται σε φάση δημογραφικής κατάρρευσης,
- οι γεννήσεις δεν καλύπτουν τις απώλειες,
- οι νέοι φοβούνται να δημιουργήσουν οικογένεια.
Το αποτέλεσμα; Ένα μέλλον όπου οι εργαζόμενοι δεν φτάνουν για να στηρίξουν τους συνταξιούχους, οι αγροτικές περιοχές εγκαταλείπονται, και η παραγωγικότητα της χώρας βυθίζεται.
Η πολιτεία οφείλει να δράσει με γενναιότητα και όραμα
Η υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη ανέδειξε τη σημασία των οικονομικών κινήτρων, της στήριξης στις οικογένειες, της αύξησης του κατώτατου μισθού και των ευκολιών για πρώτη κατοικία. Ειδικά η ενίσχυση της προσχολικής φροντίδας, της άδειας μητρότητας και η στήριξη της υπαίθρου με φορολογικά και στεγαστικά κίνητρα, παρουσιάζονται ως άξονες για μια σοβαρή εθνική στρατηγική.
Ο Γιάννης Κουτσομύτης σημείωσε ότι, παρά τα θετικά βήματα, το κεντρικό πρόβλημα είναι η ψυχολογική και επαγγελματική ανασφάλεια των νέων, η οποία αποτρέπει τη δημιουργία οικογένειας. Η οικονομία χρειάζεται ανθρώπους, αλλά το περιβάλλον δεν τους εμπνέει να μείνουν.
Ο Παύλος Γερουλάνος πρόσθεσε ότι η Ελλάδα έχασε την κοινότητά της, και αυτό επηρεάζει άμεσα την κοινωνική εμπιστοσύνη, τη δημιουργία οικογενειών και την ανάπτυξη. Η γραφειοκρατία, η έλλειψη επιχειρηματικής στήριξης και οι δυσκολίες στην καθημερινότητα αποθαρρύνουν την παραμονή των νέων στη χώρα.
dimografiko
Ο τουρισμός: Ανάπτυξη ή αδιέξοδο;
Η Ελλάδα «ζει από τον τουρισμό», όπως παραδέχθηκαν όλοι οι συνομιλητές. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να επιβιώσει μόνο με τον τουρισμό. Με 40 εκατ. τουρίστες το 2024 και 25 δισ. δολάρια έσοδα, ο τουρισμός φέρνει κέρδη αλλά και υπερφόρτωση σε νησιά και πόλεις.
Η ανάγκη διαφοροποίησης είναι επιτακτική. Ο αγροτουρισμός, ο οινοτουρισμός, ο τουρισμός υγείας και ο αθλητικός τουρισμός μπορούν να αναγεννήσουν την ύπαιθρο, να προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας και να λειτουργήσουν ως μοχλοί δημογραφικής αναζωογόνησης.
«Χρειάζεται να ξεφύγουμε από την εικόνα της ξαπλώστρας και της σεζόν. Υπάρχουν φάροι ελπίδας στον αγροτουρισμό, στη Βόρεια Ελλάδα, στην επιστροφή των νέων στην ύπαιθρο», ανέφερε χαρακτηριστικά η υπουργός.
Η μετανάστευση: Από φόβος σε ευκαιρία
Η μετανάστευση δεν είναι πρόβλημα – είναι πραγματικότητα.
Με 25.000 μετανάστες μόνο για το 2025 και ανάγκη για 300.000 νέους εργαζόμενους στην οικονομία, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να βλέπει τη μετανάστευση ως απειλή.
Η ένταξη μεταναστών, η εκμάθηση γλώσσας, η εκπαίδευση, και η κοινωνική αποδοχή αποτελούν βασικά εργαλεία διαχείρισης του φαινομένου.
Ο Παύλος Γερουλάνος το έθεσε ξεκάθαρα: «Δεν φοβάμαι για τον ελληνικό πολιτισμό. Καταφέραμε να ενσωματώσουμε χιλιάδες μετανάστες με σεβασμό και να τους εμπνεύσουμε να γίνουν Έλληνες».
Αντιθέτως, ο Γιάννης Κουτσομύτης σημείωσε την ανάγκη ύπαρξης φίλτρων, ώστε η Ευρώπη να δέχεται αυτούς που μπορούν να ενταχθούν πραγματικά στις κοινωνίες της, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη ορθολογικής επιλογής και ισορροπίας.
Ένα εθνικό πρόβλημα που απαιτεί διακομματική λύση
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αγνοήσει άλλο τη δημογραφική της βόμβα. Η πρόκληση είναι πολυδιάστατη: οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική, στρατηγική.
Χρειάζεται:
- μακροπρόθεσμο σχέδιο
- δημιουργία κινήτρων
- στήριξη στις οικογένειες
- ποιοτική ένταξη μεταναστών
- νέο όραμα για την ελληνική επαρχία
Και πάνω απ’ όλα, χρειάζεται πίστη στο μέλλον. Όχι με συνθήματα, αλλά με πράξεις που χτίζουν εμπιστοσύνη σε μια χώρα που έχει υποφέρει αλλά μπορεί ακόμα να αναγεννηθεί.
Πηγή: pagenews.gr