«Οι πόλεμοι, οι λιμοί, οι πλημμύρες και η κλιματική αλλαγή έχουν καταστήσει ορφανά 140 εκατομμύρια παιδιά, τα βάσανα των οποίων έχουμε συνηθίσει. Τα βλέπουμε στις ειδήσεις, τα συμπαθούμε, αγανακτούμε, συγκλονιζόμαστε και κλαίμε. Αλλά μέχρις εκεί. Μετά τι κάνουμε; Είναι σκάνδαλο ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Βλέπουμε και τα μικρά παιδιά της Γάζας, που κουβαλάνε βαριά κατσαρολικά με κίτρινη σούπα…».
Ο γνωστός ναπολιτάνος συγγραφέας Ρομπέρτο Σαβιάνο, που με το βιβλίο «Gomorrah» («Γόμορρα») αναμετρήθηκε με την εγκληματική οργάνωση της ιδιαίτερης πατρίδας του, την Καμόρα, έγραψε στο ένθετο Venerdì της Repubblica για αυτά τα δυστυχή «140 εκατομμύρια ορφανά του κόσμου». Το κείμενό του, πέρα από τα προφανή (πόλεμοι, κ.λπ.), είναι επίκαιρο διότι ο ίδιος έγραψε τον πρόλογο σε σχετικό με τα ορφανά λεύκωμα φωτογραφιών, που θα κυκλοφορήσει στην Ιταλία τον Οκτώβριο.
Ο φακός του φωτογράφου Βαλέριο Μπισπούρι δούλεψε «σε ορφανοτροφεία του Πακιστάν, της Ζάμπια, της Λευκορωσίας και της Αργεντινής». Με την ευκαιρία, λοιπόν, της κυκλοφορίας του λευκώματος ο Σαβιάνο δημοσίευσε το σύντομο κείμενο στο Venerdì και αντιπαρήλθε τη δική του βασική αντίφαση: άραγε, όποιος αγοράσει το λεύκωμα (που πωλείται 45 ευρώ) δεν θα περιπέσει στην ίδια κατάσταση του κατασυγκινημένου αλλά ανήμπορου να αντιδράσει θεατή της παιδικής ορφάνιας, δεν θα καταστεί και αυτός μέρος του σκανδάλου;
Ο ίδιος ο συγγραφέας έδειξε να προβληματίζεται: «Παραμένουμε απομονωμένοι και απόμακροι από τον πραγματικό κόσμο. Και ο πραγματικός κόσμος είναι ένα σύμπαν κατακυριευμένο από οδύνη, οδύνη που μας ξεπερνά. Αυτό που προσπαθεί να μας δείξει ο Μπισπούρι είναι ότι υπάρχει ένα μεγαλύτερο βάσανο από το δικό μας, ένα βάσανο που δεν είναι καινούργιο, αλλά ήταν πάντα μέρος της ανθρωπότητας. Ενα άλαλο βάσανο.
Ετσι είναι, σχολίασε ο συγγραφέας. «Οι φωτογραφίες αποτυπώνονται στο μυαλό μας. Τα μάτια των φωτογραφισμένων δίνουν περισσότερες πληροφορίες από όσες θα αντλούσαμε από τα στατιστικά στοιχεία. Οι φωτογραφίες του Μπισπούρι στα ορφανοτροφεία είναι ένας οδικός χάρτης για την κατανόηση του κόσμου μας. Η φωτογραφία είναι θεμελιώδης τρόπος ενημέρωσης και οι φωτορεπόρτερ παίζουν κρίσιμο ρόλο σήμερα. Οπου υπάρχει φωτογράφος, υπάρχει και μαρτυρία. Οπου υπάρχει μαρτυρία, μπορεί να υπάρξει λόγος. Και όπου υπάρχει λόγος, μπορεί να υπάρξει αλλαγή».