Αγκυρα: Επικαλείται τον Οτσαλάν για να πιέσει τους Κούρδους της Συρίας να παραδώσουν τα όπλα

Η νέα στρατηγική της Άγκυρας
Σε μια κίνηση που συνδυάζει πολιτικό συμβολισμό και τακτικό υπολογισμό, η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί να χρησιμοποιήσει ξανά το όνομα του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, του φυλακισμένου ηγέτη του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), για να πιέσει τις κουρδικές δυνάμεις στη βόρεια Συρία να παραδώσουν τα όπλα και να ενταχθούν στο νέο «εθνικό στρατό» της Δαμασκού.

Την πρωτοβουλία αυτή ανέλαβε δημόσια ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αρχηγός του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) και κυβερνητικός εταίρος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σε δήλωσή του, ο Μπαχτσελί κάλεσε τον Οτσαλάν να απευθύνει νέα έκκληση προς τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), ζητώντας τους να αφοπλιστούν και να συμμορφωθούν με τη συμφωνία που υπεγράφη με την κυβέρνηση της Δαμασκού τον περασμένο Μάρτιο.

Το μήνυμα Μπαχτσελί και η πολιτική του στόχευση
«Οι SDF ακόμη δεν έχουν αφοπλιστεί και δεν έχουν συμμορφωθεί με το κάλεσμα της 27ης Φεβρουαρίου από το Ιμραλί», δήλωσε ο Μπαχτσελί, προσθέτοντας ότι ο Οτσαλάν οφείλει να απευθύνει άμεσο μήνυμα “παρόμοιου περιεχομένου” προς τις κουρδικές δυνάμεις της Συρίας. Με αυτόν τον τρόπο, η τουρκική ηγεσία προσπαθεί να συνδέσει το συριακό κουρδικό ζήτημα με τις εσωτερικές εξελίξεις του κουρδικού στην Τουρκία, χρησιμοποιώντας τον ιστορικό αντίπαλο της Άγκυρας ως «εργαλείο» για την επίτευξη γεωπολιτικών στόχων.

Η παρέμβαση του Μπαχτσελί αντικατοπτρίζει την επιθυμία της Τουρκίας να ελέγξει την επόμενη ημέρα στη Συρία μέσω ενός «συμβιβασμένου» μοντέλου, όπου οι πρώην αντίπαλοι των τουρκικών δυνάμεων —όπως οι SDF— θα τεθούν υπό τον έλεγχο της Δαμασκού, μιας κυβέρνησης που πλέον εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τουρκική επιρροή.

Το ιστορικό υπόβαθρο και η στάση του Οτσαλάν
Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, κρατούμενος από το 1999 στο Ιμραλί, είχε καλέσει τον περασμένο Φεβρουάριο τους μαχητές του PKK να καταθέσουν τα όπλα και να αυτοδιαλυθούν. Η ανακοίνωση αυτή αντιμετωπίστηκε τότε ως μια σπάνια ένδειξη συνεννόησης, ενώ τον Μάιο το ίδιο το PKK επιβεβαίωσε επισήμως ότι αποδέχεται την έκκληση του ηγέτη του.

Ωστόσο, οι Κούρδοι της Συρίας —που διοικούν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF)— αρνούνται να δεσμευτούν από την απόφαση του PKK. Οι SDF, αν και μοιράζονται ιδεολογικές ρίζες με το κουρδικό κίνημα της Τουρκίας, επιμένουν ότι λειτουργούν αυτόνομα και δεν υπάγονται στον Οτσαλάν ή στην τουρκική εκδοχή του κουρδικού αγώνα.

Η συμφωνία της Δαμασκού που δεν υλοποιήθηκε
Τον περασμένο Μάρτιο, οι SDF είχαν υπογράψει στη Δαμασκό συμφωνία με τη νέα κυβέρνηση του Αχμέντ αλ Σάρα, στο πλαίσιο του σχεδίου για τη δημιουργία ενός νέου εθνικού στρατού στη μεταπολεμική Συρία. Η συμφωνία προέβλεπε την προοδευτική ενσωμάτωση των κουρδικών δυνάμεων στις τακτικές στρατιωτικές δομές του κράτους, με εγγυήσεις για περιφερειακή αυτονομία και πολιτική συμμετοχή.

Ωστόσο, οκτώ μήνες μετά, η συμφωνία παραμένει ανενεργή. Οι συγκρούσεις μεταξύ των κουρδικών δυνάμεων και της Δαμασκού αναζωπυρώθηκαν πρόσφατα στο Χαλέπι, καταδεικνύοντας ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών είναι ακόμη εύθραυστη.

Η τουρκική επιρροή στη Δαμασκό και το “νέο πλαίσιο”
Η Άγκυρα φαίνεται πλέον να κερδίζει έδαφος επιρροής στη συριακή πρωτεύουσα, αξιοποιώντας την επαναπροσέγγιση με το καθεστώς Άσαντ και την ανάγκη του για πολιτική σταθερότητα. Το γεγονός ότι η τουρκική πλευρά επιχειρεί να “νομιμοποιήσει” την επιρροή της μέσω της συμφωνίας για τον εθνικό στρατό υποδηλώνει ότι επιθυμεί έναν ρόλο ρυθμιστή στις βόρειες περιοχές της χώρας.

Η επίκληση του Οτσαλάν λειτουργεί ως προπαγανδιστικό όπλο προς δύο κατευθύνσεις: στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου ενισχύει το αφήγημα του Ερντογάν περί «ειρήνης μέσω υποταγής», και στο εξωτερικό, όπου παρουσιάζει την Άγκυρα ως παράγοντα σταθερότητας και συνεννόησης.

Οι αντιδράσεις των Κούρδων της Συρίας
Η απάντηση των SDF ήταν άμεση και αρνητική. Εκπρόσωποι της οργάνωσης δήλωσαν ότι η έκκληση του Οτσαλάν αφορά αποκλειστικά το PKK και όχι τις κουρδικές δυνάμεις της Συρίας, υπογραμμίζοντας ότι οι ίδιες δεν δέχονται εντολές από εξωτερικά κέντρα. Επιπλέον, τόνισαν ότι η συνεργασία με τη Δαμασκό παραμένει υπό διαπραγμάτευση, με κύριο στόχο την πολιτική ισοτιμία και την ασφάλεια των κουρδικών περιοχών.

Ένα εύθραυστο παιχνίδι ισορροπιών
Η νέα πρωτοβουλία του Μπαχτσελί αναδεικνύει τον πολύπλοκο χαρακτήρα του κουρδικού ζητήματος, που εμπλέκει Τουρκία, Συρία, Ιράκ, αλλά και διεθνείς δυνάμεις όπως τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Ενώ η Άγκυρα προσπαθεί να παρουσιάσει την έκκληση ως βήμα «ειρήνευσης», στην πράξη επιδιώκει να αποδυναμώσει κάθε μορφή κουρδικής αυτονομίας νότια των συνόρων της.

Όπως σημειώνουν αναλυτές, η επίκληση του Οτσαλάν από την τουρκική πλευρά είναι περισσότερο πολιτική πίεση παρά ειλικρινής προσπάθεια διαλόγου. Αν οι SDF απορρίψουν το κάλεσμα —όπως όλα δείχνουν— η Άγκυρα θα επιχειρήσει να δικαιολογήσει ενδεχόμενες νέες στρατιωτικές κινήσεις στη Συρία, παρουσιάζοντάς τες ως «αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις».

Σε κάθε περίπτωση, το κάλεσμα προς τον Οτσαλάν είναι μια κίνηση με έντονο συμβολισμό, που θυμίζει ότι το κουρδικό παραμένει το πιο εκρηκτικό αγκάθι της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής — και ίσως το πιο καθοριστικό για την επόμενη μέρα στη Μέση Ανατολή.

Πηγή: Pagenews.gr