Τουρκία Αναζητά Eurofighter στο Κατάρ: Εναλλακτική Λύση για τη Σύγχρονη Αεροπορική Ικανότητα

Η Τουρκία, υπό το φως της αβεβαιότητας γύρω από το εγχώριο πρόγραμμα ΚΑΑΝ 5ης γενιάς και τον αποκλεισμό από το πρόγραμμα F-35, στρέφεται σε εναλλακτικές λύσεις για την ενίσχυση της αεροπορικής της ισχύος. Μετά τις καθυστερήσεις στη χορήγηση αδειών εξαγωγής κινητήρων από το αμερικανικό Κογκρέσο, η Άγκυρα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το Κατάρ για την απόκτηση μεταχειρισμένων Eurofighter Typhoon, προσπαθώντας να καλύψει το κενό του γερασμένου στόλου των F-16.

Το Κατάρ διαθέτει 24 Eurofighter Tranche 3A, τα οποία θα μπορούσαν να παραδοθούν σχετικά γρήγορα, σε αντίθεση με την αγορά νέων αεροσκαφών από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι διαπραγματεύσεις για τιμή και όρους καθυστερούν και το κόστος κρίνεται υψηλό από την Τουρκία. Οι συναντήσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας, Γιασάρ Γκιουλέρ, και του αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας, στρατηγού Ζίγια Τζεμάλ Καντίογλου, με τα καταριανά στελέχη υψηλού επιπέδου, δείχνουν την αποφασιστικότητα της Άγκυρας να επισπεύσει τη διαδικασία.

Η όποια συμφωνία θα απαιτήσει έγκριση από την κοινοπραξία Eurofighter, στην οποία συμμετέχουν Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία. Η υποστήριξη της κοινοπραξίας θεωρεί την Τουρκία σημαντικό πελάτη για μελλοντικές αναβαθμίσεις και νέες παραγγελίες, αλλά οι κρίσιμες αποφάσεις των Βρετανών και των Γερμανών θα καθορίσουν την τελική εξέλιξη.

Η γεωστρατηγική διάσταση της κίνησης είναι εμφανής: η Τουρκία, με απόκτηση ρωσικών S-400 και περιορισμένη πρόσβαση σε δυτικά αεροσκάφη, επιχειρεί να διατηρήσει τη μαχητική ικανότητα της Πολεμικής Αεροπορίας ενόσω αναπτύσσει το πρόγραμμα ΚΑΑΝ, το οποίο προβλέπεται να μπει σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του 2030.

Η επιλογή του Κατάρ προσφέρει ταχύτερη και ευέλικτη λύση, μειώνοντας την εξάρτηση από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις με ευρωπαϊκούς εταίρους και επιτρέποντας στην Τουρκία να διατηρήσει ισχυρή παρουσία στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, η κίνηση αυτή ενισχύει τις στρατηγικές σχέσεις Άγκυρας–Ντόχα, με ευρύτερες επιπτώσεις στις ισορροπίες ισχύος στον αμυντικό χάρτη της περιοχής.

Σε επίπεδο διεθνών σχέσεων, η ενέργεια αυτή υπογραμμίζει την ανάγκη της Τουρκίας για αυτονομία στον τομέα της άμυνας, ενισχύοντας την πολιτική και τεχνολογική της αυτοδυναμία απέναντι σε περιορισμούς και αποκλεισμούς από δυτικούς εταίρους, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί προκλήσεις και ευκαιρίες συνεργασίας για την Ευρώπη και τον Κόλπο.

Πηγή: pagenews.gr