Γαλλία σε κρίση: Λεπέν και Μελανσόν καταθέτουν προτάσεις μομφής κατά της κυβέρνησης Λεκορνί

Η Γαλλία εισέρχεται σε μια περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας λίγες εβδομάδες μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης του Σεμπαστιάν Λεκορνί. Η ακροδεξιά ηγέτης Μαρίν Λεπέν και ο αριστερός Ζαν-Λικ Μελανσόν προχώρησαν σε κατάθεση προτάσεων μομφής, προκαλώντας αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό και απειλώντας τη σταθερότητα της κυβέρνησης. Η κίνηση αυτή σηματοδοτεί μια σπάνια σύμπραξη ανάμεσα σε δύο πολιτικά αντίθετες δυνάμεις, ενωμένες από τον κοινό στόχο της απομάκρυνσης της κυβέρνησης Λεκορνί και, ενδεχομένως, του ίδιου του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.

Η πρόταση μομφής της Λεπέν: Μια στρατηγική της ακροδεξιάς

Η Μαρίν Λεπέν, επικεφαλής της «Εθνικής Συσπείρωσης», υπέβαλε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Λεκορνί, κατηγορώντας την για αδυναμία αντιμετώπισης κρίσεων ασφαλείας, μετανάστευσης, οικονομίας και δημοσιονομικής πολιτικής. Σε δήλωσή της, υπογράμμισε ότι η χώρα αντιμετωπίζει «μια πολιτική κρίση χωρίς προηγούμενο υπό την Πέμπτη Δημοκρατία».

Η Λεπέν υποστήριξε ότι η επίκληση του Άρθρου 12 του Συντάγματος, με διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και πρόωρες εκλογές, είναι η μοναδική λύση για να αποκατασταθεί η δημοκρατική νομιμότητα και η κοινωνική σταθερότητα. Η κίνηση αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική της ακροδεξιάς να εκμεταλλευτεί την αδυναμία της κυβέρνησης και να κερδίσει εκλογικό έρεισμα, προβάλλοντας την εικόνα της «λύσης στα προβλήματα της Γαλλίας».

Η αριστερή πρόταση μομφής: Μελανσόν στοχεύει τον Μακρόν

Παράλληλα, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν και η «Ανυπότακτη Γαλλία» κατέθεσαν πρόταση μομφής, υποστηριζόμενοι από Κομμουνιστές, Πράσινους και άλλους βουλευτές της αριστεράς. Ο Μελανσόν χαρακτήρισε την κυβέρνηση Λεκορνί ως «κωμωδία» και προειδοποίησε ότι η χώρα δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Η αριστερή πρόταση μομφής στοχεύει στη δημιουργία πολιτικού κύματος που θα οδηγήσει στην πτώση της κυβέρνησης και, ενδεχομένως, στην πρόωρη απομάκρυνση του Μακρόν από την προεδρία.

Η ταυτόχρονη κίνηση Λεπέν και Μελανσόν αποτελεί σπάνιο πολιτικό φαινόμενο, καθώς δύο εξαιρετικά διαφορετικές ιδεολογικές δυνάμεις βρίσκουν κοινό τόπο στην απόρριψη της κυβέρνησης, αντικατοπτρίζοντας τη βαθειά διχασμένη πολιτική σκηνή της Γαλλίας.

Η στάση των Σοσιαλιστών: Κλειδί για την επιβίωση της κυβέρνησης

Η κυβέρνηση Λεκορνί εξαρτάται πλέον από τη στάση των Σοσιαλιστών, που ζητούν αναστολή της αμφιλεγόμενης μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος. Η υποστήριξή τους μπορεί να καθορίσει αν η κυβέρνηση θα επιβιώσει ή θα αναγκαστεί σε παραίτηση, ανοίγοντας τον δρόμο για νέες εκλογές και πιθανές αλλαγές στην πολιτική στρατηγική του Μακρόν.

Η παρέμβαση Μακρόν: Έκκληση για σταθερότητα

Από την Αίγυπτο, όπου συμμετέχει στη σύνοδο κορυφής για τη Γάζα, ο πρόεδρος Μακρόν κάλεσε τα πολιτικά κόμματα να «εργαστούν για τη σταθερότητα» και να μην «ποντάρουν στην αστάθεια». Η δήλωση αυτή υπογραμμίζει την ανησυχία του Μακρόν για την πολιτική ρευστότητα, που θα μπορούσε να υπονομεύσει την κοινωνική και οικονομική ανάκαμψη της Γαλλίας σε μια κρίσιμη περίοδο για την Ευρώπη.

Η προοπτική πρόωρων εκλογών παραμένει ανοιχτή, ενώ η κοινωνική πίεση αυξάνεται, με τους πολίτες να παρακολουθούν στενά την εξέλιξη των γεγονότων, ιδιαίτερα σε θέματα ασφάλειας, οικονομίας και μεταρρυθμίσεων.

Γεωπολιτικές συνέπειες

Η πολιτική αναταραχή στη Γαλλία μπορεί να έχει ευρύτερες γεωπολιτικές επιπτώσεις. Σε μια περίοδο έντασης στη Μέση Ανατολή και μετά τη σύνοδο κορυφής για τη Γάζα, η εσωτερική αστάθεια στη Γαλλία θα μπορούσε να επηρεάσει τη συμμετοχή της χώρας σε διεθνείς πρωτοβουλίες και τη δυνατότητα του Παρισιού να παρέχει σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πίεση από την ακροδεξιά και την αριστερά αποκαλύπτει επίσης την αύξηση της πόλωσης στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, φαινόμενο που παρατηρείται σε πολλές χώρες της ηπείρου, και το οποίο ενδέχεται να επηρεάσει αποφάσεις σε θέματα μετανάστευσης, οικονομίας και ασφάλειας.

Η Γαλλία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η ταυτόχρονη πίεση από Λεπέν και Μελανσόν, η στάση των Σοσιαλιστών και η έκκληση Μακρόν για σταθερότητα διαμορφώνουν ένα πολιτικό σκηνικό έντονης ρευστότητας. Το επόμενο διάστημα θα κρίνει όχι μόνο την επιβίωση της κυβέρνησης Λεκορνί, αλλά και τη θέση της Γαλλίας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.