Πηγαίνοντας ένας επισκέπτης σε κάποιον τόπο, το πρώτο και το τελευταίο αίσθημα που νιώθει, που του μένει στη μνήμη, είναι η γεύση.
Όσα κι αν είδε, όσα κι αν γνώρισε, μόνο αν δοκίμασε κάτι καλό από τον τόπο που πήγε, αυτό θα του μείνει αξέχαστο.
Πόσω μάλλον όταν κάποιος έρχεται στην Ελλάδα, με αυτή την ποικιλομορφία των γεύσεων από άκρη σε άκρη, από τα νησιά μέχρι και το πιο ορεινό χωριό της ενδοχώρας.
Όμως, το φαγητό, που είναι βασικό στοιχείο του πολιτισμού της χώρας μας, χρειάζεται κι αυτό τη φροντίδα του, να το μαγειρέψεις με αγνά υλικά, με μεράκι και να το σερβίρεις με αγάπη. Πρώτα απ’ όλα, βέβαια, πρέπει να υπάρχουν τα αγνά υλικά, η πρωτογενής παραγωγή.
Στα νησιά του Αιγαίου, όπως φαίνεται, διαθέτουν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και το κυριότερο, έχουν δημιουργήσει μια μοναδική σύμπραξη, το Aegean Cuisine, που αποτελεί παράδειγμα συνεργασίας σε εποχές που η επιφυλακτικότητα οδηγεί σε αυτόνομες καταστάσεις.
Βρέθηκα, λοιπόν, για ένα τριήμερο στη αρχόντισσα του Αιγαίου και των Κυκλάδων, τη Σύρο, με αφορμή δύο πολύ σημαντικά γεγονότα. Το πρώτο ήταν η Γενική Συνέλευση και το Ετήσιο Forum του Δικτύου Νησιωτικών Επιμελητηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (INSULEUR), που έγινε για πρώτη φορά στο νησί και αποτελεί μεγάλη επιτυχία του προέδρου του Επιμελητηρίου Κυκλάδων Γιάννη Ρούσσου, που είναι αυτή την εποχή και πρόεδρος του INSULEUR.
Το γεγονός αυτό συνδυάστηκε υπέροχα με το Συμπόσιο του Δικτύου Aegean Cuisine Cyclades 2025 με θέμα «Η Γεύση της Αυθεντικότητας».
Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στο Συμπόσιο και έπεται συνέχεια.
Το Συμπόσιο του Δικτύου Aegean Cuisine Cyclades 2025
Πραγματοποιήθηκε στο εμβληματικό Θέατρο «Απόλλων» του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, με θέμα: «Η Γεύση της Αυθεντικότητας». Στο συμπόσιο συμμετείχαν παραγωγοί, επαγγελματίες, παραγωγικοί φορείς, συζητώντας για τη γαστρονομία των Κυκλάδων, του οράματος του Δικτύου Aegean Cuisine και των στόχων του, έγιναν μαθήματα ανθεκτικότητας από παραγωγούς του Δικτύου.
Ο Γιάννης Ρούσσος αναφέρθηκε στον αείμνηστο Γιώργο Χατζηγιαννάκη από τη Σαντορίνη, τον εμπνευστή του Aegean Cuisine, έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στη γαστρονομία και θεωρείται πρεσβευτής της. Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κυκλάδων αποδείχθηκε άψογος οικοδεσπότης, μεγάλος γνώστης πολλών καταστάσεων και ιδιαίτερα αποτελεσματικός στον ρόλο του.
Μιλώντας μαζί του, στάθηκε στο γεγονός ότι υπάρχουν μεγάλα ζητήματα στην οικονομία των νησιών, καθώς όπως μου είπε, μόνο στη Σύρο φτάνουν 1.700 δέματα παραγγελιών από ταχυμεταφορές, κάτι που αποβαίνει επιζήμιο για τα εμπορικά καταστήματα. Επίσης, η διασυνδεσιμότητα μεταξύ των νησιών από είναι ελλιπής, έως ανύπαρκτη, ενώ τα νησιά δεν είναι να τα μνημονεύουμε μόνο το καλοκαίρι με τον τουρισμό, αλλά και τον χειμώνα, με τους λίγους κατοίκους και τα προβλήματα που δημιουργούνται ειδικά στον τομέα της υγείας. Στα παρήγορα που μου είπε, ήταν το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι με θέληση για συνεργασία, σε όλα τα νησιά των Κυκλάδων (και όχι μόνο), ενώ στη Σύρο αυτή την εποχή βρίσκονται 40 οικογένειες ψηφιακοί νομάδες, από κορυφαίες εταιρείες του εξωτερικού, που εναλλάσσονται κάθε τρίμηνο, περίπου, με άλλους, εργάζονται εξ αποστάσεως και μάλιστα οι εταιρείες του παρέχουν και πληθώρα δραστηριοτήτων στο νησί.
Στο συμπόσιο μίλησε ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος, τονίζοντας ότι η παραγωγική οικονομία κάνει την Ελλάδα ισχυρή, ότι η παράδοση των προϊόντων την οδηγεί στην ανθεκτικότητα των νησιών.
Ωστόσο, επισήμανε ότι χρειάζεται αλλαγή παραγωγικού προτύπου της χώρας, να σταματήσει η μετακίνηση πολιτών από τα νησιά στην πρωτεύουσα και να αναπτυχθούν παραγωγικές πρωτοβουλίες για να δημιουργηθεί αντίστροφη ροή.
Αναφέρθηκε στις νέες τεχνολογίες, και στις καινοτομίες με προϊόντα υψηλής ποιότητας, στο γεγονός ότι οι Κυκλάδες διαθέτουν ισχυρή επωνυμία σε όλη τη γη και πως με το ναυπηγείο που διαθέτει η Σύρος αποτελεί υπόδειγμα και πρότυπο για τα νησιά και την περιφέρεια.
Τόνισε, δε ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην είναι στις πρώτες ναυπηγικές χώρες.
«Ως υπουργείο θέλουμε να επεκτείνουμε τέτοιες πρωτοβουλίες, όπως το Aegean Cuisine. Θα βγουν νέα καθεστώτα του αναπτυξιακού νόμου με εσωστρέφεια για μικρές επιχειρήσεις, κοινωνική επιχειρηματικότητα, και σύγχρονες τεχνολογίες», είπε ο υπουργός, προτείνοντας στους συμμετέχοντες φορείς και ιδιώτες να παρακολουθήσουν τις προκηρύξεις των έργων και να συμμετάσχουν.
Παράλληλα, όπως επισήμανε, το Υπουργείο Ανάπτυξης μετά από ελέγχους, διαπίστωσε ότι έχουν δοθεί πάνω από 400 εκατομμύρια ευρώ σε εταιρείες που δεν ολοκλήρωσαν το έργο τους. «Ο νόμος λέει να επιστραφούν. Δέσμευσή μας είναι να επιστραφούν στα ταμεία του κράτους για να αξιοποιούν ξανά επενδυτικά, όπως αυτή η πρωτοβουλία», είπε.
Καταλήγοντας, ο υπουργός τόνισε ότι «πρέπει να είμαστε ενωμένοι διότι είμαστε λίγοι και πρέπει να αποδεικνύουμε το αίσθημα δικαίου», ενώ με παράδειγμα τον εαυτό του στο επιχειρείν με 40 χρόνια ένσημα, τόνισε ότι «στην πολιτική πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δουλέψει στη ζωή τους».
Η πρωτοβουλία Aegean Cuisine
Η πολύ φιλόδοξη αυτή πρωτοβουλία, υποστηρίζεται από τα Επιμελητήρια Κυκλάδων και Δωδεκανήσου. Συμμετέχουν επιχειρήσεις των Νομών Κυκλάδων και Δωδεκανήσου, οι οποίες πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια που διασφαλίζουν ότι τα προϊόντα, τα αγαθά ή οι υπηρεσίες που προσφέρουν αντανακλούν και αναδεικνύουν την ιδιαίτερη γαστρονομική ταυτότητα του Αιγαίου, ακολουθούν συγκεκριμένες ποιοτικές προδιαγραφές και εκφράζουν τη φιλοσοφία, τις αρχές και τις αξίες του δικτύου. Το «κατώφλι», στην συγκεκριμένη προσπάθεια, απαρτίζουν οι χώροι εστίασης, ως πρεσβευτές της τοπικής γαστρονομικής παράδοσης αλλά ταυτόχρονα και της σύγχρονης εκδοχής της αιγαιοπελαγίτικης κουζίνας.
Θα μιλήσω μόνο για τις Κυκλάδες, καθώς στο Aegean Cuisine αυτή τη στιγμή υπάρχουν 190 πιστοποιημένα εστιατόρια-μέλη από 23 νησιά (Αμοργός, Ανάφη, Άνδρος, Αντίπαρος, Δονούσα, Ηρακλειά, Ίος, Κέα, Κίμωλος, Κουφονήσια, Κύθνος, Μήλος, Μύκονος, Νάξος, Πάρος, Σαντορίνη, Σέριφος, Σίκινος, Σίφνος, Σύρος, Σχοινούσα, Τήνος, Φολέγανδρος) τα οποία φέρουν το ειδικό σήμα «Aegean Cuisine» και ανήκουν στις εξής κατηγορίες: Δημιουργική Κουζίνα, Εστιατόριο, Παραδοσιακό Εστιατόριο, Ταβέρνα, Ψαροταβέρνα, και Μεζεδοπωλείο.
Επίσης, έχουν ενταχθεί 101 παραγωγοί, ενώ περιλαμβάνονται 506 προτεινόμενα προϊόντα (βότανα, μπαχαρικά, οίνος, ποτά, λάδι, γαλακτοκομικά, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, αλλαντικά και διάφορα παραδοσιακά προϊόντα).
Ξεχώρισα τα λόγια του καταξιωμένου σεφ Γιάννη Γαβαλά, ο οποίος, άφησε τα εστιατόρια που δούλευε και πήγε στην Ηρακλειά, στο νησί του, δημιουργώντας στο παλιό του σπίτι το πολυβραβευμένο, πλέον, εστιατόριο Araklia, στο οποίο σερβίρει πιάτα μόνο με προϊόντα των Κυκλάδων. Τόλμησε, δυσκολεύτηκε, και τελικά πέτυχε να λειτουργεί από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο. Ο Γαβαλάς μίλησε για τη πρόβλημα της διασυνδεσιμότητας των νησιών μεταξύ τους, ώστε να γίνεται η τροφοδοσία, ενώ στάθηκε στο γεγονός της αύξησης της παραγωγής τοπικών προϊόντων.
Κατά τη διάρκεια της ανάδειξης του Aegean Cuisine, ο πρόεδρος του Επιμελητήριου Κυκλάδων προσκάλεσε τον πλοίαρχο, τον σεφ και μέλη εταιρείας κρουαζιέρας να γνωρίσουν το δίκτυο και τα προϊόντα και συζήτησαν ώστε η εταιρεία να προμηθεύεται για τους πελάτες υψηλούς κύρους στα εστιατόριά των πλοίων της.
Αυτά που μου έμειναν στη γεύση
Ενώ το βράδυ, στο σπίτι – Ινστιτούτο Κυβέλη, οι σεφ είχαν εδέσματα με τυριά και αλλαντικά, κυρίως, στο επίσημο γεύμα έβαλαν τα δυνατά τους παρουσιάζοντας μια πανδαισία γεύσεων. Έχουμε και λέμε ή έχουμε και τρώμε;
Άρτος για ξεκίνημα και μυκονιάτικο προζυμένιο ψωμί παρέα με παρθένο ελαιόλαδο Σαντορίνης, αγελαδινό βούτυρο Νάξου και θαλασσινό αλάτι.
Έπειτα, κρύα σούπα τομάτας με κοπανιστή Μυκόνου και μηλέικο πελτέ.
Στη συνέχεια, κολοκυθόπιτα με συριανό κολοκύθι, καρότο, πρόβειο γιαούρτι, ξινομυζήθρα Νάξου, φαγόπυρο και παστελαριά Σύρου.
Στα πρώτα και η σαρδέλα στο αλάτι, με αυγό ορτυκιού, καυτερή πιπεριά και ντοματίνια.
Και πάμε στα κυρίως, με ρεβιθάδα (Νάξου) στον ξυλόφουρνο συνοδευόμενη από μαγιάτικο ξηράς ωρίμανσης, τρίμμα αυγοτάραχου, βότανα και μαραθόσπορο. Κι ακόμα, κατσίκι φρικασέ, με πράσινα χόρτα εποχής και ελαφρύ αυγολέμονο.
Για γλυκό έφτιαξαν πουρέ αρακλειανού φραγκόσυκου, με κρέμα ξινομυζήθρας, καραμελωμένο αμύγδαλο και τραγανή μαρέγκα, ενώ χώρος δημιουργήθηκε στο στομάχι και για ένα ρυζόγαλο, αρωματισμένο με βανίλια, ελληνικό καφέ και λεμονόφλουδες.
Και βέβαια κρασιά, πολλά από οινοποιούς των Κυκλάδων.
Κι αυτά που μου έμειναν στο μάτι
Στο σπίτι της εκ των κορυφαίων ηθοποιών προπολεμικά, της Κυβέλης, θα ζήσεις με αντικείμενα και φωτογραφίες στην εποχή της σπουδαίας θεατρίνας.
Στην Άνω Σύρο, όπου ήταν και ο πρώτος οικισμός στο νησί, η θέα από τη Βραζιλιάνα, ένα καφέ – μπαρ – μεζεδοπωλείο, είναι μοναδική και όταν τη συνδυάσεις με μια σπιτική λεμονάδα με λουίζα, γίνεται κάδρο για φωτογράφηση.
Το μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη, πρωτοπόρου της ρεμπέτικης μουσικής, με καταγωγή από τη Σύρο.
Την ταβέρνα του Λιλή που λειτουργεί με θαυμάσιες γεύσεις από το 1953.
Η πινακοθήκη που λειτούργησε ως σκηνικό οινο-τυρο-γευσίας.
Το κτήριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων που φιλοξενεί συλλογή από παλαιά ρομπότ που είναι λειτουργικά στις μέρες μας.
Την παλαιά οικία Πρασσακάκη, επιχειρηματία της Σύρου, δημάρχου, φίλου του Όθωνα. Το κτίσμα ανακατασκευάστηκε με χρήματα ΕΣΠΑ, υπό την επίβλεψη του Υπουργείου Πολιτισμού και αποτελεί έδρα του Επιμελητηρίου Κυκλάδων. Θα αναφερθώ σε άλλο άρθρο σε αυτό το κτήριο – πρότυπο για την αστική οικοδόμηση στην Ελλάδα.
Πηγή: pagenews.gr