Σαμαράς – Μητσοτάκης: Η ρήξη των δύο κόσμων στη Δεξιά οικογένεια

Ο Αντώνης Σαμαράς “σπάει τη σιωπή” – “Με διέγραψε άρον-άρον”

Το ρήγμα στη Νέα Δημοκρατία αποκτά πλέον ιστορικές διαστάσεις.Ο Αντώνης Σαμαράς, σε μια εκ βαθέων συνέντευξη που θα μεταδοθεί την Κυριακή από τον ΑΝΤ1, εξαπολύει καταιγιστική επίθεση κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον για αλαζονεία, θεσμική απρέπεια και παραμόρφωση της φυσιογνωμίας της παράταξης.

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη δεξιά, την κεντροδεξιά, ούτε και την ιστορία ούτε και τη βάση της Νέας Δημοκρατίας. Την έχει μετατρέψει σε ένα υβρίδιο Σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα»,δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός, δίνοντας το πολιτικό στίγμα της σύγκρουσης.

Η διαγραφή “ρεκόρ ταχύτητας”

Ο Σαμαράς χαρακτηρίζει τη διαγραφή του «πρωτοφανή στην ιστορία της παράταξης», υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός έσπευσε να τον διαγράψει πριν καν δημοσιευτεί η εφημερίδα που φιλοξενούσε τη συνέντευξή του.

«Με διέγραψε άρον-άρον, έναν πρώην πρωθυπουργό, πριν καν κυκλοφορήσει η συνέντευξη. Βιαζόταν. Για την κυρία Ferrari, τον κύριο Φραπέ, τον κύριο Χασάπη, έκανε εβδομάδες να αποφασίσει. Εμένα – λίγα λεπτά.»

Η κίνηση αυτή, λέει, δεν ήταν αυθόρμητη, αλλά ενταγμένη σε μια ευρύτερη στρατηγική του Μαξίμου: να σβήσει κάθε διαφορετική φωνή στο εσωτερικό της ΝΔ.

«Η διαφορά δεν είναι προσωπική – είναι πολιτική και αξιακή»

Σε μια αποστροφή που δείχνει τον τόνο της επόμενης μέρας, ο Αντώνης Σαμαράς τονίζει:«Δεν έχω κανένα γινάτι. Άλλοι φαίνεται ότι πάσχουν από εφιάλτες. Το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό. Είναι πολιτικό και αξιακό.»

Η φράση αυτή λειτουργεί ως πολιτικό μανιφέστο — μια προσπάθεια να πλαισιώσει τη ρήξη όχι ως προσωπική σύγκρουση, αλλά ως μάχη για την ψυχή της παράταξης.

«Δείγματα αλαζονείας και θεσμικής απρέπειας»

Ο πρώην πρωθυπουργός δεν περιορίστηκε στη διαγραφή.Κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για θεσμική έπαρση, αναφερόμενος στη συμπεριφορά του στη Βουλή:«Είδα τον ίδιο τον πρωθυπουργό να αποχωρεί από τη Βουλή λέγοντας ότι δεν είχε χρόνο να ακούσει όλους τους αρχηγούς. Είπε σε πρόεδρο κόμματος “σταματήστε να γκαρίζετε”. Μιλάει για “πατριώτες της φακής και του καναπέ”. Αυτά είναι όλα δείγματα αλαζονείας και θεσμικής απρέπειας.»

Η ρητορική αυτή, σύμφωνα με τον Σαμαρά, πληγώνει την πολιτική παράδοση της Νέας Δημοκρατίας — την παράταξη που, όπως είπε, έμαθε να ακούει, να συνθέτει και να σέβεται.

Η επόμενη μέρα: Η “παλιά φρουρά” σε αναβρασμό

Πίσω από τις δηλώσεις του Σαμαρά, αναδύεται μια ευρύτερη πολιτική κινητικότητα: παλιοί «καραμανλικοί» και στελέχη της κεντροδεξιάς πτέρυγας βλέπουν με ανησυχία τη μετατόπιση της ΝΔ προς ένα πιο τεχνοκρατικό, “μητσοτακικό” μοντέλο εξουσίας. Η συνέντευξη Σαμαρά λειτουργεί, όπως εκτιμούν πολλοί, ως σήμα αφύπνισης σε μια παράταξη που μοιάζει να έχει χάσει την ψυχή της.

Ο Σαμαράς επιστρέφει ως πολιτικός κατήγορος

Η συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στον ΑΝΤ1 δεν ήταν μια απλή δημόσια παρέμβαση. Ήταν μια πολιτική “επιστροφή” με στόχο τον ίδιο τον πυρήνα της εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.Ο πρώην πρωθυπουργός, με φράσεις μελετημένες και συμβολικές, ανέδειξε τη ρήξη όχι ως προσωπική διαμάχη, αλλά ως σύγκρουση δύο πολιτικών κόσμων μέσα στη Δεξιά.

«Το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό, είναι πολιτικό και αξιακό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη δεξιά, ούτε την ιστορία της Νέας Δημοκρατίας. Την έχει μετατρέψει σε ένα υβρίδιο σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα.»

Η φράση αυτή δεν είναι απλώς αιχμηρή. Είναι πολιτικά δηλητηριώδης — και σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής. Ο Σαμαράς αποδομεί το αφήγημα Μητσοτάκη περί “σύγχρονης κεντροδεξιάς” και το μεταφράζει ως ιδεολογική αποστείρωση: μια παράταξη χωρίς ρίζες, χωρίς ταυτότητα, χωρίς πίστη.

Η διαγραφή ως “πολιτική εκτέλεση”

Ο Αντώνης Σαμαράς επιμένει ότι η απόφασή του Πρωθυπουργού να τον διαγράψει ήταν πράξη πανικού και αυταρχισμού, μια “εκτέλεση” χωρίς πολιτική διαδικασία.«Δεν έφυγα εγώ για να επιστρέψω. Με διέγραψε άρον-άρον ο κύριος Μητσοτάκης, πριν καν κυκλοφορήσει η εφημερίδα. Βιαζόταν… Για άλλους έκανε εβδομάδες να αποφασίσει. Εμένα – λεπτά.»

Η φράση του “βιαζότανε” φέρει σαρκασμό, πίκρα και υπονοούμενο εξουσίας. Ο Σαμαράς θέλει να δείξει ότι ο Μητσοτάκης δεν λειτουργεί ως θεματοφύλακας παράταξης, αλλά ως ιδιοκτήτης κόμματος. «Βρήκε μια αφορμή για να τη μετατρέψει σε δικό του κόμμα» είπε χαρακτηριστικά.

«Ποιο γινάτι να έχω; Εγώ τον έκανα υπουργό!»

Η προσωπική αναφορά στη σχέση τους αποκάλυψε πολιτική προδοσία με συναισθηματικό φορτίο. Ο Σαμαράς υπενθύμισε ότι ο ίδιος άνοιξε τον δρόμο στον Κυριάκο Μητσοτάκη:«Ποιος τον έκανε Υπουργό; Ο Σαμαράς. Ποιος τον έκανε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο; Ο Σαμαράς. Ποιος τον στήριξε για Πρόεδρο της ΝΔ; Ο Σαμαράς. Και τώρα με διαγράφει άρον-άρον.»

Η επανάληψη του “ο Σαμαράς” δεν είναι τυχαία. Είναι ρητορικό σφυροκόπημα – μια προσπάθεια να υπενθυμίσει στους “παλιούς” της ΝΔ ότι ο σημερινός πρωθυπουργός ανέβηκε στις πλάτες του παλιού καραμανλικού μηχανισμού που σήμερα αποδομεί.

Από την αλαζονεία στη “μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης”

Το πιο ενδιαφέρον όμως κομμάτι της συνέντευξης δεν ήταν η σύγκρουση, αλλά η πολιτική αφήγηση που επιχειρεί ο Σαμαράς να χτίσει: Μιλά για ένα νέο πολιτικό κύκλο που ξεκινά — τη “μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης”.«Ο κόσμος δεν αντέχει τη θολούρα. Ζητά ευθύνη. Ελευθερία χωρίς ευθύνη δεν υπάρχει. Η μεταπολίτευση της μεταπολίτευσης έχει ήδη ξεκινήσει.»

Εδώ ο Σαμαράς δεν απευθύνεται στον Μητσοτάκη, αλλά στον λαό της κεντροδεξιάς. Χρησιμοποιεί θεσμικό, σχεδόν λυρικό λόγο, προβάλλοντας την εικόνα ενός πατριωτικού, συντηρητικού ηγέτη που αντιστέκεται στην “ψυχρή τεχνοκρατία” του Μαξίμου.

Αναδρομή με νόημα: “Εγώ έσωσα τη χώρα χωρίς αυτοδυναμία”

Η αφήγησή του επιστρέφει στα χρόνια της κρίσης, όπου ο ίδιος θέλει να ξαναγράψει την πολιτική του υστεροφημία:«Το 2011 μπορούσα να πάω σε εκλογές, αλλά δεν το έκανα. Έβαλα το εθνικό πάνω από το κομματικό.

Αν η Μέρκελ μας στήριζε, η Ελλάδα θα είχε αποφύγει το μοιραίο παιχνίδι. Ήθελαν να μας τιμωρήσουν για παραδειγματισμό.»

Η φράση αυτή λειτουργεί ως πολιτικό αυτοπορτρέτο: ο Σαμαράς ως υπεύθυνος ηγέτης, ρεαλιστής πατριώτης, θύμα διεθνών πιέσεων. Σε αντιδιαστολή με τον Μητσοτάκη που εμφανίζεται — στην αφήγησή του — ως ηγέτης αποκομμένος, αλαζονικός και “εκτός παράδοσης”.

Το πολιτικό βάθος: Η Δεξιά σε αναζήτηση ταυτότητας

Η “γραμμή Σαμαρά” δεν είναι απλώς προσωπική επίθεση. Είναι μήνυμα προς τη δεξιά βάση ότι η παράταξη έχει αποκοπεί από τα θεμέλιά της. Η κριτική του λειτουργεί ως πολιτικός μαγνήτης για δυσαρεστημένους καραμανλικούς, κοινωνικούς συντηρητικούς και εθνικά ευαίσθητους ψηφοφόρους.

Το πολιτικό μήνυμα πίσω από τη συνέντευξη είναι σαφές: ο Σαμαράς δεν αποχωρεί – επιστρέφει ως φωνή ιδεολογικής νομιμοποίησης απέναντι σε έναν πρωθυπουργό που κυβερνά χωρίς ψυχή παράταξης.

Το Μαξίμου απαντά με σιωπή – αλλά παρακολουθεί στενά

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Μέγαρο Μαξίμου επιλέγει γραμμή ψυχραιμίας και απομόνωσης του Σαμαρά, αποφεύγοντας την άμεση αντιπαράθεση.Όμως, στο εσωτερικό της ΝΔ, η ένταση σιγοβράζει.Πολλοί βλέπουν στη συνέντευξη το πρώτο προοίμιο ενός εσωκομματικού “μετασεισμού” – ενός πολέμου που μόλις ξεκινά.

 Η Δεξιά στο κατώφλι μιας νέας εσωτερικής εποχής

Η σύγκρουση Μητσοτάκη–Σαμαρά δεν είναι μια ακόμη πολιτική αντιπαράθεση.Είναι η αντανάκλαση μιας υπαρξιακής κρίσης: ποιαείναι η Νέα Δημοκρατία του 21ου αιώνα;Ένα κόμμα εξουσίας χωρίς ιδεολογία ή μια παράταξη με αξιακή συνέχεια;

Ο Σαμαράς, με τη συνέντευξή του, άνοιξε έναν κύκλο αναστοχασμού που κανείς δεν ξέρει πώς θα κλείσει.Και ίσως, όπως λένε παλιοί “γαλάζιοι” συνοδοιπόροι του, «το πρόβλημα δεν είναι ποιος έχει δίκιο – αλλά ποιος θυμάται ακόμη γιατί φτιάχτηκε αυτή η παράταξη».

Πηγή: pagenews.gr