Μάνδρα, 8 χρόνια μετά: Δάκρυα, οργή και τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τις 25 χαμένες ζωές

Οκτώ χρόνια μετά τη φονική πλημμύρα που στοίχισε τη ζωή σε 25 ανθρώπους, συγγενείς και κάτοικοι συγκεντρώθηκαν σε μια βαθιά φορτισμένη τελετή μνήμης, τιμώντας τα θύματα αλλά και εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για την πρόσφατη αθώωση των κατηγορουμένων.

Μια τελετή βαθιάς συγκίνησης

Σε κλίμα απόλυτης θλίψης, αλλά και θυμού που παραμένει άσβεστος, πραγματοποιήθηκαν το πρωί του Σαββάτου οι εκδηλώσεις μνήμης για την τραγωδία της 15ης Νοεμβρίου 2017. Η Μάνδρα βυθίστηκε ξανά στη σιωπή, καθώς συγγενείς των θυμάτων και κάτοικοι έδωσαν το «παρών» στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης για το ετήσιο μνημόσυνο των 25 ανθρώπων που χάθηκαν τόσο άδικα.

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση, η πομπή κατευθύνθηκε προς την πλατεία Κοροπούλη και Στρατηγού Ρόκα, όπου έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τις «25 Αδικοχαμένες Ψυχές». Η στιγμή ήταν συγκλονιστική: λουλούδια στα χέρια, φωτογραφίες στα πρόσωπα των ανθρώπων, αναστεναγμοί και βλέμματα που μαρτυρούσαν πόνο οκτώ ολόκληρων ετών.

«Θύματα της αδιαφορίας» – Η φωνή των συγγενών

Ο Σύλλογος Πληγέντων, με επικεφαλής τον Αναστάσιο Μπερέτα, που έχασε τον πατέρα του στη φονική πλημμύρα, δεν μάσησε τα λόγια του. Με συγκίνηση αλλά και οργή, ο σύλλογος υπενθύμισε πως οι άνθρωποι αυτοί δεν χάθηκαν από φυσικά αίτια, αλλά από παραλείψεις και λάθη που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.

«Ήταν θύματα της αδιαφορίας και της ανικανότητας ενός κράτους που δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπερέτας, φράση που βρήκε ανακούφιση σε δεκάδες κεφάλια που έγνεφαν καταφατικά.

Η πρόσφατη αθώωση των κατηγορουμένων για την τραγωδία έχει ξυπνήσει ξανά πληγές. Οι συγγενείς δεν κρύβουν ότι νιώθουν προδομένοι και δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα για πλήρη δικαίωση.

Οι μνήμες της 15ης Νοεμβρίου 2017 που δεν ξεθωριάζουν

Για όσους έζησαν την καταστροφή από κοντά, οι εικόνες παραμένουν ανεξίτηλες. Οι περιγραφές που ακούστηκαν στη σημερινή τελετή υπενθύμισαν σε όλους το μέγεθος της φρίκης.

Η Χριστίνα Σεραφίνα, σύζυγος του Χρήστου Λιολιόπουλου που χάθηκε εκείνη την ημέρα, μίλησε με σπασμένη φωνή:
«Ο σύζυγός μου πήγαινε για δουλειά και πνίγηκε πάνω στο βουνό. Παρασύρθηκε μέχρι το λιμάνι της Ελευσίνας και από εκεί ανασύρθηκε νεκρός».

Άλλη κάτοικος θυμήθηκε τις στιγμές πανικού:
«Ο θόρυβος ήταν απ’ το νερό που ερχόταν και έφερνε φερτά υλικά. Κάδους, αυτοκίνητα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Μέχρι και ένα ψόφιο άλογο πέρασε μπροστά απ’ το σπίτι. Τη μητέρα μου δεν προλάβαμε… η πόρτα άνοιξε, την έβγαλε από το μεντρεσέ και μπήκε μέσα 80 εκατοστά νερό».

Οκτώ χρόνια μετά, ο χρόνος δεν ήταν αρκετός για να σβήσει τις εικόνες.

25 μαύρα μπαλόνια για 25 ζωές

Η πένθιμη τελετή ολοκληρώθηκε με μια συμβολική πράξη που ράγισε καρδιές: οι συγγενείς άφησαν στον ουρανό 25 μαύρα μπαλόνια, ένα για κάθε άνθρωπο που χάθηκε στη φονική πλημμύρα. Τα μπαλόνια ανυψώθηκαν σιωπηλά, σαν ψυχές που δεν ξεχάστηκαν ποτέ, σαν μια υπενθύμιση ότι η πληγή της Μάνδρας παραμένει ανοιχτή.

Η σημερινή ημέρα δεν ήταν απλώς μνημόσυνο· ήταν μια κραυγή μνήμης, μια υπόσχεση πως η Μάνδρα δεν θα σωπάσει μέχρι να έρθει η δικαίωση που της αξίζει.

Πηγή: pagenews.gr