«Έτσι τους κερδίζει όλους»: Το μυστικό του Μπενίτεθ που έχει τους παίκτες του Παναθηναϊκού!

Το 3-4-3 με τη Στουρμ δεν ήταν… στιγμιαία έμπνευση

Ο Βασίλης Σαμπράκος στάθηκε στο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ο Ράφα Μπενίτεθ κερδίζει τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού: το ματς με τη Στουρμ. Εκεί όπου όλοι είδαν στην οθόνη τους μια “διαφορετική διάταξη, το 3-4-3” και άρχισαν να αναρωτιούνται «πώς και γιατί έφτασε σε αυτή την επιλογή ο Μπενίτεθ».

Η απάντηση, όπως εξήγησε, δεν βρίσκεται σε μια στιγμιαία έμπνευση της τελευταίας στιγμής. Ο Ισπανός προπονητής είχε δουλέψει από την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας για αυτό το συγκεκριμένο πλάνο, είχε προετοιμάσει τους ποδοσφαιριστές πάνω στον νέο σχηματισμό, είχε εξηγήσει ρόλους, θέσεις, αποστάσεις.

Οι παίκτες μπήκαν στο γήπεδο γνωρίζοντας τι ακριβώς ζητά ο προπονητής:

• γιατί παίζει 3-4-3,

• πού πρέπει να βρεθεί ο καθένας όταν η ομάδα αμύνεται,

• πώς αλλάζει η εικόνα όταν η ομάδα επιτίθεται,

• ποιο είναι το σχέδιο πίεσης και ποιο το πλάνο να χτυπήσουν τον αντίπαλο.

Αυτό το «δουλεύω μέρες πριν» και όχι «αυτοσχεδιάζω την τελευταία στιγμή» είναι το πρώτο βήμα για να κερδίζει την εμπιστοσύνη τους. Ο ποδοσφαιριστής βλέπει πως ό,τι συμβαίνει στο γήπεδο δεν είναι τυχαίο, αλλά προϊόν σχεδίου.

View this post on Instagram

A post shared by Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Η αύρα του “Ράφα της Λίβερπουλ” εντυπωσιάζει, αλλά δεν αρκεί

Ο Σαμπράκος στάθηκε και σε κάτι που μοιάζει προφανές, αλλά δεν είναι αρκετό από μόνο του: την αύρα του Μπενίτεθ.

Ο Ράφα δεν ήρθε στην Ελλάδα σαν ένας άγνωστος προπονητής. Είναι ο Μπενίτεθ της Λίβερπουλ, του Champions League, ο τεχνικός με παραστάσεις από κορυφαία πρωταθλήματα και μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές. Αυτή η «ταυτότητα» από μόνη της γοητεύει τους ποδοσφαιριστές. Τους κάνει να τον ακούνε με μεγαλύτερη προσοχή από την πρώτη στιγμή.

Όμως – όπως τόνισε ο Σαμπράκος – δεν είναι αυτό που κάνει τη διαφορά σε βάθος χρόνου. Η αύρα ανοίγει την πόρτα, η καθημερινότητα είναι αυτή που κλειδώνει την εμπιστοσύνη.

Ο Μπενίτεθ:

• δεν αρκείται στο όνομα και στο παρελθόν του,

• δεν «πουλάει» μόνο την καριέρα του στην Λίβερπουλ,

• αλλά αποδεικνύει κάθε μέρα στην προπόνηση ότι ξέρει τι ζητά, πώς το ζητά και γιατί το ζητά.

Κι εκεί είναι που ο παίκτης σταματά να τον βλέπει μόνο ως «τον Ράφα του Champions League» και αρχίζει να τον εμπιστεύεται ως τον δικό του προπονητή, στον Παναθηναϊκό του σήμερα.

Καλή μεταδοτικότητα: Λέει τα δύσκολα… απλά

Ένα από τα κλειδιά που περιέγραψε ο Σαμπράκος είναι η μεταδοτικότητα του Μπενίτεθ. Τα λόγια του: «μεταδίδει τις πληροφορίες πολύ κατανοητά, πολύ απλά, έχει καλή μεταδοτικότητα».

Αυτό που ξεχωρίζει τον Ισπανό είναι ότι:

• δεν «φορτώνει» τον ποδοσφαιριστή με περίπλοκες έννοιες,

• δεν μιλάει με ακαδημαϊκή ορολογία στα αποδυτήρια,

• δεν αφήνει θολά σημεία στον ρόλο του καθενός.

Ο παίκτης καταλαβαίνει τι θέλει από αυτόν ο προπονητής σε κάθε φάση του παιχνιδιού: πού να πιέσει, πώς να τοποθετηθεί, ποιον χώρο να καλύψει, πότε να ρισκάρει, πότε να κρατήσει την θέση του.

Κι όταν ο ποδοσφαιριστής νιώθει ότι:

• αυτά που του ζητούνται είναι ξεκάθαρα,

• η ιδέα του προπονητή βγαίνει στο γήπεδο,

• και η ομάδα βελτιώνεται,

τότε αρχίζει να εμπιστεύεται τυφλά αυτό που του λένε από τον πάγκο.

View this post on Instagram

A post shared by Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Συνέπεια λόγων και έργων: Τίποτα δεν αλλάζει… επειδή “ξύπνησε αλλιώς”

Ένα από τα βασικά στοιχεία στην ανάλυση του Σαμπράκου ήταν η λέξη «συνέπεια». Ο Μπενίτεθ δεν είναι προπονητής που αλλάζει απόψεις στο… πεντάλεπτο.

Σύμφωνα με το πνεύμα όσων ανέφερε στην εκπομπή του:

• όσα λέει στους παίκτες,

• όσα δουλεύει στην προπόνηση,

• όσα παρουσιάζει στο βίντεο,

είναι ακριβώς αυτά που προσπαθεί να δει στο παιχνίδι. Δεν ζητά άλλα την Τρίτη και άλλα την Πέμπτη. Δεν αλλάζει διάταξη χωρίς εξήγηση. Δεν πετάει παίκτες εκτός πλάνου χωρίς να τους έχει εξηγήσει τον λόγο.

Αυτή η συνέπεια:

• χτίζει εμπιστοσύνη,

• μειώνει την αμφιβολία του ποδοσφαιριστή,

• φτιάχνει ένα περιβάλλον όπου ο παίκτης ξέρει ότι θα κριθεί πάνω σε αυτά που του έχουν ζητηθεί και όχι σε κάτι “άσχετο”.

Κι εκεί ακριβώς κερδίζει ο Μπενίτεθ: ο παίκτης νιώθει ότι έχει δίκαιη και καθαρή αντιμετώπιση.

Ρόλοι, καθήκοντα και το UEFA Pro

Ο Σαμπράκος έβαλε στη συζήτηση και το… θεωρητικό υπόβαθρο: τι διδάσκονται οι προπονητές επιπέδου UEFA Pro, δηλαδή του ανώτατου βαθμού εκπαίδευσης της UEFA, στο «ακαδημαϊκό» κομμάτι τους.

Εκεί, όπως εξήγησε, οι προπονητές μαθαίνουν ότι:

• όσο πιο συνεπείς είναι σε αυτά που ζητούν από τους ποδοσφαιριστές,

• όσο περισσότερο αποσαφηνίζουν έννοιες και ρόλους,

• όσο πιο καθαρά εξηγούν τι περιμένουν από κάθε παίκτη σε συγκεκριμένο ρόλο,

τόσο πιο πιθανό είναι να δουν το δικό τους μοντέλο παιχνιδιού να αποτυπώνεται στο γήπεδο.

Ο Μπενίτεθ εφαρμόζει στην πράξη αυτό που διδάσκεται σε αυτή την κορυφαία βαθμίδα:

• αναλύει στο επιτελείο του τον ρόλο του κάθε ποδοσφαιριστή,

• μιλάει μαζί με τους συνεργάτες του στους παίκτες,

• τους περιγράφει με λεπτομέρεια τι πρέπει να κάνουν σε κάθε θέση.

Έτσι, όταν ο Παναθηναϊκός αλλάζει διάταξη – όπως με το 3-4-3 κόντρα στη Στουρμ – οι ποδοσφαιριστές δεν νιώθουν χαμένοι, αλλά καταλαβαίνουν γιατί γίνονται οι αλλαγές.

Ένα πολυμελές επιτελείο που δουλεύει… χωρίς ανάσα

Ο Σαμπράκος στάθηκε και στο πολυμελές επιτελείο του Ράφα Μπενίτεθ. Δεν είναι μόνος του. Γύρω του υπάρχει ένα τιμ που δουλεύει συνεχώς:

• στην ανάλυση αντιπάλου,

• στο video analysis,

• στην προπόνηση,

• στην ατομική βελτίωση των παικτών.

Αυτή η εικόνα δουλειάς – ότι όλοι στον οργανισμό του προπονητή δουλεύουν σοβαρά και οργανωμένα – περνάει και μέσα στα αποδυτήρια. Ο ποδοσφαιριστής νιώθει ότι βρίσκεται σε ένα πλαίσιο υψηλού επαγγελματισμού, αντίστοιχο με αυτό που θα έβρισκε σε κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ.

Και αυτό τον κάνει όχι μόνο να σέβεται τον προπονητή, αλλά και να θέλει να γίνει καλύτερος μέσα σε αυτό το περιβάλλον.

View this post on Instagram

A post shared by Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Γιατί οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού τον ακολουθούν

Συνοψίζοντας όσα περιέγραψε ο Βασίλης Σαμπράκος, ο Ράφα Μπενίτεθ κερδίζει την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού επειδή:

• δουλεύει εγκαίρως και με σχέδιο πάνω σε κάθε τακτική αλλαγή,

• έχει την αύρα του προπονητή που έχει ζήσει το κορυφαίο επίπεδο, αλλά δεν κρύβεται πίσω από αυτή,

• μιλάει απλά και καθαρά, μετατρέποντας το δύσκολο σε κατανοητό,

• είναι συνεπής σε αυτά που ζητάει και δεν αλλάζει συνεχώς αφήγημα,

• ορίζει ξεκάθαρους ρόλους και καθήκοντα,

• στηρίζεται σε ένα δυνατό, εργατικό επιτελείο,

• εφαρμόζει στην πράξη όσα διδάσκει το υψηλότερο επίπεδο προπονητικής εκπαίδευσης, το UEFA Pro.

Γι’ αυτό, όταν ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται στο χορτάρι με ένα νέο σχήμα, όπως το 3-4-3, δεν είναι απλώς μια «τρελή ιδέα». Είναι η τελευταία πράξη μιας διαδικασίας εμπιστοσύνης που ξεκινά πολλές μέρες πριν, στον Ρέντη… συγγνώμη, στο Κορωπί, εκεί όπου ο Ράφα Μπενίτεθ χτίζει καθημερινά τη σχέση του με τους ποδοσφαιριστές του.

Πηγή: Pagenews.gr