Ο Τραμπ έχει σχέδιο για την Ανατολική Μεσόγειο — Η Ελλάδα έχει;

Η Ελλάδα μπροστά σε αμερικανικό σχέδιο για Χάλκη, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο

Το σχέδιο Τραμπ για επαναλειτουργία της Χάλκης το 2026, γεφύρωση Ελλάδας – Τουρκίας και νέα περιφερειακή τάξη.

Ένα νέο σκηνικό που διαμορφώνεται χωρίς να μας περιμένει

«Ο Τραμπ έχει ένα σχέδιο για εμάς· εμείς τι έχουμε;»

Η φράση αυτή δεν είναι υπερβολή ούτε δημοσιογραφική υπερδραματοποίηση. Περιγράφει, ίσως για πρώτη φορά τόσο καθαρά, ότι εκλείπει πλέον η πολυτέλεια της ακινησίας στα ελληνοτουρκικά. Οι εξελίξεις που μέχρι χθες φαινόντουσαν μακρινές ή «διαχειρίσιμες», σήμερα τρέχουν με ταχύτητα που απλώς θα παρασύρει όποιον τις υποτιμήσει.

Οι Αμερικανοί δεν κρύβουν ότι έχουν σχέδιο για την Ανατολική Μεσόγειο — και μάλιστα συγκεκριμένο ως προς τους ρόλους, τα χρονοδιαγράμματα, τις γέφυρες, τα ανταλλάγματα.

Το αμερικανικό “κονίαμα”: Η Ουάσιγκτον θέλει να ενώσει τα «δύο τούβλα» — Ελλάδα και Τουρκία

Ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Τουρκία, Τομ Μπάρακ, μιλώντας στην «Καθημερινή», περιέγραψε με ασυνήθιστη ευθύτητα: «Θέλουμε οι ΗΠΑ να λειτουργήσουν ως κονίαμα, σαν αυτό που ενώνει δύο τούβλα… Ήρθε η ώρα. Πρέπει να γίνει.»

Αυτή η φράση από μόνη της αποτυπώνει πώς αντιλαμβάνεται η Ουάσιγκτον την περιοχή:

• Ελλάδα και Τουρκία ως αλληλένδετα κομμάτια μιας ευρύτερης αμερικανικής αρχιτεκτονικής
• Ενεργειακός άξονας Κασπίας–Μεσογείου ως κεντρικό στρατηγικό στόχο
• Η Κύπρος ως «απόστημα» που πρέπει να θεραπευθεί για να λειτουργήσει το σύστημα

Είναι η αμερικανική θεώρηση – ωμή, κυνική, αλλά απολύτως ξεκάθαρη.

Η Χάλκη ως «δέλεαρ» — και τι μπορεί να κρύβει από πίσω

Η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης τον Σεπτέμβριο του 2026 παρουσιάζεται από τους Αμερικανούς όχι ως ιδέα, αλλά ως χρονοδιάγραμμα.

Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια ευθύτητα.

Και φυσικά, κάθε «δώρο» σε τέτοιες γεωπολιτικές συγκυρίες φέρει πάντα και το αντίκρισμα. Η ερώτηση είναι αναπόφευκτη:

Ποια θα είναι τα ανταλλάγματα;

• Οι θαλάσσιες ζώνες;
• Η συμμετοχή της Ελλάδας σε νέο σχήμα ενεργειακών δικτύων;
• Η «τραμπικού τύπου» λύση στο Κυπριακό;

Γιατί όταν οι ΗΠΑ δηλώνουν: «Η Κύπρος είναι ένα απόστημα που πρέπει να θεραπευτεί», αυτό σημαίνει ότι το ζήτημα θα μπει στο τραπέζι με τρόπο που ίσως να μην μας αρέσει.

Ο νέος ενεργειακός χάρτης: Κάθετος Διάδρομος, Κασπία, Μεσόγειος

Ο υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ, Νταγκ Μπέργκαμ, μίλησε για τον Κάθετο Διάδρομο ως ευκαιρία να «τελειώσει η σύγκρουση στο σύνορο που κρατά πάνω από έναν αιώνα».Δεν μίλησε για μείωση έντασης.Μίλησε για τέλος.

Αυτό σημαίνει ότι Ουάσιγκτον βλέπει Ελλάδα–Τουρκία ως ενεργειακή πύλη της Δύσης, όχι ως παρακείμενες «διαμάχουσες» χώρες. Η ενέργεια λειτουργεί ως γεωπολιτικό αντισηπτικό που «καθαρίζει» παλιά πληγές.

Αυτό είναι το νέο αφήγημα των ΗΠΑ.

Η Ελλάδα πρέπει να αποφασίσει: στρατηγική ή παθητική προσαρμογή;

Σε αυτό το περιβάλλον, η αδράνεια δεν είναι επιλογή. Η Ελλάδα οφείλει να προσέλθει με:

• προεργασία στη στρατηγική των θαλασσίων ζωνών,
• εθνικό σχέδιο για τις νέες ενεργειακές διαδρομές,
• σαφείς κόκκινες γραμμές στο Κυπριακό,
• πολιτική ενιαία φωνή, χωρίς τοξική εσωτερική διάσπαση.

Γιατί, όπως προειδοποιούν οι ίδιοι οι σύμμαχοι,τα γεγονότα θα παρασύρουν όποιον τα υποτιμήσει.Και η Ανατολική Μεσόγειος έχει γίνει πλέον πεδίο όπου αλληλεπιδρούν:

• θρησκευτικές,
• πολιτικές,
• ενεργειακές,
• οικονομικές,
• στρατιωτικές παράμετροι.

Δεν υπάρχει περιθώριο για «ευαισθησίες» ή αργούς ρυθμούς.

Το πολιτικό σύστημα στο μικροσκόπιο της Ιστορίας

Σε ό,τι έρχεται, δεν αρκεί η κυβέρνηση. Θα δοκιμαστούν:

• οι θεσμοί,
• τα κόμματα,
• οι πολιτικές ηγεσίες,
• η κοινωνική συνοχή.

Η αμερικανική προσέγγιση —ταχεία, απροκάλυπτη, συστημική— απαιτεί εθνική ωριμότητα και καθαρή στρατηγική. Όχι εσωτερική αμφιθυμία και κομματικό αυτομαστίγωμα.

Η Ανατολική Μεσόγειος μπαίνει σε νέα εποχή — και το ρολόι τρέχει

Με τον Τραμπ στο τιμόνι, η Ουάσιγκτον κινείται με ρυθμούς που δεν θυμίζουν «διπλωματία» αλλά γεωστρατηγική εφαρμοσμένης μηχανικής. Τα κομμάτια τοποθετούνται, οι ρόλοι δίνονται, τα χρονοδιαγράμματα κλειδώνουν.

Η ερώτηση δεν είναι τι θέλουν οι Αμερικανοί. Αυτό είναι πια ξεκάθαρο.

Η ερώτηση είναι: Τι θέλει η Ελλάδα — και πόσο γρήγορα μπορεί να το διατυπώσει;

Πηγή: pagenews.gr