Τυνησία: Κλιμακώνεται το πογκρόμ κατά ηγετών της αντιπολίτευσης

Η σύλληψη της Σαϊμά Ίσα και οι ποινές-σοκ

Σε νέο γύρο καταστολής κατά της αντιπολίτευσης προχώρησε το καθεστώς του Καΐς Σαγιέντ, με τη σύλληψη της Σαϊμά Ίσα, ηγετικής μορφής της αντιπολίτευσης, υπό την κατηγορία της «συνωμοσίας κατά της κρατικής ασφάλειας». Η σύλληψη ήρθε λίγες μόλις ημέρες μετά την επιβολή ποινής κάθειρξης 20 ετών σε βάρος της, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης δίκης-σκούπα εναντίον πολιτικών αντιπάλων του προέδρου.

Η υπόθεση αυτή συνδέεται με απόφαση του Εφετείου, που μοίρασε συνολικές ποινές έως και 45 ετών σε πολιτικούς, δικηγόρους και επιχειρηματίες, σε μια προσπάθεια που η αντιπολίτευση περιγράφει ως «δικαστικό πογκρόμ» με σαφή πολιτικά κίνητρα.

«Θυσιάζουμε την ελευθερία μας για εσάς»

Λίγο πριν συλληφθεί, η Ίσα – έχοντας ήδη προαναγγείλει δημόσια την επικείμενη σύλληψή της – δήλωσε σε διεθνή πρακτορεία:

«Θα με συλλάβουν σύντομα. Λέω στους Τυνήσιους: συνεχίστε να διαδηλώνετε και απορρίψτε την τυραννία. Θυσιάζουμε την ελευθερία μας για εσάς».

Χαρακτήρισε τις κατηγορίες «άδικες» και «πολιτικά υποκινούμενες», τονίζοντας ότι μοναδικό της «έγκλημα» είναι η αντίθεση στον αυταρχισμό του Σαγιέντ.

Στο στόχαστρο βρίσκεται και ο βετεράνος πολιτικός Νατζίμπ Τσέμπι, επικεφαλής του Μετώπου Εθνικής Σωτηρίας, του βασικού αντιπολιτευτικού συνασπισμού. Παρά την ποινή 12 ετών που του επιβλήθηκε, ο ίδιος έδωσε το «παρών» σε συγκέντρωση στην Τύνιδα, δηλώνοντας: «Δεν θα κερδίσουμε την ελευθερία παρά μόνο με την ενότητα».

Ο δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρώην υπουργός Αγιάτσι Χαμαμί, καταδικασμένος σε πέντε χρόνια, κάλεσε ιδιαίτερα τη νεολαία να κλιμακώσει τις διαμαρτυρίες, προειδοποιώντας ότι αλλιώς «το καθεστώς θα βρεθεί αντιμέτωπο με τη λαϊκή βούληση».

Από την Αραβική Άνοιξη στο προεδρικό υπερ-καθεστώς

Η σημερινή πολιτική ασφυξία έχει τις ρίζες της στον Ιούλιο του 2021, όταν ο Σαγιέντ ανέστειλε τη λειτουργία του κοινοβουλίου και συγκέντρωσε στα χέρια του υπερεξουσίες – μια κίνηση που πολλοί περιγράφουν ανοιχτά ως «πραξικόπημα».

Το νέο σύνταγμα του 2022, που εγκρίθηκε σε δημοψήφισμα με πολύ χαμηλή συμμετοχή, έδωσε στον πρόεδρο τη δυνατότητα να κυβερνά με διατάγματα, περιορίζοντας στην πράξη τα θεσμικά αντίβαρα και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Έτσι, η Τυνησία – η χώρα-σύμβολο της Αραβικής Άνοιξης του 2011 και για χρόνια μοναδικό παράδειγμα σχετικά ειρηνικής δημοκρατικής μετάβασης στην περιοχή – έχει διολισθήσει σε ένα καθεστώς όπου:

• η Δικαιοσύνη εργαλειοποιείται,

• οι αντίπαλοι ποινικοποιούνται,

• και οι νόμοι περί «ψευδών ειδήσεων» χρησιμοποιούνται για να φιμώνουν κάθε κριτική φωνή.

Η υπόθεση «συνωμοσίας κατά της κρατικής ασφάλειας»

Οι διώξεις εντάσσονται στη μεγάλη υπόθεση «συνωμοσίας κατά της κρατικής ασφάλειας», μια δικογραφία που άνοιξε τον Φεβρουάριο του 2023 και αποτελεί τη μεγαλύτερη δικαστική επιχείρηση εκκαθάρισης του πολιτικού σκηνικού στη σύγχρονη Τυνησία.

Περίπου 40 κατηγορούμενοι από όλο το πολιτικό φάσμα – από κεντρώους μέχρι ισλαμιστές – διώκονται με βαρύτατες κατηγορίες. Το μόνο κοινό τους σημείο είναι η αντίθεσή τους στο καθεστώς Σαγιέντ.

Οι αρχές, υπό την καθοδήγηση του προέδρου, συνέδεσαν τις συναντήσεις και τον συντονισμό της αντιπολίτευσης με υποτιθέμενες προσπάθειες πραξικοπήματος, βαφτίζοντας την πολιτική δραστηριότητα ως «έγκλημα κατά του κράτους».

Διεθνείς αντιδράσεις – Ο Σαγιέντ μιλά για «κάθαρση»

Η διεθνής αντίδραση υπήρξε άμεση αλλά μέχρι στιγμής αναποτελεσματική. Το Human Rights Watch έκανε λόγο για «παρωδία δικαιοσύνης», καταγγέλλοντας τη δίκη ως «πολιτική, άδικη και χωρίς καμία ουσιαστική απόδειξη».

Παρά τις καταγγελίες, ο Σαγιέντ παραμένει αμετακίνητος στο αφήγημά του. Παρουσιάζει τους αντιπάλους του ως:

• «προδότες»,

• «διεφθαρμένους»,

• και «μισθοφόρους ξένων συμφερόντων»,

υποστηρίζοντας ότι οι μαζικές φυλακίσεις αποτελούν «αναγκαία κάθαρση για τη σωτηρία της χώρας».

Την ίδια στιγμή, όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει και η κοινωνική δυσαρέσκεια αυξάνεται, το καθεστώς δείχνει να ποντάρει περισσότερο στην καταστολή παρά στον διάλογο, μετατρέποντας την Τυνησία από σύμβολο ελπίδας σε προειδοποίηση για το πόσο γρήγορα μπορεί να αναστραφεί μια δημοκρατική κατάκτηση.

Πηγή: Pagenews.gr