ΣΟΚ στη Μπαρτσελόνα: Γιατί ο Ρόναλντ Αραούχο είπε «φτάνει, ώς εδώ» και πήρε άδεια επ’ αόριστον
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 17 '
Πηγή Φωτογραφίας: AP Photo
«Τα έχει όλα» – αλλά όχι την ηρεμία του
Στα χαρτιά, η ζωή του Ρόναλντ Αραούχο μοιάζει ονειρική. Με νέο συμβόλαιο έως το 2031, μικτές ετήσιες αποδοχές που αγγίζουν τα 12,5 εκατ. ευρώ –περίπου 6 εκατ. καθαρά– και θέση ανάμεσα στους δέκα πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες της Μπαρτσελόνα, ο 26χρονος Ουρουγουανός θεωρείται μέλος της ελίτ των κεντρικών αμυντικών.
Η χρηματιστηριακή του αξία αγγίζει τα 35 εκατ. ευρώ, κορυφαίοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι όπως η Μπάγερν και η Γιουβέντους έχουν κατά καιρούς χτυπήσει την πόρτα του, ενώ το καλοκαίρι τον περιμένει –εκτός απροόπτου– το πρώτο Μουντιάλ της καριέρας του ως βασικό στέλεχος της εθνικής Ουρουγουάης.
Την ίδια στιγμή, ζει στη Βαρκελώνη, σε μία από τις πιο όμορφες ευρωπαϊκές πόλεις, με τη σύζυγό του Αμπιγκέιλ Ολιβέιρα και τις δύο κόρες τους, Αϊτάνα και Αντάρα. Οικονομική ασφάλεια, επιτυχία, αναγνώριση, οικογένεια. Στην επιφάνεια, τίποτα δεν δείχνει να λείπει.
Κι όμως, ο Αραούχο ήταν αυτός που στάθηκε μπροστά στη διοίκηση και είπε: «Φτάνει. Ως εδώ». Ζήτησε άδεια επ’ αόριστον για να διαχειριστεί την ψυχική του κατάσταση και την πίεση που έχει συσσωρευτεί πάνω του. Και η Μπαρτσελόνα, αυτή τη φορά, τον άκουσε.
Από «τείχος» σε αποδιοπομπαίο τράγο
Ο Αραούχο δεν είναι ο κλασικός «βελούδινος» στόπερ της σχολής Μπαρτσελόνα. Είναι δυναμικός, σκληρός, κυριαρχεί στο ψηλό παιχνίδι, αλλά συχνά παρορμητικός. Σε μια ομάδα που έχει μάθει να βλέπει ακόμη και τα κεντρικά της αμυντικά να κουβαλούν την μπάλα και να χτίζουν παιχνίδι, η στυλ του κρίνεται διαρκώς, άλλοτε σιωπηλά κι άλλοτε μετωπικά.
Τα τελευταία χρόνια, κάθε μεγάλο λάθος του έχει μετατραπεί σε θέμα πρώτης γραμμής:
– Στον αποκλεισμό από την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης για το Europa League το 2022, ανέλαβε σχεδόν μόνος του την ευθύνη, παρότι η εικόνα ολόκληρης της ομάδας ήταν κακή.
– Στη ρεβάνς με την Παρί Σεν Ζερμέν στα προημιτελικά του Champions League, η αποβολή του παρουσιάστηκε ως η καθοριστική αιτία του αποκλεισμού, παρότι η ΠΣΖ έδειξε ξεκάθαρη ανωτερότητα.
– Πέρυσι, στους ημιτελικούς με την Ίντερ, βρέθηκε στο στόχαστρο επειδή είχε εμπλοκή στα δύο γκολ με τα οποία οι Νερατζούρι ανέτρεψαν το σκορ στην παράταση. Τότε κατηγορήθηκε όχι επειδή έκανε κάτι, αλλά επειδή –στα μάτια πολλών– δεν έκανε αρκετά.
Κάθε φορά, το αφήγημα ήταν το ίδιο: ο Αραούχο ως ο «εύκολος ένοχος» σε μια ομάδα με τεράστιες απαιτήσεις και χαμηλή αντοχή σε αποτυχίες.
Η κόκκινη με την Τσέλσι: η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι
Η σπίθα που άναψε την τελευταία φωτιά ήρθε στο ματς με την Τσέλσι για τη League Phase του Champions League. Ένα άτσαλο, απολύτως αποτρέψιμο φάουλ στον Μαρκ Κουκουρέγια, μια δικαιολογημένη κόκκινη, και η Μπαρτσελόνα να μένει με δέκα παίκτες σε ένα ήδη δύσκολο βράδυ.
Η ήττα με 3-0 πλήγωσε την προσπάθεια της ομάδας να βρεθεί στην πρώτη οκτάδα, όμως το μεγαλύτερο πλήγμα ήταν προσωπικό: ο Αραούχο βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της κριτικής. Ο Τύπος και ένα μέρος της κερκίδας έδειξαν πάλι αυτόν, παρότι η συνολική εικόνα της Μπαρτσελόνα ήταν απογοητευτική.
Ο Ουρουγουανός δεν έχει το status ενός Λαμίν Γιαμάλ ή ενός Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Είναι, σχεδόν αυτόματα, πιο «εύκολη» στόχευση. Και αυτή τη φορά, η επίθεση ξεπέρασε τα όρια.
Το τοξικό κύμα στα social media και το «μπλοκάρισμα»
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αραούχο γινόταν στόχος. Μετά τον αποκλεισμό από την Ίντερ, είχε ήδη δεχθεί μια πρωτοφανή διαδικτυακή επίθεση. Οπαδοί ζητούσαν ανοιχτά την πώλησή του, έγραφαν ότι «πρέπει να ξεφορτωθούμε αυτόν τον παίκτη», τον κατηγορούσαν ότι δεν είναι για αυτό το επίπεδο.
Τότε, είχε αναγκαστεί να κλείσει για λίγες ημέρες τον λογαριασμό του στα social media και να επιστρέψει με ένα μήνυμα απολογίας, αλλά και αξιοπρέπειας: αναγνώρισε το μερίδιο ευθύνης του, εξέφρασε τον πόνο του για τον αποκλεισμό, αλλά στάθηκε περήφανος για την ομάδα, το σήμα και τους φιλάθλους.
Παρά τα λόγια δύναμης, η ζημιά είχε ήδη γίνει. Σύμφωνα με όσα διέρρευσαν από τα αποδυτήρια, ο Αραούχο βίωσε εκείνη την περίοδο ένα «πνευματικό μπλοκάρισμα». Η αυτοπεποίθησή του κλονίστηκε, η αίσθηση ότι κάθε λάθος του μεγεθύνεται και τον «δικάζει» δημόσια τον έφερε στα όριά του.
Επτά μήνες αργότερα, μετά την κόκκινη στην Τσέλσι και το νέο κύμα επίθεσης, αυτό το μπλοκάρισμα επέστρεψε – πιο βαρύ.
Η άδεια επ’ αόριστον: όταν ο παίκτης λέει «φτάνει»
Αρχικά, η απουσία του από το παιχνίδι πρωταθλήματος με την Αλαβές αποδόθηκε επίσημα σε «ασθένεια». Σύντομα, όμως, έγινε ξεκάθαρο πως η πραγματική αιτία ήταν άλλη.
Οι μάνατζερ του Αραούχο βρέθηκαν στα γραφεία της Μπαρτσελόνα και μετέφεραν την επιθυμία του ποδοσφαιριστή: άδεια επ’ αόριστον, για να μπορέσει να διαχειριστεί την ψυχολογική πίεση, να δουλέψει με ειδικούς, να πάρει απόσταση από το τοξικό περιβάλλον και να επιστρέψει μόνο όταν νιώσει ξανά έτοιμος.
Ο σύλλογος, σε συνεννόηση με τον Χάνζι Φλικ, στάθηκε –όπως όφειλε– στο πλευρό του. Δεν μέτρησε τα εκατομμύρια που αμείβεται, ούτε το γεγονός ότι είναι βασικό γρανάζι της άμυνας. Είδε πρώτα τον άνθρωπο, μετά τον ποδοσφαιριστή. Του έδωσε τον χρόνο που χρειάζεται.
Σε μια εποχή όπου οι ομάδες συχνά μιλούν θεωρητικά για «ψυχική υγεία» και «στήριξη», η στάση της Μπαρτσελόνα στην υπόθεση Αραούχο λειτουργεί και ως τεστ συνέπειας.
Ο μύθος του «προνομιούχου που δεν δικαιούται να λυγίσει»
Η υπόθεση Αραούχο φωτίζει μια σκληρή πραγματικότητα: για πολλούς, ένας παίκτης με εκατομμύρια στο συμβόλαιό του, σε ένα κορυφαίο κλαμπ, «δεν δικαιούται» να διαμαρτύρεται, να λυγίζει, να νιώθει πίεση.
Ο συλλογισμός είναι απλός –και άδικος:
Αφού τα έχει όλα, δεν έχει δικαίωμα να είναι άνθρωπος. Δεν μπορεί να κάνει λάθη, δεν μπορεί να έχει κακή μέρα, δεν μπορεί να ζητήσει βοήθεια.
Όμως, η ψυχική φθορά δεν κάνει… οικονομική διάκριση. Το ότι ο Αραούχο ζει σε μια «χρυσή φούσκα», σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο που παλεύει για να βγάλει τον μήνα, δεν σημαίνει ότι είναι άθικτος από άγχος, ενοχές, φόβο, δημόσιο διασυρμό.
Στο γήπεδο, η παραμικρή λάθος έξοδος, μια κακή τοποθέτηση, μια κόκκινη κάρτα, γίνονται βίντεο, memes, θέματα συζήτησης σε ραδιόφωνα, τηλεοπτικές εκπομπές, social media. Κάθε λάθος αναπαράγεται σε εκατομμύρια οθόνες. Το ίδιο και τα σχόλια που το συνοδεύουν.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος να αντέχει αδιάκοπα αυτή την έκθεση. Ούτε καν ένας επαγγελματίας αθλητής στο υψηλότερο επίπεδο.
Οι αθλητές δεν είναι ρομπότ – τι μας μαθαίνει η ιστορία του Αραούχο
Ο Ρόναλντ Αραούχο δεν είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σπάει δημόσια από την πίεση, ούτε θα είναι ο τελευταίος. Η δική του περίπτωση, όμως, έχει μια ιδιαίτερη σημασία: συμβαίνει σε ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του κόσμου, σε μια εποχή που η συζήτηση για την ψυχική υγεία στον αθλητισμό έχει ανοίξει, αλλά η νοοτροπία στις εξέδρες και στα timelines αλλάζει πολύ πιο αργά.
Η επ’ αόριστον άδεια που πήρε δεν είναι ένδειξη αδυναμίας. Είναι, αντιθέτως, μια σπάνια πράξη γενναιότητας: ένας παίκτης που παραδέχεται ότι δεν είναι καλά, πριν καταρρεύσει εντελώς. Ένας σύλλογος που επιλέγει να τον στηρίξει, αντί να τον «κάψει» δημόσια ή να τον σπρώξει προς την έξοδο.
Ο Αραούχο θα επιστρέψει. Το πότε, θα το καθορίσει ο ίδιος, οι άνθρωποι γύρω του και η ψυχική του ισορροπία. Το πιο σημαντικό, όμως, έχει ήδη συμβεί: η ιστορία του υπενθυμίζει σε όλους –φιλάθλους, δημοσιογράφους, παράγοντες– ότι πίσω από κάθε φανέλα με όνομα και νούμερο υπάρχει ένας άνθρωπος. Με φόβους, λάθη, όρια.
Και κάποια στιγμή, ακόμη κι ένας διεθνής στόπερ της Μπαρτσελόνα έχει το δικαίωμα να πει: «Φτάνει, ώς εδώ».
Πηγή: Pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας