Μόσχα βάζει φωτιά στη Μαύρη Θάλασσα: «Επίθεση στην κυριαρχία της Τουρκίας» από το Κίεβο

Η Μόσχα «φωτογραφίζει» την Άγκυρα και μιλά για προσβολή κυριαρχίας

Η Μόσχα αξιοποιεί στο έπακρο το επεισόδιο με τα πλήγματα σε ρωσικά δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα, επιχειρώντας να το μετατρέψει από ένα ακόμη επεισόδιο στον πόλεμο με την Ουκρανία σε ζήτημα διεθνούς διάστασης, με απευθείας αναφορά στην Τουρκία.

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, προχώρησε σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη δήλωση, υποστηρίζοντας ότι οι επιθέσεις σε εμπορικά πλοία σε απόσταση μόλις 28 και 35 ναυτικών μιλίων από τις τουρκικές ακτές δεν συνιστούν μόνο ενέργεια κατά της Ρωσίας, αλλά «άμεση επίθεση στην κυριαρχία της Τουρκικής Δημοκρατίας». Με μία φράση, η Μόσχα επιχειρεί να συνδέσει άμεσα τις ουκρανικές ενέργειες με τα ζωτικά κυριαρχικά δικαιώματα της Άγκυρας, επιδιώκοντας προφανώς να τη φέρει πιο κοντά στη ρωσική οπτική για τον πόλεμο.

Ο Πεσκόφ χαρακτήρισε τα χτυπήματα «σκανδαλώδη» και ισχυρίστηκε ότι «καταδεικνύουν για μία ακόμη φορά την ουσία του Κιέβου», επιμένοντας στη ρητορική που παρουσιάζει την Ουκρανία ως δύναμη αποσταθεροποίησης και απειλής όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά για ολόκληρη την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Τα «Sea Baby» και το χτύπημα στα ρωσικά δεξαμενόπλοια

Το περιστατικό που πυροδότησε τη νέα αυτή κρίση αφορά τις επιθέσεις ουκρανικών μη επανδρωμένων θαλάσσιων σκαφών σε δύο ρωσικά δεξαμενόπλοια, τα KAIROS και VIRAT, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής.

Η Ουκρανία ανέλαβε ανοιχτά την ευθύνη, ανακοινώνοντας ότι χρησιμοποίησε τα αποκαλούμενα «Sea Baby», drones με εμβέλεια έως 1.500 χιλιομέτρων και δυνατότητα μεταφοράς περίπου δύο τόνων εκρηκτικών. Οι ουκρανικές υπηρεσίες πληροφοριών έδωσαν στη δημοσιότητα και βίντεο της επιχείρησης, επιδιώκοντας προφανώς να στείλουν μήνυμα για τις δυνατότητές τους στο ναυτικό πεδίο.

Το δεξαμενόπλοιο Kairos, με σημαία Γκάμπιας, μετέφερε πετρέλαιο Ural από το Νοβοροσίσκ προς την Ινδία. Από το πλήγμα υπέστη ανάφλεξη, η οποία όμως τέθηκε γρήγορα υπό έλεγχο. Το δεξαμενόπλοιο Virat, αφού αρχικά αναφέρθηκε ότι δέχθηκε επίθεση, υπέστη νέο χτύπημα από θαλάσσιο drone το πρωί του Σαββάτου, με ζημιά στην πλευρά του, χωρίς να εκδηλωθεί πυρκαγιά.

Οι επιθέσεις αυτές εντάσσονται στην ευρύτερη στρατηγική του Κιέβου να πλήξει ρωσικούς ενεργειακούς στόχους και να ανεβάσει το κόστος του πολέμου για τη Μόσχα, επεκτείνοντας τη σύγκρουση από το χερσαίο μέτωπο στο ναυτικό και ενεργειακό πεδίο.

Η Άγκυρα ανάμεσα σε ανησυχία, συμφέροντα και ισορροπίες

Η Τουρκία, η οποία βρίσκεται κυριολεκτικά και γεωπολιτικά στο κέντρο της κρίσης στη Μαύρη Θάλασσα, δεν μπορούσε να αγνοήσει το περιστατικό. Το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας εξέφρασε έντονη ανησυχία για τις επιθέσεις στα δεξαμενόπλοια, υπογραμμίζοντας ότι η στοχοποίησή τους συνιστά απειλή για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον.

Η Άγκυρα τόνισε ότι βρίσκεται σε επαφή με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, με στόχο να αποτραπεί η εξάπλωση της σύγκρουσης στη Μαύρη Θάλασσα και να προστατευθούν τα οικονομικά της συμφέροντα. Η Τουρκία άλλωστε έχει επενδύσει πολύ στον ρόλο της ως «ρυθμιστή» των θαλάσσιων δρόμων της περιοχής, από τη συμφωνία για τα ουκρανικά σιτηρά μέχρι τη διαχείριση του καθεστώτος των Στενών.

Η ρωσική προσπάθεια να παρουσιάσει τις επιθέσεις ως προσβολή της τουρκικής κυριαρχίας φέρνει την Άγκυρα σε δύσκολη θέση: από τη μία πλευρά, δεν θέλει να δώσει την εικόνα ότι ευθυγραμμίζεται πλήρως με τη Μόσχα· από την άλλη, δεν μπορεί να αδιαφορήσει όταν τα χτυπήματα πλησιάζουν τόσο κοντά στις ακτές της και στο πλαίσιο ασφάλειας που η ίδια διεκδικεί να διαμορφώνει.

Η ρωσική ρητορική για «κρυφές δυνάμεις» και η μάχη της εικόνας

Παράλληλα με τις δηλώσεις Πεσκόφ, η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, έσπευσε να συνδέσει τις επιθέσεις με «δυνάμεις» που, όπως είπε, παρεμποδίζουν συστηματικά τις διαδικασίες συμφιλίωσης και επιδιώκουν κλιμάκωση στη Μαύρη Θάλασσα. Χωρίς να κατονομάζει ευθέως χώρες ή οργανισμούς, άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι η Μόσχα βλέπει πίσω από τις ουκρανικές επιχειρήσεις τη στήριξη δυτικών παραγόντων.

Το αφήγημα αυτό εξυπηρετεί διπλό στόχο: στο εσωτερικό της Ρωσίας ενισχύει την εικόνα μιας χώρας που δέχεται διαρκή επίθεση από «ξένα κέντρα», ενώ στο εξωτερικό επιχειρεί να εμφανίσει την Ουκρανία ως εργαλείο μιας ευρύτερης στρατηγικής αποσταθεροποίησης. Όταν μάλιστα συνδέεται με την τουρκική κυριαρχία, η Μόσχα ελπίζει ότι θα δημιουργήσει ρήγματα ή τουλάχιστον αμφιβολίες στις ισορροπίες Άγκυρας–Δύσης.

Χτυπήματα στη θάλασσα, νεκροί στο Κίεβο: η κλιμάκωση σε δύο μέτωπα

Οι επιθέσεις στα δεξαμενόπλοια δεν ήταν το μόνο επεισόδιο στη νέα φάση κλιμάκωσης. Τη στιγμή που η θάλασσα φλέγεται από drones, η Ουκρανία δέχεται σφοδρά πλήγματα από ρωσικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα.

Το λιμάνι του Νοβοροσίσκ, βασικός κόμβος των ρωσικών εξαγωγών ενέργειας, χτυπήθηκε επίσης από θαλάσσιο drone, με αποτέλεσμα να τεθεί προσωρινά εκτός λειτουργίας ο τερματικός σταθμός πετρελαίου και να υπάρξουν βραχυπρόθεσμες διακοπές στις εξαγωγές. Η επίθεση αυτή δείχνει ότι η Ουκρανία επιδιώκει να πλήξει καίρια τον ενεργειακό «πνεύμονα» της Ρωσίας, ανεβάζοντας κατακόρυφα το κόστος του πολέμου για τη Μόσχα.

Ταυτόχρονα, το Κίεβο έγινε στόχος για δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερις ημέρες από ρωσικούς πυραύλους και drones. Οι επιθέσεις στην ουκρανική πρωτεύουσα είχαν τουλάχιστον τρεις νεκρούς και 37 τραυματίες, επιβεβαιώνοντας ότι ο πόλεμος παραμένει αδυσώπητος και στο χερσαίο μέτωπο, με άμεσο ανθρώπινο κόστος.

Η Μαύρη Θάλασσα σε τεντωμένο σκοινί

Το περιστατικό με τα δεξαμενόπλοια, η προσπάθεια της Μόσχας να εμπλέξει ευθέως την Άγκυρα, η ανησυχία της Τουρκίας για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και οι παράλληλες επιθέσεις σε λιμάνια και πόλεις συνθέτουν ένα ιδιαίτερα εύφλεκτο σκηνικό.

Η Μαύρη Θάλασσα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε πεδίο στρατηγικών μηνυμάτων, ενεργειακών πιέσεων και γεωπολιτικών παιχνιδιών υψηλού ρίσκου. Κάθε χτύπημα σε εμπορικό πλοίο, κάθε δήλωση περί «προσβολής κυριαρχίας» και κάθε επίθεση σε λιμάνι ή πρωτεύουσα φέρνει την περιοχή ένα βήμα πιο κοντά σε μια κρίση που ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια του ρωσοουκρανικού πολέμου.

Και αν κάτι δείχνει η τελευταία κίνηση της Μόσχας, είναι ότι η Ρωσία δεν σκοπεύει απλώς να απαντά στις επιθέσεις, αλλά να τις μετατρέπει σε διπλωματικά όπλα, πιέζοντας χώρες όπως η Τουρκία να πάρουν πιο καθαρή θέση σε μια σύγκρουση που, μέρα με τη μέρα, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να μείνει «τοπική».

Πηγή: Pagenews.gr