Ένα από τα μεγαλύτερα κλειστά της χώρας, με… ανοιχτή οροφή
Το ΣΕΦ δεν είναι ένα τυχαίο γήπεδο. Είναι το «σπίτι» του Ολυμπιακού, μία ιστορική έδρα της Ευρώπης, ένα κλειστό που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει την εικόνα της χώρας σε κορυφαίο επίπεδο. Κι όμως, κάθε φορά που ο ουρανός σκοτεινιάζει, στο Φάληρο δεν κοιτούν το ρολόι για το τζάμπολ αλλά τον καιρό για να δουν αν θα… αντέξει η οροφή. Η χθεσινή αναβολή του αγώνα με τη Φενερμπαχτσέ για την 14η αγωνιστική της Ευρωλίγκας δεν ήταν μια «στιγμιαία ατυχία» λόγω της κακοκαιρίας Byron, αλλά η κορύφωση ενός χρόνιου προβλήματος.
Η εικόνα ενός από τα μεγαλύτερα κλειστά γήπεδα της Ελλάδας να μπάζει νερά, με μπαλώματα, σακούλες, μουσαμάδες και παλέτες για να προστατευτεί το παρκέ, δεν είναι απλώς ατυχής. Είναι ανεπίτρεπτη. Όσο κι αν επιχειρηθεί επικοινωνιακά να παρουσιαστεί ως ζήτημα «ακραίων καιρικών φαινομένων», η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: το ΣΕΦ έχει δομικό πρόβλημα και αυτό δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί.
Η απόφαση Βρούτση και το ερώτημα της επόμενης μέρας
Η απόφαση να μην διεξαχθεί ο αγώνας πάρθηκε σε πολιτικό επίπεδο, από τον αρμόδιο υφυπουργό αθλητισμού Γιάννη Βρούτση, με την επίσημη αιτιολογία της ασφάλειας των θεατών και της σοβαρής επιδείνωσης του καιρού. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η ασφάλεια είναι – και πρέπει να είναι – αδιαπραγμάτευτη. Όμως πίσω από αυτή τη θεσμικά σωστή κίνηση, κρύβεται ένα πολύ πιο δυσάρεστο ερώτημα: τι θα γίνει στην επόμενη μεγάλη μπόρα;
Το πρόγραμμα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα είναι βαρύ, τα εντός έδρας παιχνίδια κρίνονται βαθμολογικά, οικονομικά αλλά και σε επίπεδο κύρους. Μπορεί μια ομάδα αυτού του βεληνεκούς να μπαίνει σε διαδικασία «καιρού επιτρέποντος» για να δει αν θα παίξει; Μπορεί η διοργάνωση να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων αναβολών επειδή ένα γήπεδο-ναυαρχίδα δεν είναι θωρακισμένο απέναντι στη βροχή; Η απάντηση είναι προφανής, αλλά η πράξη δείχνει άλλα.
Τι θα γίνει στα επόμενα εντός έδρας εάν ξαναβρέξει τόσο;
Το ερώτημα που πλανάται από χθες πάνω από το Φάληρο είναι απλό και σκληρό: τι θα συμβεί στα επόμενα εντός έδρας παιχνίδια του Ολυμπιακού εάν ξαναρίξει τόσο νερό; Η αλήθεια είναι ότι σε «λογική» βροχή το πρόβλημα μπορεί, όπως λένε όσοι γνωρίζουν, να είναι διαχειρίσιμο. Όμως η εποχή των «λογικών» καιρικών φαινομένων μοιάζει να έχει τελειώσει. Όταν τα φαινόμενα είναι αντίστοιχα με αυτά της κακοκαιρίας Byron, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα ξαναζήσουμε τις ίδιες εικόνες.
Σε πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι κάθε ισχυρή βροχόπτωση μετατρέπει τα εντός έδρας ματς σε ένα άτυπο… στοίχημα. Θα κρατήσει η οροφή; Θα γεμίσει το παρκέ με νερά; Θα χρειαστούν πάλι πρόχειρες λύσεις; Και, στο τέλος της ημέρας, θα μπορέσει να διεξαχθεί το παιχνίδι; Αυτή η αβεβαιότητα δεν είναι απλώς ενοχλητική. Είναι υπονομευτική για μια ομάδα που χτίζει το πρεστίζ της σε μία από τις κορυφαίες λίγκες του πλανήτη.
«Εικόνες ντροπής» με σακούλες, μουσαμάδες και παλέτες
Οι άνθρωποι της ΚΑΕ Ολυμπιακός έκαναν πραγματικά ό,τι μπορούσαν. Επιστρατεύτηκαν σακούλες, μουσαμάδες στην οροφή, παλέτες για να προστατευτούν σημεία του παρκέ, συνεχής έλεγχος για σταγόνες και νερά. Κι αν κάποιος το δει ρομαντικά, θα πει ότι πρόκειται για «ηρωική προσπάθεια» για να σωθεί ένα παιχνίδι. Όμως δεν είμαστε στη δεκαετία του ’80, ούτε μιλάμε για ένα τοπικό κλειστό συνοικίας. Μιλάμε για το ΣΕΦ, εν έτει 2025.
Οι εικόνες αυτές έκαναν τον γύρο της Ευρώπης μέσα σε λίγες ώρες. Τα βίντεο με τα νερά, τις διαρροές, τις πρόχειρες κατασκευές δεν μένουν πια σε ελληνικά σαλόνια και καφενεία. Διαχέονται στα social media, στα σάιτ, στα ξένα μέσα. Κι εκεί δεν μεταφράζεται η «κακοκαιρία Byron», αλλά η φράση «γηπεδικές εγκαταστάσεις που δεν ανταποκρίνονται στο επίπεδο της Ευρωλίγκας». Και αυτό πλήττει όχι μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά συνολικά την εικόνα του ελληνικού μπάσκετ.
Δεν είναι η πρώτη φορά – πόσες ακόμα χρειάζονται;
Το χθεσινό επεισόδιο δεν είναι μεμονωμένο. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΣΕΦ δείχνει ότι δεν αντέχει σε έντονα φαινόμενα. Κι όσο επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο, τόσο μεγαλώνει η ευθύνη της Πολιτείας να δώσει μια πραγματική λύση και όχι μπαλώματα. Ο Ολυμπιακός, οι παίκτες, οι προπονητές και – κυρίως – ο κόσμος που γεμίζει τις εξέδρες, δεν μπορούν να είναι όμηροι μιας οροφής που «μπάζει».
Το ερώτημα δεν είναι πια αν έγινε σωστά η αναβολή. Φυσικά και έγινε. Το ζήτημα είναι πόσες φορές θα χρειαστεί να δούμε το ίδιο σκηνικό για να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι. Και πόσο ακόμα θα «χρεώνεται» το γήπεδο και η ομάδα το κόστος μιας χρόνιας αδράνειας.
Η ανάγκη για ριζική λύση και όχι επικοινωνιακά «μπαλώματα»
Η κατάσταση στο ΣΕΦ δεν διορθώνεται με δελτία Τύπου, ανακοινώσεις και αποποίηση ευθυνών. Χρειάζεται ριζική παρέμβαση στις εγκαταστάσεις, ουσιαστική ανακαίνιση, τεχνική θωράκιση της οροφής και συνολικός επανασχεδιασμός της υποδομής για να αντέχει στα νέα δεδομένα των καιρικών φαινομένων.
Αν αυτό δεν γίνει, τότε κάθε δυνατή βροχή θα ισοδυναμεί με έναν νέο κίνδυνο αναβολής, με πιθανές προστριβές με την Ευρωλίγκα, με οικονομικές απώλειες και με έναν διαρκή διασυρμό στο ευρωπαϊκό μπασκετικό χωριό. Είναι άδικο για τον Ολυμπιακό, άδικο για τον κόσμο του, άδικο για μια χώρα που θέλει να παρουσιάζεται ως φιλοξενία μεγάλων διοργανώσεων και σύγχρονων εγκαταστάσεων.
Φταίει μόνο ο καιρός; Ή μήπως κάτι πολύ βαθύτερο;
Είναι εύκολο να πούμε «φταίει ο καιρός». Ο κακός (μας) ο καιρός, η ακραία κακοκαιρία, τα πρωτόγνωρα φαινόμενα. Όμως όταν το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται, το άλλοθι τελειώνει. Ο καιρός θα είναι πάντα απρόβλεπτος. Οι υποδομές όμως όχι. Αυτές είναι ευθύνη ανθρώπων, φορέων, υπηρεσιών.
Το πραγματικό δίλημμα μετά την αναβολή του Ολυμπιακός – Φενερμπαχτσέ δεν είναι αν μπορούσε να γίνει το παιχνίδι χθες, αλλά αν θα μπορεί να γίνει το επόμενο όταν ο ουρανός ξανανοίξει. Αν δεν υπάρξει άμεσος, σοβαρός και ολοκληρωμένος σχεδιασμός για το ΣΕΦ, τότε η φράση «θα παίξουμε, αν δεν βρέξει πολύ» θα γίνει η πιο κυνική – αλλά και ακριβής – περιγραφή της νέας πραγματικότητας στο φαληρικό κλειστό.
Πηγή: Pagenews.gr