Η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να κλείσει κάθε χαραμάδα συζήτησης περί “διπλών” ή “τριπλών” εκλογών δεν αποτελεί απλώς θεσμική τοποθέτηση, αλλά έναν κεντρικό πυλώνα της στρατηγικής του για την πολιτική κυριαρχία το 2027. Η επιλογή της μίας και μόνης κάλπης λειτουργεί ως μήνυμα σταθερότητας, πειθαρχίας και αυτοπεποίθησης προς το εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, την ώρα που στο πολιτικό σκηνικό αρχίζουν να διακρίνονται νέοι σχηματισμοί, συμμαχίες αλλά και ξαφνικά ρήγματα.
Το πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμά πως η πόλωση θα είναι ισχυρή, οι συμμαχίες ρευστές και η μάχη για την αυτοδυναμία οριακή. Γι’ αυτό και οι “ασκήσεις συσπείρωσης” που πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα δεν είναι απλές εθιμοτυπικές κινήσεις. Πρόκειται για οργανωμένο πλάνο που στοχεύει στην επανενεργοποίηση του ιστορικού κορμού της παράταξης — ενός κορμού που είχε αρχίσει να παρουσιάζει σημάδια κόπωσης.
Στις πρόσφατες συναντήσεις με βουλευτές, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να κατευνάσει εντάσεις και να κλείσει “ανοιχτές πληγές” που δημιουργήθηκαν από πολιτικές αστοχίες, όπως η αναδιάρθρωση των ΕΛΤΑ. Η χαλαρή κουβέντα στο εντευκτήριο της Βουλής δεν ήταν καθόλου χαλαρή. Ήταν μια καλά υπολογισμένη κίνηση επανένταξης όλων στο ίδιο πολιτικό κάδρο, πριν η χώρα μπει σε πλήρη προεκλογική τροχιά από το δεύτερο μισό της επόμενης χρονιάς.
Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης επενδύει στο τρίπτυχο:
Στόχος: να εμπεδωθεί η αίσθηση ότι η Νέα Δημοκρατία αποτελεί «το μοναδικό σταθερό κέντρο» του πολιτικού συστήματος — μια φράση που πλέον ακούγεται σχεδόν ως motto από κυβερνητικά στελέχη.
Αν και ο Πρωθυπουργός αποκλείει κατηγορηματικά την αλλαγή του εκλογικού νόμου, στα κομματικά γραφεία οι συζητήσεις… δεν σταματούν ποτέ. Η ρευστότητα σε Κεντροαριστερά και Δεξιά, οι διεργασίες που αποδίδονται στους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα, αλλά και τα σενάρια για νέους πολιτικούς σχηματισμούς, προκαλούν αναβρασμό στην Πειραιώς.
Κορυφαία στελέχη, μακριά από κάμερες και μαγνητόφωνα, παραδέχονται ότι αν υπάρξουν νέοι παίκτες στο πολιτικό σκηνικό, το εκλογικό σύστημα θα δεχτεί αφόρητες πιέσεις. Εκεί γεννιούνται και οι «θεωρίες» περί:
Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία επίσημη συζήτηση, αλλά η ύπαρξη των σεναρίων δείχνει το κλίμα. Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε βουλευτής: «Ο νόμος δεν αλλάζει, αλλά όλοι μιλάμε γι’ αυτόν».
Η ιδέα της αλλαγής του εκλογικού νόμου θεωρείται στο εσωτερικό της κυβέρνησης επικίνδυνη. Όχι τεχνικά, αλλά πολιτικά. Οποιαδήποτε κίνηση θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως φόβος για απώλεια της αυτοδυναμίας — κάτι που θα υπονόμευε τη συνοχή της Ν.Δ. σε μια στιγμή όπου η δημοσκοπική εικόνα δείχνει τάσεις ανάκαμψης.
Όπως σχολιάζουν πρόσωπα κοντά στο Μαξίμου:
«Ο Πρωθυπουργός θα προκηρύξει εκλογές ακριβώς με τους όρους που ο ίδιος διαμόρφωσε. Οτιδήποτε άλλο θα έδειχνε αδυναμία».
Η στρατηγική Μητσοτάκη για το 2027 δεν είναι απλώς μια επιλογή ημερομηνίας ή εκλογικού συστήματος. Είναι μια ολόκληρη πολιτική αρχιτεκτονική που επιχειρεί να προετοιμάσει το έδαφος για μια τρίτη τετραετία σε ένα περιβάλλον πολύ πιο σύνθετο και απρόβλεπτο από αυτό του 2023.Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν αυτή η στρατηγική θα “πιάσει” ή αν οι υπόγειες διεργασίες θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα.
Πηγή: pagenews.gr