Αθλητισμός

Το σοκ των πέντε προπονητών

Το σοκ των πέντε προπονητών
Η ομάδα-Ολυμπιακός έχει εφέτος υποστεί από το κλαμπ-Ολυμπιακός, το σοκ των πέντε προπονητών. Οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί, συνήθως υποτιμούν την επήρεια του σοκ.

​Υπήρξαν διαστήματα που ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος. Υπήρξαν και διαστήματα ισορροπίας. Ισοδυναμίας. Στα οποία οι αμυντικοί μηχανισμοί φάνηκαν αδύναμοι σε σχέση με το τι είχαν ν’ αντιμετωπίσουν, και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ταλαιπωρήθηκαν κίτρινοι, ταλαιπωρήθηκαν και κόκκινοι. Αλλά διαστήματα που να ήταν η ΑΕΚ καλύτερη, δεν υπήρξαν. Τουλάχιστον όχι, στο α’ ημίχρονο.

Ο Ολυμπιακός είναι ανήμπορος να κάνει buildup με (αυτούς) τους παίκτες της πίσω ζώνης. Η καλύτερη πιθανότητα στο παιγνίδι του είναι να φέρει τη μπάλα κοντά στα αντίπαλα καρέ, με την ορμητικότητα. Και εκεί να την παίξει με ένταση και ταχύτητα, σπόντες κ.λπ., στους μικρούς χώρους. Είναι ο τρόπος που αναδεικνύει τον ανακατωσούρα Μάριν.

Δεν πρόκειται, ακριβώς, για…ορθόδοξο σχέδιο με αρχή/μέση/τέλος. Ο,τιδήποτε δεν είναι σχέδιο, μπορεί να λειτουργήσει. Αλλά, κάποτε, εξατμίζεται. Το ίδιο, όπως καθ’ οδόν εξατμίζονται ποδοσφαιριστές τύπου-Μάριν. Μετά, τι; Το επόμενο σχέδιο, είναι ο σταυρός. Δηλαδή, να κάνουμε τον σταυρό μας. Και να περιμένουμε, απ’ τη μαχητικότητα και τον εγωισμό, από τον τσαμπουκά και το πάθος, απ’ τον επαγγελματικό αυτοσεβασμό, ενός Ρομαό, ενός Σεμπά, ενός Ντιόγκο Φιγκέιρας. Ακόμη και του Ρέτσου που «ορκίστηκε» ότι δεν θα φάει τρύπα απ’ τον Λάζαρο, και το ‘κανε.

Ο Ολυμπιακός τα έβγαλε, όλα αυτά τα στοιχεία, τρέχοντας από το 6’ σε πιεστικές συνθήκες. Πίσω από ένα γκολ της ΑΕΚ. Είναι το καλύτερο που μπορεί, σήμερα, να γίνει. Εως όπου φτάσει. Εννοείται πως δεν ευθύνεται ο Λεμονής. Ο Λεμονής είναι για να επιβάλλει τη δικαιοσύνη της προπόνησης και για να τους τακτοποιεί όπου/όπως νιώθουν ότι βολεύονται καλύτερα. Φαίνεται να τα κάνει, και τα δύο, με λογική. Εκεί, τελειώνει. Από κει και μετά, ο Καρδόσο δεν γίνεται Αραούχο. Ούτ’ ο Ντα Κόστα, Τσιγρίνσκι. 

Η ΑΕΚ, απέναντι στον «τρόπο» του Ολυμπιακού, έδειχνε μαλθακή. Παθητική. Οπλίστηκαν με την αποφασιστικότητα να το αλλάξουν, προφανώς στην ανάπαυλα. Όταν βγήκαν για το β’ μέρος, πράγματι ήταν αλλιώς. Πάτσισαν, τα στοιχεία του Ολυμπιακού. Ισορρόπησαν το έργο, προς τα κάτω. Δεν ανέβασαν το επίπεδο της δικής τους απόδοσης. Τράβηξαν και τον Ολυμπιακό σε μια κατάσταση μετριότητας, η ώρα να περνάει. Και, περνώντας η ώρα, του το έκλεψαν!

Τον έβαλαν να τρέχει, μ’ ένα φάουλ. Και του το έκλεψαν, μ’ ένα κόρνερ. Ντέρμπι είναι, θα μου πεις. Τι περίμενες; Δεν περίμενα. Αλλ’ ενόσω αντιλαμβάνομαι την αξία του αποτελέσματος, η δουλειά να γίνει και τα ρέστα είναι λεπτομέρειες, συγχρόνως δυσκολεύομαι να δω ένα αληθινό υλικό για να δικαιολογούνται ενδεχόμενοι διθύραμβοι. Η ΑΕΚ δεν ήταν καλή, ούτε με τη μπάλα ούτε δίχως τη μπάλα.

Δίχως τη μπάλα, έπεφτε εύκολα στο σοβαρό λάθος να δίνει άνευ λόγου (πολυάριθμα στο β’ ημίχρονο) φάουλ, περιμετρικά της περιοχής της. Ότι δεν πλήρωσε το λάθος, δεν σημαίνει ότι δεν το έκανε. Με τη μπάλα, οι αποφάσεις, ιδίως οι τελευταίες πάσες, ήταν πενιχρές. Είναι ο λόγος που, ενώ μετά το 1-2 εγεννήθη η συνθήκη η ΑΕΚ να κάνει πάρτι οργίων, λυμένη και με την αυτοπεποίθηση του Ολυμπιακού στο ναδίρ, στην πράξη δεν έκανε τίποτα. Άλλο, από το να σκοτώνει τον χρόνο. Οσο πιο πενιχρές δε, οι πάσες και οι αποφάσεις, τόσο πιο αξιοπερίεργο αυτό με τον Βάργας. 

Η ομάδα-Ολυμπιακός έχει εφέτος υποστεί από το κλαμπ-Ολυμπιακός, το σοκ των πέντε προπονητών. Οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί, συνήθως υποτιμούν την επήρρεια του σοκ. Εύλογα, διότι δεν ζουν την καθημερινότητα του προπονητηρίου η οποία μονίμως διαταράσσεται. Μέχρι να μάθεις τα χούγια του ενός, έρχεται ο άλλος. Καταλήγεις να παρακαλάς, ας είναι ο χειρότερος που υπάρχει αλλ’ ας είναι ένας, αυτός, ο όποιος. Ό,τι καταφέρνουν μες στη χρονιά όλοι, από τον Φορτούνη ως τον Δουρέκα και τον φυσικοθεραπευτή, κι από τον Καμπιάσο ως την εργοφυσιολόγο και τον φροντιστή, είναι άθλος.

Η στελέχωση, σε σημαντικές θέσεις του κλαμπ, επιβεβαιώνει πως ο Ολυμπιακός δεν επενδύει στην ποιότητα και στην ψυχή του ανθρώπινου δυναμικού. Σε πληρώνω, δουλεύεις για μένα, χθες ήταν άλλος, σήμερα είσαι εσύ, αύριο θα είναι ο επόμενος, όλοι αναλώσιμοι. Ο σύγχρονος κόσμος των απρόσωπων εταιριών. Ο αναλώσιμος, δεν θα σκοτωθεί «για τη φανέλα» ποτέ. Κι όποιος κάνει ότι τάχα σκοτώνεται, αυτός είναι ο πλέον ύποπτος…

Πηγή: sdna.gr

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP ΤΟΥ PAGENEWS PAGENEWS.gr - App Store PAGENEWS.gr - Google Play

Το σχόλιο σας

Loading Comments