“Ο Άντρας των ονείρων μου”: Η Νικολέτα Βλαβιανού μιλάει για την επιστροφή της στη τηλεόραση

Η Νικολέτα Βλαβιανού μιλάει εφ’ όλης της ύλης και για τη σειρά "Ο Άντρας των ονείρων μου".

Η σεζόν σας βρίσκει στο Θέατρο Λαμπέτη στην παράσταση «Βάφ’ τα Μαύρα». Πως νιώθετε;

Μεγάλη χαρά, είναι δύσκολοι καιροί και όταν υπάρχει επιτυχία, δεν την αφήνεις εύκολα. Το ότι το έργο πάει δεύτερη χρονιά σημαίνει ότι η παράσταση είναι καλή. Ο κόσμος, πλέον, ψάχνει να βρει ένα καλό έργο, ώστε το θέαμα που θα δει να ανταποκρίνεται στην τιμή. Δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους για εμάς τους ηθοποιούς.

Βρεθήκατε, όμως, και στο Θέατρο Τέχνης με το «Tagebuch» σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Η εν λόγω παράσταση θα συνεχιστεί;

Χαίρομαι που το αναφέρετε, ήταν μια παράσταση που με γέμισε με όμορφα συναισθήματα, δούλεψα με υπέροχους ανθρώπους, όπως τις Αλίκη Αλεξανδράκη, Κατερίνα Μπιλάλη, Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, και συζητάμε για το τι θα κάνουμε στο μέλλον. Το θεατρικό αυτό είναι βασισμένο στα προσωπικά ημερολόγια δυο Σλοβάκων γυναικών, οι οποίες δεινοπαθούν, προσέχοντας εναλλάξ μια μεσόκοπη Αυστριακή με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.

Τηλεοπτικά, ξεκινήσατε με το σίριαλ «Ο Άντρας των ονείρων μου» στο Star! Πρόκειται για μία θεότρελη κωμωδία;

(γέλια)! Ακριβώς…. Η πρόταση προέκυψε από την Ρέινα Εσκενάζυ, που έχουμε δουλέψει στο θέατρο μαζί, και είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη. Νιώθω μία μεγάλη αγκαλιά, είναι φίλοι μου οι περισσότεροι συντελεστές και τα νέα παιδιά που γνωρίζω είναι εξαιρετικά.

Πώς είναι η επιστροφή σας στη μικρή οθόνη;

Δεν το νιώθω σαν come back, μειώθηκαν απλά οι δουλειές και πολλοί από εμάς τους ηθοποιούς δεν συμμετείχαμε σε δουλειές. Χαίρομαι, πάντως, ιδιαίτερα, γιατί μέσα από τον ρόλο μου στη σειρά αλλάζω ηλικία και γίνομαι γιαγιά. Είναι μεγάλη η γκάμα των ρόλων που έχω υποδυθεί!

Τα νούμερα τηλεθέασης τα παρακολουθείτε ή είστε από της παλιάς κοπής ηθοποιούς που τα «αγνοούν»;

Μόνο την πρώτη ημέρα τα είδα, δεν έχω συνήθεια με τα νούμερα. Με φοβίζει η ζώνη των 18.00, είναι και καθημερινό σίριαλ, δεν το αντιμετωπίζουμε όμως έτσι. Δουλεύουμε σκληρά. Το Star, επίσης, είναι ένα κανάλι που υπερασπίζεται τις δουλειές του, μας στηρίζει και είναι σπουδαίο. Που θεωρείται ότι οφείλεται η κρίση στην τηλεόραση; Μόνο στην οικονομική δυσχέρεια της χώρας;

Όχι, δεν θα το πω αυτό, η κακοδαιμονία ξεκίνησε, όταν μπήκαν σε θέσεις κλειδιά στα κανάλια άνθρωποι και στελέχη που η φιλοσοφία τους είχε να κάνει με την Αμερική. Προσπάθησαν να φέρουν στην Ελλάδα αυτά που έμαθαν στην Αμερική, αλλά δυστυχώς δεν είχαν σχέση με το γίγνεσθαι. Το κοινό στην χώρα μας είναι διαφορετικό, παθιάζετε με τον κόσμο στην τηλεόραση, τον ακολουθεί. Γίνονταν, για παράδειγμα, σειρές και πρωταγωνιστές ήταν άτομα που δεν τους ήξερε κανείς. Οι θεατές αναρωτιόντουσαν ποιος είναι αυτός που έβλεπαν. Έτσι, τα σίριαλ έχαναν την αίγλη τους, τα νούμερα έπεφταν, άρχισαν να μην υπάρχουν και χρήματα λόγω της κρίσης. Οπότε φτάσαμε σε ένα σημείο να μην υπάρχουν σειρές.

Δεν είστε υπέρ του «νέου αίματος» στη μικρή οθόνη;

Πρέπει να υπάρχει «μπλέξιμο» παλιάς και νέας γενιάς. Είδαμε κορίτσια 30 ετών να κάνουν τις μανάδες στις σειρές με παιδιά 20 ετών. Αυτό είναι γελοίο, δεν γίνεται.

Πώς σχολιάζετε το «Survivor» και το «Nomads»; 

Να πηγαίνεις να σκοτώνεσαι στην πείνα και το ξύλο για 1000 ευρώ, είναι αχαρακτήριστο για μένα.

Η πορεία σας μέχρι τώρα, σας ικανοποιεί;

Ήμουν από τις τυχερές γιατί κατάφερα να συλλέξω εμπειρίες, να κάνω διαφορετικά πράγματα. Ασχολήθηκα από πειραματικό θέατρο και κουλτούρα, μέχρι επιθεώρηση. Όλο αυτό το παιχνίδι είχε μεγάλη γοητεία για μένα και παράλληλα κούραση. Δεν ήμουν από τις ηθοποιούς που τους χαρίστηκαν πράγματα, δεν με στήριξαν όσο άλλους, διεκδίκησα τα πάντα αλλά τα κατάφερα!

Δηλαδή, υπάρχουν και οι ευνοημένοι ηθοποιοί;

Δεν είναι κακό, είναι μέρος του παιχνιδιού, πάντα υπάρχουν οι ευνοημένοι, παντού, σε όλους τους χώρους. 

Πηγή: reader.gr