Το Nero#νερό της εικαστικού Μαριάννας Λούρμπα ταξιδεύει στην Ιταλία για να σμίξει σε μια πολύμορφη έκθεση φωτογραφίας

Η Μαριάννα Λούρμπα μιλά αποκλειστικά στο pagenews.gr για το Nero#νερό. Είναι δημιουργός, καλλιτέχνης εικαστικών εφαρμοσμένων τεχνών.

Η Μαριάννα Λούρμπα μιλά αποκλειστικά στο pagenews.gr για το Nero#νερό.

Μαριάννα πες μας ποιος είναι ο Antonio Manta και τί θα δούμε στις 22 Σεπτεμβρίου;

Ο Antonio Manta, είναι φωτογράφος. Εργάζεται στη Ρουμανία, το Μαρόκο, την Τυνησία, το Τόγκο, την Ουγκάντα, το Λάος, το Ισραήλ, την Καμπότζη, το Βιετνάμ και την Αρμενία.

Οι φωτογραφίες και τα έργα του έχουν ως θέμα τοπία και προσωπογραφίες.

Πρόθεσή του είναι ο φακός να αποτυπώσει την ουσία που τροφοδοτεί το ταλέντο μέσω της στάσης του σώματος, της έκφρασης και του βλέμματος.

Μερικά από τα έργα του έχουν δημοσιευτεί σε σημαντικά περιοδικά και οι ατομικές του εκθέσεις παρουσιάζονται σε επιλεγμένες γκαλερί, μουσεία και εκθεσιακούς χώρους όπως:

η Γερουσία της Δημοκρατίας, το Ιταλικό Κέντρο Φωτογραφίας του Συγγραφέα της Bibbiena, το MART του Rovereto.

Οι φωτογραφίες του φυλάσσονται στο Len-Levine στη Νέα Υόρκη και σε ιδιωτικές συλλογές, Ιταλικές και Γαλλικές, στη Λυών και στο Παρίσι.

Είναι καθηγητής της «Θεωρίας του χρώματος και της τεχνικής της ψηφιακής εκτύπωσης» (FineArt / Fine Art) στο διετή ειδικό της φωτογραφίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών του Urbino (ISIA).

Γνωριστήκαμε πριν 3 χρόνια με αφορμή της έκθεσής του στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και αμέσως δημιουργήσαμε μια σχέση εκτίμησης και φιλίας.

Ο Antonio Manta εγκαινιάζει το νέο του εργαστήριο «ΒΑΜ» στις 22 Σεπτεμβρίου, στην Τοσκάνη. Το καλοκαίρι με κάλεσε στο τηλέφωνο και μού ζήτησε να συμμετάσχω στα εγκαίνια του χώρου του.

Στην εν λόγω έκθεση θα συμμετέχω εγώ, καθώς και οι καλλιτέχνες Luca Anzalone και Paolo Pagni με τρεις ξεχωριστές ατομικές εκθέσεις.

Ήταν μια καλλιτεχνική συνύπαρξη που τη συζητούσαμε πολύ καιρό και τελικά θεωρώ ότι πραγματοποιείται την πιο σωστή χρονική στιγμή.

Γιατί Nero#νερό;

Η λέξη, έχει δύο έννοιες, δύο χρώματα που μοιάζουν αλλά κρύβουν συγχρόνως και μια αντίθεση.

Η φωτογραφία γίνεται πρόσχημα για να παρατηρήσουμε το κόσμο γύρω μας, αναζητώντας γεωμετρικές φόρμες, προοπτικές και τονικές εντάσεις.

Φυσικά και τεχνητά στοιχεία, όταν απομονώνονται από το φακό, ανασυνθέτουν ένα νέο σκηνικό αποκαλύπτοντάς μας οπτικές σε απόλυτη γεωμετρία και αρμονία με τη φαντασία και αναπτύσσουν ένα παιχνίδι οφθαλμαπάτης μεταξύ του πραγματικού και του ιδεατού.

Στατικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής, της ζωγραφικής, όπου το λευκό, το μπλε και το μαύρο πάντα παρόν φιλοξενούν και φιλοξενούνται, συνθέτουν ένα μοτίβο φυσικής μυσταγωγίας.

Εικόνες από ταξίδια στο Αιγαίο, χρησιμοποιώντας τη δύναμη του φακού, παίζουν με τη γεωμετρία και την προοπτική, αποκαλύπτοντάς μας μια διαφορετική όψη της αρχιτεκτονικής και της απεραντοσύνης του γαλάζιου που αγκαλιάζει τα πάντα.

Βλέποντας τα έργα σου παρατηρώ πως έχεις ένα στιλ το οποίο δεν ακολουθείς στα τελευταία έργα σου. Όμως, αν και η δουλειά σου εκφράζεται στους τόνους του μαύρου και του λευκού έχεις και έργα στα χρώματα των ελληνικών νησιών μας. Τί σημαίνει για σένα το μπλε και γιατί μπήκε στη συλλογή σου;

«Το μπλε δεν έχει διαστάσεις, είναι πέρα απ’ αυτές» είχε πει ο γάλλος εικαστικός Ιβ Κλάιν, ο ειδήμων επί του συγκεκριμένου χρώματος.

Για την Ελλάδα ειδικά το μπλε δεν είναι ένα απλό χρώμα είναι συναίσθημα της απόλυτης ζωντάνιας, της ελευθερίας. Μπήκε γιατί μού έδωσε αυτή ακριβώς την απεραντοσύνη που ήθελα.

Ξέρω πως είσαι πολυάσχολη και ταξιδεύεις για επαγγελματικούς λόγους πολύ. Η έμπνευση φαντάζομαι πως βρίσκεται παντού και το πρόβλημα είναι ο ρέον χρόνος. Πώς τον δομείς;

Φέτος, ειδικά, ταξίδεψα πάρα πολύ για επαγγελματικούς λογούς. Το μπλε και η φωτεινότητα του Αιγαίου πλημμύρισαν το μυαλό μου.

Μπορώ να πω ότι πλέον έχω καταφέρει να διατηρώ μια ισορροπία μεταξύ της δουλειάς και της προσωπικής μου ζωής. Υπάρχει μια αρμονία επειδή αγαπώ πολύ το αντικείμενό μου.

Τί κοινό έχει η Μαριάννα στην καθημερινότητά της με την καλλιτέχνη;

Είναι ένα και το αυτό. Ο J. Oury υποστηρίζει, πως οι δημιουργοί μαζεύουν κομμάτια του εαυτού τους και τα συγκεντρώνουν σ’ ένα σύνολο… το έργο τους. Έτσι είμαι κι εγώ.

Μικρά καθημερινά μου κομμάτια που στο τέλος γίνονται εικόνες και έργα. Όλοι μας δεν είμαστε καλλιτέχνες;

Όλοι μας δε δημιουργούμε κάτι στην καθημερινότητά μας; Κάτι απλό… κάτι μικρό… ένα κομμάτι μας , ένα δικό μας κάτι;

Ως εικαστικός τί προσφέρει η τέχνη στην ψυχή σου;

Η τέχνη “θρέφει” την ψυχή μου, είναι η κινητήριος δύναμή μου, είναι η καθημερινότητά μου, η ζωή μου.

Η φράση του Πικάσο: «Η τέχνη ξεπλένει από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας», θα έλεγα ότι με εκφράζει απόλυτα.

Η έκφραση της τέχνης είναι διεθνής και μπορεί να φέρει τους λαούς πιο κοντά. Θα έκανες μια έκθεση με σκοπό να παρουσιάσεις την Ελλάδα του σήμερα;

Κάθε πρόκληση –πρόσκληση είναι πάντα όμορφη, πόσο μάλλον αν μού δοθεί η ευκαιρία να παρουσιάσω τη χώρα μου, την Ελλάδα μέσα από τη δική μου “ματιά”, εκθέτοντας έργα μου. Με την έκθεση στη «BAM» τολμώ να πω ότι προσεγγίζω λίγο αυτό το κομμάτι μιας και παρουσιάζονται εικόνες ενός διαφορετικού Αιγαίου…

Λίγα λόγια για τη Μαριάννα Λούρμπα:

Η Μαριάννα Λούρμπα είναι δημιουργός, καλλιτέχνης εικαστικών εφαρμοσμένων τεχνών (Visual designer).

Αποφοίτησε με διάκριση από το Middlesex University, Bachelor of Arts (Hons) και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου από το πανεπιστήμιο IED του Μιλάνου.

Διδάσκει ως καθηγήτρια στην σχολή Velios School of Art, συνεργάζεται ως σχεδιάστρια αντικειμένων τέχνης για το Μουσείο Μπενάκη και από το 2012 είναι Creative Director του εργαστηρίου «Apolyto Creative Spot» αναλαμβάνοντας τη μελέτη, σχεδίαση και υλοποίηση εικαστικών και αρχιτεκτονικών εφαρμογών.

Έχει κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα: Αdiakrito, (2016), Lux in Tenebris – Light in Darkness (2017), ΣΙΓΗ ΟΝΤΟΣ – Τhe Silence of Existence (2018)MCF Foundation, έχει βραβευτεί από το ίδρυμα DESTE Foundation for Contemporary Art και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό: Greaid Designer Lights, Αθήνα (2016), Greaid Designer Jewellery Exhibition, Αθήνα (2017), Awagami International Miniature Exhibition,Tokyo (2017), ARTBOX Projects, New York (2017), “Time Changes” Aθήνα, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (2018), Singularity Now – 14th Athens Digital Arts Festival at The Athens Concert Hall (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών).

H επόμενη ατομική της έκθεση θα πραγματοποιηθεί το Σεπτέμβριο του 2018 στο Αrezzo της Τοσκάνης με τον τίτλο Nero#Νερό.

Εμείς, της ευχόμαστε κάθε επιτυχία. Καθιστά περήφανη τη χώρα μας καθώς ανοίγει δυναμικά τα φτερά της και πέρα από τα ελληνικά ύδατα αποσπώντας μόνο καλές κρητικές.