Μια πολύπλοκη παρτίδα με την Ελλάδα στο τραπέζι

Ο Λάμπρος Καλαρρύτης στο blog του στο pagenews.gr γράφει για τις τελευταίες γεωπολιτικές εξελίξεις. Αναφέρεται στις κινήσεις της Τουρκίας, στη στάση της Γαλλίας και άλλων χωρών, καθώς και την επιλογή της γειτονικής χώρας να εργαλειοποιεί τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ για να υλοποιήσει τα σχέδια της στην περιοχή.

«Η πολιτική της Τουρκίας γίνεται όλο και περισσότερο επιθετική με επτά τουρκικά πλοία να έχουν λάβει θέση ανοικτά της Λιβύης, ενώ παραβιάζει και το εμπάργκο όπλων. Οι Τούρκοι συμπεριφέρονται με απαράδεκτο τρόπο εργαλειοποιώντας το ΝΑΤΟ και η Γαλλία δεν μπορεί να το επιτρέψει»

Η ανακοίνωση της γαλλικής Προεδρίας στην οποία περιλαμβάνεται η παραπάνω αναφορά είναι «σημάδι ζωής» της διπλωματίας της φίλης χώρας η οποία απ’ ό,τι φαίνεται έχει μείνει πίσω από τις εξελίξεις στην Λιβύη οι οποίες την έχουν προσπεράσει διακυβεύοντας παραδοσιακά συμφέροντα του Παρισιού στην περιοχή.

Χρειάστηκε οι τουρκικές φρεγάτες που συνόδευαν προς τη Λιβύη το φορτωμένο με όπλα υπό σημαία Τανζανίας πλοίο να «λοκάρουν» και να απειλήσουν με βύθιση γαλλική φρεγάτα που προσέγγισε για έλεγχο, προκειμένου να ξυπνήσουν οι Γάλλοι από τη διπλωματική αδράνεια.

Είχε προηγηθεί απόπειρα νηοψίας από ελληνικό ελικόπτερο που απονηώθηκε από τη φρεγάτα «Σπέτσαι» για να πάρει την απάντηση από τον Τούρκο κυβερνήτη μίας εκ των φρεγατών ότι το πλοίο τελεί υπό τουρκική προστασία.

Το συμβάν είναι πολύ σοβαρό. Φρεγάτες νατοϊκής χώρας που παραβιάζουν το εμπάργκο όπλων στην Λιβύη απειλούν με βύθιση φρεγάτα άλλου νατοϊκού κράτους που υλοποιεί εντολή της ΕΕ για επιτήρηση του εμπάργκο στη βάση σχετικής απόφασης του ΟΗΕ. Μία ωραία ατμόσφαιρα. Έχει ενδιαφέρον ότι ενώ οι ευρωπαϊκές φρεγάτες που προσέγγισαν ήταν δύο, μία ιταλική και μία γαλλική, οι Τούρκοι επέλεξαν να «λοκάρουν» τη γαλλική. Αν σκεφθεί κάποιος ότι στη σύγκρουση της Λιβύης οι Ιταλοί στηρίζουν τον Σαράτζ, τον οποίο στηρίζει και η Τουρκία, και οι Γάλλοι τον Χάφταρ, ίσως έχει μία εξήγηση για την προτίμηση των Τούρκων.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην άτυπη τηλεδιάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, με θάμα και τη δράση της Τουρκίας, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών οποίος βρισκόταν στο Παρίσι συμμετείχε από κοινού, από το ίδιο γραφείο, με τον Γάλλο ομολογό του Ζαν Ιβ Λε Ντριάν, σε μία κίνηση μ επροφανείς συμβολισμούς.

Μετά τον διασυρμό από τους Τούρκους της επιχείρησης «IRINI», με την αδιάκοπη μεταφορά εκ μέρους τους πολεμικού υλικού και χιλιάδων τζιχαντιστών στη Λιβύη προς ενίσχυση του Σαράτζ και την αδυναμία της ΕΕ να επιβάλλει την απόφασή της, οι Ευρωπαίο στρέφονται στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να ζητήσουν τη συνδρομή του.

Ιλαροτραγωδίας συνέχεια. Ευρωπαϊκές χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, στρέφονται στο ΝΑΤΟ για να βοηθήσει στην επιβολή του εμπάργκο που παραβιάζεται από κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ.

Η συνέχεια θα έχει ενδιαφέρον. Η Τουρκία, εν τω μεταξύ, απορρίπτει την πρόταση της Αιγύπτου για εκεχειρία, διότι η μαριονέτα της Άγκυρας Φαγιέζ αλ Σαράρζ – στην πραγματικότητα οι τουρκικές δυνάμεις και οι μισθοφόροι τους – έχει αποκτήσει επιχειρησιακό πλεονέκτημα στο πεδίο της μάχης ακριβώς λόγω της μονομερούς παραβίασης του εμπάργκο. Η Άγκυρα έχει ως στόχο την κατάληψη της περιοχής της Σύρτης προκειμένου να ελέγξει πλήρως τις πετρελαιοπηγές και στο τέλος ολόκληρη τη χώρα. Άρα θεωρεί ότι δεν έχει κανέναν λόγο να δεχθεί εκεχειρία.

Η αναβολή της μετάβασης των Ρώσων υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας, Σεργκέι Λαβρόφ και Σεργκέι Σοϊγκού στην Άγκυρα την τελευταία στιγμή, ενώ το ρωσικό κυβερνητικό αεροσκάφος βρισκόταν στον αέρα, φαίνεται ότι οφείλεται ακριβώς στη άρνηση της Τουρκίας να δεχθεί την εκεχειρία την οποία στηρίζει η Ρωσία. Η Μόσχα επ’ ουδενί δεν θέλει να δει την Τουρκία να ελέγχει ολόκληρη τη Λιβύη, όπως εξάλλου δεν το θέλει και κανένας άλλος.

Επίσης το τελευταίο διάστημα η Ρωσία κάνει ζυγισμένα ανοίγματα προς την Ελλάδα, έχοντας ίσως διακρίνει ότι παρά τη στενή σχέση που έχει αναπτύξει με την Τουρκία δημιουργώντας ρήγμα στο ΝΑΤΟ, η τελευταία φλερτάρει με αποκατάσταση του διαταραγμένου πλαισίου με τις ΗΠΑ ως διέξοδο στα οικονομικά της προβλήματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα σε συνέντευξή του σημείωσε ότι θέση της Μόσχας είναι πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, θέση που προφανώς δεν χαροποίησε την Άγκυρα. Θέση που έχει εκφράσει πολλάκις και ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ. Επίσης, προχωρώντας σε μία κίνηση η οποία έχει ειδικό βάρος, η Μόσχα προτίθεται να στείλει ως νέα πρέσβη στην Αθήνα τη νυν εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα.

Αύριο ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται το Ισραήλ και ο υπουργός Εξωτερικών την Αίγυπτο. Και στις δύο επισκέψεις οι συζητήσεις κατά ένα μεγάλο μέρος αφορούν ή άπτονται της Τουρκίας με δεδομένο ότι η διμερής ατζέντα και στις δύο περιπτώσεις «πέφτει» επάνω στα προβλήματα που δημιουργεί η τουρκική πολιτική στην περιοχή. Όλη η πολυπλοκότητα των διεθνών σχέσεων αποτυπωμένη στο πολύγωνο Αθήνα – Ουάσινγκτον- Μόσχα – Άγκυρα- Παρίσι -Κάιρο – Τελ Αβίβ– Βρυξέλλες. Οι συσχετισμοί είναι δυναμικοί και η ελληνική πλευρά θα χρειαστεί να δείξει διπλωματική δεινότητα προκειμένου να διαχειριστεί επ’ ωφελεία της όλη αυτή τη σύνθετη κατάσταση. Η ρευστότητα στα διεθνές πεδίο μπορεί να κρύβει ευκαιρίες για όσους ξέρουν να πλέουν σε ταραγμένες θάλασσες, αλλά επίσης είναι γεμάτη ρουφήχτρες και ξέρες. Χρειάζεται και γερό σκαρί και καλό πλήρωμα.