Λίβανος νέος πρωθυπουργός: Ο διπλωμάτης Μουσταφά Αντίπ θα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση

Λίβανος νέος πρωθυπουργός: Ο Μουσταφά Αντίπ, θα αναλάβει τα ηνία της χώρας αφού πρώτα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση.

Εξελίξεις στον πολύπαθο Λίβανο, καθώς μετά από ψηφοφορία στη Βουλή ορίστηκε νέος πρωθυπουργός ο Μουσταφά Αντίπ ο οποίος πήρε εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης από τον πρόεδρο της χώρας. Η προηγούμενη κυβέρνηση παραιτήθηκε στις 10 Αυγούστου μετά από το κύμα οργής που ξέσπασε στη χώρα σαν αποτέλεσμα της φονικής έκρηξης στη Βηρυτό.

Ο 48χρονος διπλωμάτης Αντίμπ  εξασφάλισε οριακά την απαιτούμενη υποστήριξη της πλειοψηφίας των βουλευτών για να οριστεί νέος πρωθυπουργός του Λιβάνου, όπως αναφέρει το ΑΠΕ.

Σύμφωνα με καταμέτρηση του Reuters των ψήφων των βουλευτών στη διάρκεια επίσημων διαβουλεύσεων και λίγο αργότερα έγινε γνωστό ότι ο πρόεδρος της χώρας Μισέλ Αούν όρισε τπν Αντίμπ πρωθυπουργό και του έδωσε εντολή σχηματισμού της νέας κυβέρνησης.

Ποιος είναι ο Μουσταφά Αντίπ

Ο Μουσταφά Αντίμπ, πρεσβευτής του Λιβάνου στη Γερμανία, εξασφάλισε τουλάχιστον 66 ψήφους, δηλαδή την υποστήριξη πάνω από των μισών από τους 120 βουλευτές έπειτα από την απόφαση του χριστιανικού κόμματος Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα να τον προτείνει.

Το κοινοβούλιο του Λιβάνου διαθέτει συνήθως 128 βουλευτές, αλλά οκτώ βουλευτές παραιτήθηκαν μετά την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού στις 4 Αυγούστου, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η προηγούμενη κυβέρνηση παραιτήθηκε στις 10 Αυγούστου στον απόηχο της πολύνεκρης έκρηξης στο λιμάνι της Βηρυτού.

Ο 48χρονος Αντίμπ έχει διδακτορικό στις νομικές και πολιτικές επιστήμες και έχει διατελέσει σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Νατζίμπ Μικάτι. Είναι πρεσβευτής στη Γερμανία από το 2013 και έχει διδάξει σε πανεπιστήμια του Λιβάνου και της Γαλλίας.

Λίγα λόγια για το πολιτικό σύστημα του Λιβάνου

Ήδη από την εποχή που ο Λίβανος ελεγχόταν άμεσα από τους Γάλλους, αλλά και μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η χώρα έγινε τυπικά ανεξάρτητη, το πολιτικό σύστημα του Λιβάνου καθοριζόταν από το διαίρει και βασίλευε που εν πολλοίς προωθούσαν οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Οι ισχυροί πίστευαν ότι θα συνεχίσουν να διατηρούν σταθερή την παρουσία τους στο Λίβανο, κρατώντας μια πολύπλοκη ισορροπία μεταξύ των θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων της χώρας. Αντί για σταθερότητα προκάλεσαν έναν 15ετή εμφύλιο ως το 1990. Το σύστημα μετά το 1990 διαιώνισε τη θρησκευτική ταυτότητα ως την βασική πολιτική ταυτότητα της χώρας.

Ο Πρόεδρος είναι υποχρεωτικά Χριστιανός, ο πρωθυπουργός Σουνίτης και ο πρόεδρος της Βουλής Σιίτης. Αυτός ο διαχωρισμός αναπαράγεται σε ολόκληρη τη γραφειοκρατία της χώρας, με υπηρεσίες που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά αλλά σε χριστιανική, σουνίτικη και σιιτική εκδοχή.

Δεν μπορούν να γίνουν μεικτοί γάμοι, ούτε καν απογραφή πληθυσμού ώστε να μην καταγραφούν οι αλλαγές που θα αλλάξουν τη μοιρασιά του κρατικού χρήματος και της εξουσίας. Όλο αυτό το σύστημα οδήγησε σε μια πολιτική τάξη που παραμένει ολόιδια από τον εμφύλιο μέχρι σήμερα, μιας και οι πολέμαρχοι του εμφύλιου μετατράπηκαν σε ακλόνητους πάτρωνες ολόκληρων τμημάτων του πληθυσμού.