EastMed: Το διακύβευμα για την Ελλάδα και την Κύπρο

Σε άρθρο του στη γερμανική ιστοσελίδα της Deutsche Welle, ο καθηγητής Ρόναλντ Μαϊνάρντους, πολιτικός αναλυτής, σχολιαστής και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, επισημαίνει ότι ο αγωγός East Med βρίσκεται στη σκιά των ελληνοτουρκικών διαφορών

Διακυβεύονται πολλά περισσότερα από την ενέργεια στον αγώνα που γίνεται για τον East Med και το τίμημα μπορεί να είναι υψηλό για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Αυτή είναι η άποψη του Dr Ρόναλντ Μαϊνάρντους, πολιτικού αναλυτή και τέως διευθυντή της ελληνικής σύνταξης της Deutsche Welle. Σε άρθρο του στη γερμανική ιστοσελίδα εξηγεί γιατί η προσπάθεια που γίνεται από πολλές πλευρές για την λειτουργία του αγωγού East Med περνάει σε μια περίοδο που θα κρίνει πολλά και θα δοκιμάσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Στις αρχές του τρέχοντος έτους – ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είχε ακόμη ξεκινήσει – η Ουάσιγκτον απέσυρε ξαφνικά την υποστήριξή της για το φιλόδοξο σχέδιο. Το λεγόμενο non paper των Αμερικανών προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση, ιδίως στην Ελλάδα και την Κύπρο, επειδή ανέτρεψε την ενεργειακή στρατηγική των χωρών αυτών εν μια νυκτί. Όπως είπαμε, αυτό συνέβη στις αρχές Ιανουαρίου – άρα πριν από τον πόλεμο του Πούτιν.

Ως γνωστόν ο πόλεμος αυτός προκάλεσε δραματικές αλλαγές στις διεθνείς σχέσεις και στην ενεργειακή πολιτική των χωρών της Δύσης.

Τον Ιανουάριο, οι Αμερικανοί είχαν προβάλει οικονομικούς και οικολογικούς λόγους κατά του Eastmed και υποστήριζαν ότι οι υψηλές επενδύσεις σε ένα έργο μεταφοράς ορυκτών καυσίμων δεν είναι συμβατές με τις ανάγκες της εποχής και σε καιρό κλιματικής αλλαγής.

Μετά τη ρήξη με την Μόσχα η τράπουλα μοιράζεται ξανά. Οι υποστηρικτές του EastMed διακρίνουν μια νέα ευκαιρία και περνούν στην αντεπίθεση. Η επιχειρηματολογία τους περιλαμβάνει και την αναφορά ότι ο δαπανηρός αγωγός θα είναι κατάλληλος για τη μεταφορά περιβαλλοντικά συμβατού υδρογόνου.

Ας μην γελιόμαστε, εκτός από τα προαναφερόμενα περιβαλλοντικά και οικονομικά επιχειρήματα που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον για να θάψει τον EastMed στις αρχές του έτους, ο καθοριστικός λόγος για τη στροφή της Αμερικής ήταν η προσέγγισή της με την Άγκυρα. Ο πρόεδρος Ερντογάν δεν έκρυψε ποτέ ότι η σχεδιασμένη διαδρομή του αγωγού είναι κόκκινο πανί για εκείνον.

H σχεδιαζόμενη διαδρομή του EastMed

Το περιβόητο πλέον non paper συνιστά ξεκάθαρα μια πολιτική παραχώρηση των Αμερικανών προς την Τουρκία – και ταυτόχρονα ένα πισωγύρισμα για τις πρόσφατα αναβαθμισμένες ελληνοαμερικανικές σχέσεις.

Ο αγωγός της ανατολικής Μεσογείου βρίσκεται στο επίκεντρο της ελληνοτουρκικής διαμάχης. Μια σειρά πολιτικών παραγόντων δυσχεραίνουν το έργο. Δεν πρόκειται μόνο για το Κυπριακό και το γεγονός ότι η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και, κατά συνέπεια, δεν θέλει να συναλλάσσεται με την κυβέρνηση της Λευκωσίας. Πάνω απ’ όλα οι διαφορές σχετικά με την οριοθέτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων επισκιάζουν τη συνεργασία στο θέμα του αγωγού. Η διαμάχη αυτή είχε φέρει την Αθήνα και την Άγκυρα στα πρόθυρα του πολέμου το 2020. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρέωσε την Άγκυρα σε μορατόριουμ στην Ανατολική Μεσόγειο υπό την απειλή κυρώσεων.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία οδήγησε σε μια αξιοσημείωτη στρατηγική αναβάθμιση της Τουρκίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσο ο Ερντογάν θα επιδείξει αυτοσυγκράτηση στο μέλλον στην ανατολική Μεσόγειο. Το θέμα του αγωγού φυσικού αερίου αποτελεί βαρόμετρο των τουρκικών προθέσεων. Η Άγκυρα είναι εξαρτημένη από τις ακριβείς εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου και θα ήθελε να αξιοποιήσει τις πρώτες ύλες στην αυλή της.

Διακυβεύονται πολύ περισσότερα από την ενέργεια

Είναι γνωστό ότι στις πρόσφατες συνομιλίες του Ερντογάν με τους ηγέτες της Γερμανίας, της Ελλάδας και του Ισραήλ, το ενεργειακό ζήτημα κατέλαβε εξέχουσα θέση. Η Άγκυρα θα συνεχίσει να πιέζει σκληρά για να διαδραματίσει ενισχυμένο ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο. Μόνο μέσω της Τουρκίας είναι εφικτή η μεταφορά φυσικού αερίου από την περιοχή στην Ευρώπη, ξεκαθάρισε ο Τούρκος πρόεδρος.

Εναπόκειται στους Ευρωπαίους – και τους Αμερικανούς – πώς θα αντιδράσουν στην πίεση της Άγκυρας. Οι επικριτές επισημαίνουν ότι ένας αγωγός μέσω της Τουρκίας θα ερχόταν σε αντίθεση με τον στόχο της ενεργειακής διαφοροποίησης. Ήδη μεγάλες ποσότητες της πολύτιμης πρώτης ύλης διοχετεύονται στην Ευρώπη μέσω Ανατολής.  Οι ίδιοι επικριτές προειδοποιούν ότι όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική, η Ευρώπη δεν πρέπει να εξαρτάται από ένα κράτος που γίνεται όλο και πιο αυταρχικό στο εσωτερικό και δεν έχει σαφή δέσμευση έναντι της Δύσης στην εξωτερική της πολιτική.

Ο αγώνας για τον αγωγό φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο έχει εισέλθει σε νέα φάση μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το τίμημα είναι υψηλό, ειδικά για την Ελλάδα και την Κύπρο. Διακυβεύονται πολύ περισσότερα από την ενέργεια.