Άδωνις: Ισχυρός Μητσοτάκης φρένο στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα

Συνέντευξη για όλους και για όλα παραχωρεί ο Άδωνις Γεωργιάδης στον δημοσιογράφο κ. Θανάση Μαυρίδη και την ιστοσελίδα Liberal. Ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων τοποθετείται σε όλα τα σημαντικά ζητήματα της πολιτικής ειδησεογραφίας, εκφράζει την γνώμη του για πολιτικούς φίλους και κομματικούς αντιπάλους, μιλά για το διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών, αναφέρεται στο έργο του στο υπουργείο Ανάπτυξης.

Πιο αναλυτικά, η συνέντευξη του Άδωνι Γεωργιάδη έχει ως εξής:

Θανάσης Μαυρίδης: Χαίρετε, κυρίες και κύριοι, ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Πρέπει να ομολογήσω, πριν ξεκινήσουμε τη συνομιλία, ότι ο κύριος Γεωργιάδης είναι γνωστός μου, τον ξέρω καλά και με ξέρει, ελπίζω, καλά. Όμως, σήμερα θα μάθει ότι ο χασάπης, ο χωροφύλακας και ο δημοσιογράφος στην δουλειά τους δεν πιάνονται φίλοι. Βέβαια αυτή από την πλευρά μου είναι μία δήλωση αρκετά φιλόδοξη διότι είμαι εδώ με ένα άνθρωπο που έχει συνηθίσει να δίνει συνεντεύξεις και να εκτίθεται στα μέσα ενημέρωσης σε τέτοιο βαθμό που, κύριε Γεωργιάδη, πολλοί αναρωτιούνται πότε προλαβαίνετε και κάνετε τις άλλες δουλειές. Δηλαδή βγαίνετε καθημερινά τόσο πολύ, εκτίθεστε τόσο πολύ που σου λέει αυτός ο άνθρωπος πότε δουλεύει, πότε κοιμάται;

Υπουργός: Τα αποτελέσματα της δουλειάς μου, κύριε Μαυρίδη, είναι απολύτως μετρήσιμα. Πήρα την Ελλάδα στη θέση 19 του ΕΣΠΑ, την παραδίδω 1η. Πήρα την Ελλάδα πάτο στις άμεσες ξένες επενδύσεις, την παραδίδω στην κορυφή. Πήρα την Ελλάδα πάτο στην ανάπτυξη, προτελευταία, την παραδίδω στην πρώτη τριάδα. Και ούτω καθεξής. Πήρα ναυπηγεία κλειστά και παραδίδω τρία ανοιχτά. Πήρα Ελληνικό σταματημένο, προχωράει. Τώρα, αν θέλω να βγαίνω στα κανάλια δεν σας κόπτει.

ΘΜ: Μισό λεπτό, άρα δεν κοιμάστε.

Υπ: Δικός μου λογαριασμός. Τη δουλειά μου την κάνω, κύριε; Τώρα αν εγώ θέλω να βγαίνω στα κανάλια ποιον ενδιαφέρει; Εμένα και τους φίλους μου. Όποιος θέλει με βλέπει, όποιος δεν θέλει δεν με βλέπει.

Ακούστε εάν έβγαινα στα κανάλια και δεν δούλευα θα δεχόμουν την δίκαιη κριτική: Γεωργιάδη, έχεις φορτώσει τη δουλειά στον κόκορα για να βγαίνεις στα κανάλια. Εγώ είμαι πρώτος στη δουλειά μου και βγαίνω στα κανάλια. Άρα;

ΘΜ: Εγώ σας γνώρισα όταν ξεκινήσατε, όταν πήγατε στη Νέα Δημοκρατία και αναλάβατε το χαρτοφυλάκιο του Ναυτιλίας έπειτα από λίγο. Και τότε κάποιος με πήρε τηλέφωνο και μου λέει: «ξέρεις, πρέπει να πάρεις μία συνέντευξη του Γεωργιάδη». Δεν είσαι καλά, του λέω τότε.

Με παίρνει ένας δεύτερος, με παίρνει ένας τρίτος, κάποια στιγμή αγανάκτησα και παίρνω φίλο μου συνδικαλιστή στο Υπουργείο. Του λέω: «βρε συ, τι γίνεται με αυτόν τον Γεωργιάδη; Όλο για αυτόν μου λένε».

Α, ξέρεις, λέει, αυτός πήρε όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις και αρχίζει και τις λύνει μία, μία. Από τις απλές ξεκίνησε και έχει πάει στις πιο δύσκολες. Οπότε φαίνεται ότι κάνει ένα τεράστιο έργο.

Και αναρωτιέμαι, τόσο προβληματικό είναι το πολιτικό προσωπικό που είχαν μείνει στοίβες τα άλυτα προβλήματα;

Υπ: Καταρχάς, απλώς για μία διόρθωση ιστορική, ήμουν ακόμα Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός τότε. Ήταν η Κυβέρνηση Παπαδήμου.

ΘΜ: Ναι, σωστό.

Υπ: Και το λέω γιατί ήταν πιο δύσκολο να με συμπαθήσουν ως Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό παρά ως Νέα Δημοκρατία.

ΘΜ: Έχετε δίκιο.

Υπ: Όταν, δε, έφυγα από το Υπουργείο, γιατί εγώ παραιτήθηκα γιατί ψήφισα το PSI και παραιτήθηκα από την πολιτική τότε γιατί δεν ήθελα κανένας να πει ότι ψήφισα το PSI για να κρατήσω το Υπουργείο. Αυτό δεν ήθελα, δεν ήθελα να στείλω στον ελληνικό λαό το λάθος μήνυμα, ότι ψήφισα το PSI για ίδιον όφελος. Για αυτό και παραιτήθηκα.

Όταν παραιτήθηκα ο Σύλλογος Εργαζομένων του Υπουργείου, μεταξύ πολλών άλλων, έκανε δημόσια επιστολή να μείνω. Σημειώστε ότι ο Σύλλογος Εργαζομένων ήταν αριστεροί και εγώ ήμουν ΛΑΟΣ τότε.

Και στη Βουλή με σταμάτησε ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τότε ήταν του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα έχει φύγει, δεν θέλω να πω το όνομά του, μπορεί να μην θέλει ο άνθρωπος, αξιοπρεπής άνθρωπος, και μου λέει: τι τους έκανες, ρε Άδωνι, και σε αγαπάνε οι δικοί μας; Και του λέω: τους φερόμουν σωστά.

Λοιπόν, ακούστε, εγώ στο Υπουργείο Ναυτιλίας, που ήταν το πρώτο Υπουργείο που ανέλαβα, έπαθα αμόκ εργασίας. Ψάχνω να βρω τη φωτογραφία, την έχω χάσει δυστυχώς, γιατί έχω αλλάξει κινητά και δεν την έχω κρατήσει αυτή τη φωτογραφία, είχα βάλει όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις στον τοίχο, ήταν 4-5 ντάνες οι φάκελοι. Τους είδα έναν, έναν, ό,τι λυνόταν το έλυσα, ό,τι δεν λυνόταν έστειλα γραπτή απάντηση και είπα αυτό το θέμα που εκκρεμεί εδώ να ξέρετε ότι δεν μπορεί να λυθεί.

Έστειλα απαντήσεις σε αιτήματα προ οκτώ ετών. Έλαβα μετά απαντήσεις που μου έλεγαν: ευχαριστούμε που κάποιος μας θυμήθηκε. Παρόλο που δεν μπορούσε να λυθεί και το θέμα τους.

ΘΜ: Είστε, πάντως, κληρονομιά του ΛΑΟΣ στη Νέα Δημοκρατία.

Υπ: Είμαστε η ομάδα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Πρώτα ήρθαμε εγώ και ο Μάκης ο Βορίδης, ή ο Μάκης Βορίδης και εγώ, και μετά ήρθε ο Θάνος ο Πλεύρης.

ΘΜ: Και αφήσατε πίσω το Βελόπουλο.

Υπ: Ο Βελόπουλος δεν ήθελε να έρθει στη Νέα Δημοκρατία. Ήθελε να έρθει έναν χρόνο αργότερα αλλά ήταν πια αργά.

ΘΜ: Τον έχετε αφήσει πίσω πάντως.

Υπ: Δεν είχαμε και πλήρη ταύτιση απόψεων με τον Κυριάκο το Βελόπουλο, θέλω να είμαι ειλικρινής. Εντός του Λαϊκού Ορθοδόξου Συναγερμού είχαμε διαφορές πολλές. Δηλαδή εγώ ήμουν υπέρ του μνημονίου, εγώ και ο Βορίδης ήμαστε υπέρ του μνημονίου στο ΛΑΟΣ. Ο Βελόπουλος ήταν πολύ κατά του μνημονίου. Αυτό ήταν εσωτερική σύγκρουση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Είναι λογικό, λοιπόν, και θέλω να πω σε όλους…

ΘΜ: Ήταν ρωσόφιλος από τότε, εσείς δεν ήσαστε.

Υπ: Ήταν πολύ ρωσόφιλος, εγώ δεν ήμουν δε καθόλου ρωσόφιλος.

ΘΜ: Ξέρετε, όμως, πού έχετε κάτι κοινό; Το παρατήρησα. Είστε δύο πολιτικοί που έχετε επικαλεστεί την ορθόδοξη πίστη και οι δύο.

Υπ: Ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι φίλος μου πάνω από 30 χρόνια, έχουμε συνεργαστεί μαζί στα βιβλία, εκείνος έκανε την εκπομπή με τα βιβλία στη Θεσσαλονίκη κι εγώ έκανα την εκπομπή με τα βιβλία στην Αθήνα.

Υπό την έννοια αυτή, λοιπόν, έχουμε πολλές κοινές πορείες. Όμως έχουμε και πολλές διαφορές, αυτή είναι η πραγματικότητα. Τις είχαμε από πριν, δεν τις έχουμε τώρα.

Τώρα, ως προς την Ορθοδοξία, ακούστε να δείτε, γιατί και εδώ εδέχθη μία πολύ μεγάλη κριτική και μία δήλωση που έκανα, αν θυμάστε, πριν από καμία βδομάδα, με ρωτάνε για το θέμα του αν πρέπει να είναι η θρησκεία κριτήριο επιλογής ψήφου και εμένα εκείνη την ώρα μου ήρθε στο μυαλό μία φράση του Ντοστογιέφσκι από το Έγκλημα και Τιμωρία, αυτό που είπα δεν είναι δικό μου, είναι του Ντοστογιέφσκι.

Πω, τι άκουσα! Δεν ήξερα ότι απαγορεύεται ο Ντοστογιέφσκι. Νόμιζα ότι τον σεβόμαστε τον Ντοστογιέφσκι.

Επανέρχομαι, όμως, για να μην παρεξηγηθώ κιόλας. Δεν με έχετε δει να κάνω σε κανέναν διάκριση θρησκευτικών πεποιθήσεων, με έχετε δει;

ΘΜ: Όχι, όχι, είναι γεγονός αυτό.

Υπ: Ό,τι θέλει πιστεύει ο καθένας. Θέλει να πιστέψει στο Θεό; Μπράβο του. Δεν θέλει να πιστεύει; Μπράβο του. Ό,τι θέλει κάνει. Εγώ είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος.

Και η Ορθοδοξία, να ξέρετε, είναι δημόσιο πράγμα, για αυτό λέγεται η Ομολογία Πίστεως. Ο Ορθόδοξος Χριστιανός το δηλώνει δημόσια. Έτσι δουλεύει αυτή η πίστη.

ΘΜ: Να υποθέσω τώρα ότι τα πράγματα φτάνουν πολιτικά σε ένα τέτοιο σημείο που οι ψήφοι του κυρίου Βελόπουλου είναι πολύτιμοι. Ο κύριος Ζουράρης δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πήγαινε και με τον Βελόπουλο αρκεί να πάρει την εξουσία.

Υπ: Εννοείτε κοινοβουλευτικά;

ΘΜ: Ναι. Εσείς πώς θα το βλέπατε αυτό το σενάριο;

Υπ: Είναι τελείως αδύνατον, σας το λέω εγώ που είμαι 30 χρόνια φίλος του, δεν σας το λέω επί προσωπικού, δεν έχω με κανέναν άνθρωπο προσωπικά, μιλάμε πολιτικά τώρα, είναι τελείως αδύνατον, μα τελείως, να κάνουμε Κυβέρνηση με τον Κυριάκο Βελόπουλο.

Θα φέρω το τελευταίο παράδειγμα με το οποίο εγώ έγινα έξαλλος. Πάει στο debate, για να κερδίσει τις ψήφους των πραγματικά φανατικών με τη θρησκεία, επειδή βλέπει ότι οι δημοσκοπήσεις πλέον σφίγγουν, προφανώς φοβήθηκε, έκανε αυτό το κόλπο με τις εικόνες της Παναγίας από την Άπω Ανατολή.

Και το λέω κόλπο, το λέω τέχνασμα, το λέω ακραίο λαϊκισμό διότι όποιος είναι πραγματικά Ορθόδοξος Χριστιανός γνωρίζει βασικά δογματικά θέματα αυτής της θρησκείας. Ποια είναι;

Ο χριστιανισμός είναι οικουμενική θρησκεία. Ο χριστιανισμός και το κίνημα του Ιησού απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής και εθνικότητας.

Και βεβαίως, όπως έχει πει πολύ προ εμού ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο κάθε ένας προσλαμβάνει το Θεό, την Παναγία, τον Ιησού μέσα στο δικό του πολιτισμικό πλαίσιο. Αν πάτε στην Αφρική, στο Κογκό, οι εκεί Ορθόδοξοι τον Ιησού τον έχουν μαύρο. Τι θα πει; Ότι δεν είναι χριστιανοί; Στην Άπω Ανατολή, τις εικόνες που έδειξε ο Βελόπουλος.

Αυτό δεν είναι αίρεση, αυτό είναι τιμή για εμάς τους χριστιανούς, ότι το κήρυγμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού περνάει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου και σε όλους τους πολιτισμούς.

Δηλαδή αυτό που έκανε ο Βελόπουλος στο debate για να πάρει 10 ψήφους παραπάνω ήταν προσβολή στην Ορθοδοξία.

ΘΜ: Άρα, με τον Βελόπουλο δύσκολα κάθεστε στο τραπέζι.

Υπ: Ναι.

ΘΜ: Τα φέρνει έτσι η ζωή και πρέπει να κάνετε μία συγκυβέρνηση, ένα μεγάλο συνασπισμό με το ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει γίνει στη Γερμανία. Θα καθόσαστε ποτέ με τον κύριο Πολάκη στο ίδιο τραπέζι;

Υπ: Ένα λεπτό. Πρώτα από όλα θεωρώ παντελώς αδύνατον με το ΣΥΡΙΖΑ που βλέπουμε, δηλαδή του Πολάκη και του Τσίπρα, να γίνει ποτέ οποιαδήποτε συνεννόηση και συνεργασία.

Εγώ θέλω να είμαι ειλικρινής, εμένα με έχουν όλοι για πολύ συγκρουσιακό τύπο. Εγώ δεν είμαι κατ’ ανάγκη συγκρουσιακός. Τη σύγκρουση μπορώ να την κάνω εάν πιστεύω ότι είναι χρήσιμη. Δεν θα την κάνω τη σύγκρουση για τη σύγκρουση. Ο Πολάκης κάνει τη σύγκρουση γιατί είναι μανιακός, έχει ψυχολογικά θέματα.

Εμένα με ενδιαφέρει το καλό της χώρας μου. Για αυτό και θα με δείτε πολλές φορές έχω πει και για τα καλά που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για το Ελληνικό, ας πούμε, έχω αναφέρει τον κύριο Τσίπρα, τον κύριο Φλαμπουράρη, την κυρία Πέρκα εκατό φορές. Εγώ δεν θέλω….

ΘΜ: Για την κάνναβη.

Υπ: Για την κάνναβη το ίδιο με τον κύριο Καρανίκα. Δεν έχω θέματα τέτοια καθόλου εγώ. Εάν πίστευα ότι με το ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνεργαστούμε για το καλό της Ελλάδας δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα, είναι η σωστή απάντηση.

Γιατί για εμάς, και αυτή είναι η διάκριση με τους φανατικούς, ισχύει ένα λατινικό ρητό: salus populi suprema lex esto, η σωτηρία του λαού ας είναι ο υπέρτατος νόμος. Όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε. Είναι γηπεδικά. Εγώ δεν βλέπω την πολιτική γηπεδικά.

ΘΜ: Άρα;

Υπ: Όμως, να το κλείσω, με αυτόν το ΣΥΡΙΖΑ που βλέπετε δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία γιατί αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας, ο Πολάκης, αυτά τα οποία λέει ο Βαξεβάνης, αυτοί είναι τοξικοί άνθρωποι. Αυτοί έχουν μέσα τους μίσος.

ΘΜ: Αποκλείσαμε Βελόπουλο, αποκλείσαμε το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ. Φαντάζομαι, βέβαια, θα αποκλείσουμε το ΚΚΕ, το ΚΚΕ Μ-Λ και το Μ-Λ ΚΚΕ…

Υπ: Το ΚΚΕ, θέλω να πω κάτι για το ΚΚΕ και να πω κάτι και για τον κύριο Κουτσούμπα, ο οποίος μου άρεσε στο debate, ήταν καλός για αυτό το κοινό που έχει.

Το ΚΚΕ είναι ο μόνος αληθινός ιδεολογικός μου αντίπαλος. Τον αναγνωρίζω ως αληθινό ιδεολογικό μου αντίπαλο. Θα σας πω και το γιατί.

Εγώ λέω είμαι με την δύση, είμαι με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με τον καπιταλισμό, με την ελεύθερη οικονομία. Το ΚΚΕ λέει όχι, εγώ θέλω κομμουνισμό, θέλω κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, θέλω κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας.

Ένα σύστημα είναι αυτό που υποστηρίζω εγώ, το άλλο σύστημα αυτό που υποστηρίζει το ΚΚΕ.

Αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρετε τι είναι; Θέλω να είμαι κομμουνιστής αλλά θέλω να είμαι και στο ευρώ και να έχω καπιταλισμό και ελεύθερη οικονομία. Και τα δύο δεν γίνονται. Άρα εκεί είναι το ψέμα.

Εκεί είναι ο λεγόμενος, να μιλήσουμε μαρξιστικά, οπορτουνισμός.

ΘΜ: Με τον Βαρουφάκη δεν μπορείτε. Δεν το συζητάμε, έτσι;

Υπ: Καλά αυτός είναι πιο παλαβός. Όχι, θέλω να πω για τον Βαρουφάκη, μου επιτρέπετε να πω κάτι για τον Βαρουφάκη; Θέλω να ακουστεί.

Την πρώτη φορά που τον είδα στην τηλεόραση, βλέπω το …. κάτω Γιάνης, το βλέπω με ένα ν. Λέω κάποιο λάθος θα έκανε η κοπέλα, έκανε ορθογραφικό. Στο δεύτερο κανάλι τον ξαναβλέπω, ήταν η εποχή σκληρού αντιμνημονίου, όταν εμείς δίναμε τη μάχη και μαζί τη δώσαμε για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ και αυτός ήθελε να μας πάει στην δραχμή.

Όταν τον είδα τρίτη φορά σε ένα κανάλι Γιάνης με ένα ν πήρα τηλέφωνο για να δω γιατί τον γράφουν έτσι. Και μου είπαν ότι ο ίδιος ζήτησε να γράφεται με ένα ν. Και μετά έμαθα την ιστορία ότι είχε πει από μικρός ότι θα γράφεται με ένα ν.

Ακούστε, κύριε Μαυρίδη, σε μία κανονική χώρα ένας άνθρωπος που θα έλεγε αυτό πολύ διακριτικά θα έπαιρναν τηλέφωνο στο σπίτι του και θα λέγαμε ο κύριος έχει κάποιο μικρό προβληματάκι, πρέπει να πάει σε ένα γιατρό, θέλει μία ψυχολογική υποστήριξη να γίνει καλά.

Φαντάζεστε να έρθω εγώ στην εκπομπή σας και να πω ότι θα γράφω το Άδωνις με ο και υ ; Να γράφεις εσύ το Θανάσης με ι; Να γράφει ο Κυριάκος το Κυριάκος με ι;

ΘΜ: Εντάξει, όμως…

Υπ: Όχι, όχι, μη μου πεις εντάξει τώρα. Είναι σοβαρό ψυχολογικό ζήτημα αυτό που έχει. Το να πηγαίνεις στη γλώσσα και να λες αλλάζω την παραδοσιακή γραφή της γλώσσας γιατί θέλω να με προσέξουν είναι μία ψυχολογική ασθένεια που λέγεται ναρκισσισμός και είναι βαριά.

ΘΜ: Επιτρέψτε μου, επειδή δεν είναι και εδώ θέλω…

Υπ: Όποτε θέλει ας έρθει. Αλλά μιλάμε για απίστευτο πράγμα, ότι αυτόν τον άνθρωπο με αυτή την ψυχολογική συμπεριφορά τον κάναμε και Υπουργό, εμένα με ξεπερνά.

ΘΜ: Με τον Βαρουφάκη δεν μπορείτε να συνεργαστείτε και φτάνουμε στο ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχει άλλη επιλογή, έτσι δεν είναι;

Υπ: Φυσικά. Η μόνη επιλογή, όχι μόνο πιθανής κυβερνητικής συνεργασίας, που ελπίζω να μην χρειαστεί, αλλά και συνεργασίας στην αλλαγή του Συντάγματος, γιατί αυτό θα χρειαστεί σίγουρα, είναι το ΠΑΣΟΚ.

ΘΜ: Καλά, μπορείτε, πιστεύετε, να συνεργαστείτε με το Νίκο Ανδρουλάκη μετά από όσα έχει πει για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και για τη Νέα Δημοκρατία;

Υπ: Ένα λεπτό, εγώ σας λέω ποια είναι τα μεγάλα θέματα της χώρας. Σε ένα χρόνο μπορεί να ξεκινήσουμε τη συνταγματική αναθεώρηση. Εκεί υπάρχει το άρθρο 16 το οποίο, πιστεύω, έχει ωριμάσει πια στην ελληνική κοινωνία η άποψη ότι πρέπει να αλλάξει για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τη μορφή μπορεί να τη βρούμε, αλλά πάντως πρέπει να αλλάξει.

Εκεί υπάρχουν και άλλα συνταγματικά θέματα που μπορεί να δούμε, η επιτάχυνση της δικαιοσύνης, παραδείγματος χάριν, που είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα για τις επενδύσεις και τη ζωή μας. Μπορούμε να δούμε διάφορες θεσμικές παρεμβάσεις στο Σύνταγμα, μπορεί να κάνουμε την Ελλάδα μας καλύτερη, τις επενδύσεις να τρέχουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα, τον πολίτη να σταματήσει να ταλαιπωρείται. Γιατί έχουμε ένα Σύνταγμα που κατά βάση είναι από το 1974, έχει αλλάξει ο κόσμος από τότε, μπορούμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές.

Για να γίνουν αυτές οι αλλαγές χρειαζόμαστε πλειοψηφία 180 εδρών. Με το ΠΑΣΟΚ το πιθανότερο θα έχουμε πλειοψηφία 180 εδρών. Δεν είναι, κύριε Θανάση Μαυρίδη, σπουδαιότερο από το να λέμε τώρα ελαφριά πράγματα ότι θα κλείσει ο Ανδρουλάκης τον Μητσοτάκη φυλακή; Να κάτσουμε σοβαρά να ασχοληθούμε με το πώς θα λύσουμε τα προβλήματα των ανθρώπων;

ΘΜ: Ξέρετε τι βλέπω, όμως, εγώ; Εγώ βλέπω ότι στην πραγματικότητα είστε μόνοι σας εναντίον όλων. Δηλαδή εγώ βλέπω το ΠΑΣΟΚ πιο κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ απ’ ό,τι είναι…

Yπ: Το ΠΑΣΟΚ του κυρίου Ανδρουλάκη είναι προφανώς πιο κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κύριος Ανδρουλάκης, συγγνώμη που θα το πω έτσι, θυμίζει Πασόκο της δεκαετίας του ’80. Φαίνεται ότι έχει ένα φοβερό αντιδεξιό σύνδρομο και αντιμητσοτακικό σύνδρομο. Δύο χρόνια, αρχικώς, δεν είδε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Πρωθυπουργό της χώρας, αδιανόητο.

Αν τον δείτε και πώς επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, στο ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται σαν να έκανε αγγαρεία, στη Νέα Δημοκρατία επιτίθεται με την ψυχή του. Και είναι προφανές ότι έχει στρέψει το ΚΙΝΑΛ, το ΠΑΣΟΚ, πιο κοντά προς το ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά, που λέτε, είναι γεγονότα. Όμως, αυτό δεν αναιρεί αυτό που σας είπα. Η εθνική ανάγκη είναι να βρούμε τον τρόπο να αλλάξουμε το Σύνταγμα του χρόνου.

ΘΜ: Άρα πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ θα αναγκαστεί θέλοντας και μη να έρθει πιο κοντά.

Υπ: Η λέξη «αναγκαστεί» δεν μου αρέσει. Θέλω να κρατήσω τους διαύλους ανοιχτούς γιατί πιστεύω ότι για το καλό της πατρίδας μου το να αξιοποιήσουμε το παράθυρο της συνταγματικής αναθεωρήσεως του χρόνου είναι πολύ μεγάλο κέρδος για τους συμπολίτες μας.

ΘΜ: Γιατί πιστεύετε ότι έχει δημιουργηθεί αυτό το αντιμητσοτακικό…

Υπ: Εγώ, να ξέρετε, στην πολιτική με ενδιαφέρει πάρα πολύ το αποτέλεσμα. Επειδή είπατε πριν για το Υπουργείο Ναυτιλίας, εγώ στο Υπουργείο Ναυτιλίας έμεινα λιγότερο από 100 μέρες. Μέσα σε όλα όσα έκανα, όμως, έκανα την άρση του καμποτάζ.

Όποτε ακούτε και βλέπετε κρουαζιερόπλοια που πηγαίνουν στο Βόλο, στη Θεσσαλονίκη, στην Καλαμάτα, στον Πειραιά, δεν έχετε δει ρεπορτάζ που λέει «έζησε η αγορά του Βόλου από τα κρουαζιερόπλοια; Η Θεσσαλονίκη αναγεννήθηκε από τα κρουαζιερόπλοια; Η Καλαμάτα αναγεννήθηκε από τα κρουαζιερόπλοια;».

Τα κρουαζιερόπλοια τα έφερα εγώ, εγώ τα έφερα. Γιατί όταν έφερα το νόμο της άρσεως του καμποτάζ είχαν πέσει όλοι να με φάνε. Το ΠΑΜΕ είχε κλείσει τα λιμάνια. Κανείς δεν με υποστήριζε τότε. Κανείς δεν θυμάται σήμερα ότι το έκανε ο Γεωργιάδης.

Όμως, κάθε φορά που βλέπω μία αγορά που ζει από τα κρουαζιερόπλοια μέσα μου αισθάνομαι φοβερή ηθική ικανοποίηση που μπόρεσα να φανώ χρήσιμος στους συμπολίτες μου.

Τώρα, λοιπόν, σας λέω ότι πρέπει να δούμε την πολιτική με τη σωστή της διάσταση, πώς θα είμαστε χρήσιμοι στους συμπολίτες μας. Τα άλλα είναι παραπολιτική.

ΘΜ: Ναι, αλλά η παραπολιτική τελικά, κατά τα φαινόμενα, ορίζει και την πολιτική. Δηλαδή βλέπω ένα μέτωπο αντιμητσοτατικό, δηλαδή το αφήγημα που βλέπω στην αντιπολίτευση είναι να φύγει ο Μητσοτάκης. Δεν βλέπω κάτι άλλο, δεν βλέπω μία πολιτική πρόταση. Η μόνη πρόταση που υπάρχει είναι αυτή.

Και βλέπω, έτσι, πολύ μεγάλη δυσκολία σε ουσιαστικές…

Υπ: Καταρχάς είμαστε σε προεκλογική περίοδο, άρα μην τα παίρνουμε και όλα τοις μετρητοίς. Σε προεκλογική περίοδο τα κόμματα ανεβάζουν τους τόνους γιατί θέλουν να μπορέσουν να κερδίσουν πέντε παραπάνω ψήφους. Αυτό είναι λογικό, το δέχομαι ως ένα βαθμό. Άρα, δεν τα παίρνω τοις μετρητοίς.

Αυτά όλα θα κριθούν από τους συσχετισμούς τους πολιτικούς που θα επιλέξει ο ελληνικός λαός την Κυριακή. Οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί θα καθορίσουν σε ένα κάποιο βαθμό και τις εκλογικές και μετεκλογικές συμπεριφορές.

ΘΜ: Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος έχει δουλέψει, έχει παράξει αποτέλεσμα, γιατί αντιμετωπίζεται με τόση εχθρικότητα και από την αριστερά αλλά και από ένα κομμάτι της δεξιάς. Είστε στόχος.

Υπ: Λοιπόν, είμαι στόχος, το έδειξα και στα προεκλογικά μου σποτ επίτηδες, δεν ήθελα να δείξω αυτή την διάσταση. Εμένα με έχουν κατηγορήσει, κύριε Μαυρίδη, για τα πάντα.

Μία μέρα ξύπνησα και είδα ένα tweet του φίλου μου του Βαξεβάνη που έλεγε ότι δεν είμαι Άδωνις, το βρήκα μόνος μου, είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο για να κερδίζω ψήφους. Θα ήταν φοβερά ευφυές εκ μέρους μου να έχω εφεύρει αυτό το όνομα γιατί, όπως καταλαβαίνετε, πουλάει, όλοι ως Άδωνι με ξέρουν. Αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν έχω καμία συμμετοχή, με βάπτισε ο πατέρας μου έτσι. Ήταν επιλογή του πατέρα μου, τον έχω χάσει 33 χρόνια τώρα, και είμαι βαπτισμένος στην κολυμπήθρα Σπυρίδων-Άδωνις. Και όσοι με θέλουν στο ψηφοδέλτιο θα βρουν Γεωργιάδης Σπυρίδων-Άδωνις.

ΘΜ: Εντάξει, γιατί..

Υπ: Με κατηγορούν για όλα. Γιατί; Θα σας πω γιατί. Για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί στις πολλές μου εμφανίσεις, που είπατε στην αρχή της ωραίας συνέντευξης, δεν είμαι στρογγυλός. Είπα πριν για το Γιάνης με ένα ν, λέω ένα παράδειγμα. Σχεδόν κανείς δεν το λέει, εγώ το λέω. Δεν υπάρχει κανένας που να θεωρεί φυσιολογικό ότι το γράφει με ένα ν. Όλοι καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Εγώ όμως το λέω. Το ότι το λέω σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους δεν αρέσει.

Στην πολιτική καλύτερα είναι να πηγαίνεις λάου-λάου, να μην το λες. Εγώ έχω αποφασίσει όταν, επειδή μπήκα στην πολιτική εκ τύχης έκανα μία συμφωνία με τον εαυτό μου: δεν θα γίνω ποτέ ξύλινος και ψεύτικος πολιτικός, θα λέω πάντα αυτό που πιστεύω. Αυτό αρέσει ή δεν αρέσει.

Τώρα, υπάρχει ένα δεύτερο, σας είπα. Ως Υπουργός έχω και εκεί παραβιάσει όλους τους κανόνες του εγχειριδίου για τον επιτυχημένο πολιτικό, για τον εαυτό του επιτυχημένος, όχι για τη χώρα. Το εγχειρίδιο του επιτυχημένου για τον εαυτό του πολιτικό ξέρετε ποιο είναι;

ΘΜ: Να μην υπογράφει.

Υπ: Μην κάνεις τίποτα. Αν δεν κάνεις τίποτα είσαι πρώτος σε δημοφιλία γιατί κανένας δεν ενοχλήθηκε.

ΘΜ: Εμένα μου έχει κάνει εντύπωση, κύριε Γεωργιάδη, το εξής. Υπήρξε μία περίοδος που ήσαστε ιδιαίτερα αγαπητός παντού. Ήταν εκεί κοντά το 2015, όχι στην αριστερά αλλά στον υπόλοιπο πληθυσμό δεν ήσαστε αντιπαθής. Και ξαφνικά άρχισαν οι σκληρές επιθέσεις. Να υποθέσω ότι περίμεναν κάτι από εσάς που δεν το κάνατε;

Υπ: Κοιτάξτε, αν θυμάστε, μεταξύ 2014, 2015 και 2016, έκανα κάποιες πολύ συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και στήριξα πάρα πολύ τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είμαι περήφανος για αυτή μου την επιλογή.

Δεν σας κρύβω, κύριε Μαυρίδη, ότι κάθε φορά που βλέπω τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε μία ομιλία του, στο Κογκρέσο καταρχάς των ΗΠΑ, και αισθάνομαι ότι έπαιξα και εγώ ένα ελάχιστο μικρό ρόλο για να εκλεγεί Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αισθάνομαι πολύ μεγάλη περηφάνεια που συνέβαλλα στο να έχει η Ελλάδα μου έναν άξιο Πρωθυπουργό.

Αυτό δεν ήταν σε όλους αρεστό προφανώς.

ΘΜ: Υπήρχαν οικονομικά κέντρα, δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμα, που επιθυμούσαν μία πολυδιάσπαση της Νέας Δημοκρατίας.

Υπ: Μα δεν θυμάστε αυτό που λέγαμε ότι θα διασπαστεί η Νέα Δημοκρατία σε τέσσερα κομμάτια; Έγινε τίποτα τέτοιο; Όχι. Όλα μια χαρά, η Νέα Δημοκρατία μπετόν αρμέ.

ΘΜ: Στα σενάρια αυτά υποθέτω ότι κάποιοι θα ήθελαν να σας μπλέξουν. Μήπως τελικά αυτός είναι ένας από τους λόγους του μεγάλου μίσους;

Υπ: Εγώ πήρα μία καθαρή θέση υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προς Θεού, για να μην παρεξηγηθώ, δεν ισχυρίζομαι ότι εγώ έβγαλα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Κυριάκος βγήκε μόνος του γιατί το άξιζε, το ξεκαθαρίζω. Και εγώ όμως είμαι μέσα σε αυτούς που τον ψήφισαν και τον στήριξαν. Στο μέτρο δηλαδή, το ελάχιστο που μου αναλογεί, πήρα θέση εκεί. Μπορεί κάποιοι να ήθελαν να μην πάρω αυτή τη θέση.

ΘΜ: Το ουσιαστικό, δηλαδή, είναι ότι μία ενωμένη Νέα Δημοκρατία είναι ένας σκληρός πυρήνας στον οποίο…

Υπ: Η ισχυρή Νέα Δημοκρατία και ο ισχυρός Πρωθυπουργός της είναι ένα φρένο στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του τόπου. Είναι το ανάποδο απ’ ό,τι νομίζει ο πολύς κόσμος. Ο πολύς κόσμος ή, τουλάχιστον, η αριστερά έχουν περάσει την άποψη ότι η Νέα Δημοκρατία είναι, ας πούμε, ο υπηρέτης των μεγάλων συμφερόντων. Αυτό δεν είναι καθόλου αλήθεια.

Αν με ρωτάτε ποιος Πρωθυπουργός ήταν ο πιο βολικός στα μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα ήταν ο Τσίπρας με μεγάλη διαφορά και αν θέλετε να σας πω γιατί πολύ ευχαρίστως.

ΘΜ: Θα το συζητήσουμε.

Υπ: Είναι σίγουρα ότι οι άνθρωποι μεγάλης οικονομικής ισχύος θα προτιμούσαν να μην έχουν έναν πολύ ισχυρό Πρωθυπουργό. Εγώ αντιθέτως πιστεύω ότι το καλό της πατρίδος μου είναι να έχουμε έναν πολύ ισχυρό Πρωθυπουργό που θα μπορεί να βάζει φρένο στα ισχυρά συμφέροντα.

ΘΜ: Θα έλεγα, θα συμπλήρωνα ότι ίσως θα ήθελαν τα ισχυρά συμφέροντα πολυκομματικές κυβερνήσεις.

Υπ: Σίγουρα, όσο πιο αδύναμη είναι μία Κυβέρνηση τόσο τα ισχυρά συμφέροντα μπορούν να έχουν μεγαλύτερο κουμάντο, τόσο απλό.

ΘΜ: Αληθεύει ότι το 2015 το Όχι είχε συγκεντρώσει περισσότερους πόρους οικονομικούς από το Ναι;

Υπ: Δεν το ξέρω. Θα κέρδιζε το Όχι, όμως, ούτως ή άλλως, κύριε Μαυρίδη. Εγώ στην Ελληνική Αγωγή, όπως ξέρετε, κάνω μαθήματα ρητορικής, το έχω κάνει το πείραμα πάρα πολλές φορές για τον εαυτό μου για να καταλάβω τι γίνεται.

Όποτε ο ρήτωρ απευθύνεται στο συναίσθημα κερδίζει. Όποτε ο ρήτωρ απευθύνεται στη λογική χάνει. Το Ναι ήταν η ψήφος των λογικών ανθρώπων, το Όχι των συναισθηματικών, δεν λέω ότι δεν ήταν λογικοί οι άνθρωποι αλλά είχαν ως κυρίαρχη επιλογή το συναίσθημα. Το Όχι τούς έδινε την αίσθηση ότι αντιστέκονται, ότι πάνε κόντρα σε κάποιους κατακτητές φαντασιακούς, ότι δίνουν ένα αγώνα απελευθέρωσης.

Αυτό δεν πολεμιέται εύκολα στην πολιτική γιατί αν κυριαρχήσει αυτό το συναίσθημα παύουν οι άνθρωποι να συνεννοούνται μεταξύ τους λογικά. Άρα, εκεί θα χάναμε.

ΘΜ: Πάντως λέτε ότι η δεξιά έχει ένα πρόβλημα. Ποιο είναι το πρόβλημα; Το είχε πει και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αυτό με την καρδιά καρδερίνας. Εγώ πιστεύω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει μία καταπληκτική προεκλογική εκστρατεία, εντυπωσιάζομαι, δηλαδή είναι από περιοχή σε περιοχή κάθε μέρα, κατεβαίνει, συνομιλεί με τον κόσμο, είναι ένας ζωντανός άνθρωπος. Αυτός πρέπει να δουλεύει οπωσδήποτε 26 ώρες την ημέρα. Μετά βλέπω εσάς που βγαίνετε παντού και πάντα, βλέπω την κυρία Μπακογιάννη. Αλλά στα δύσκολα δεν βλέπω πολλούς ακόμη. Και αυτό δεν είναι προβληματικό για αυτή την παράταξη;

Υπ: Είμαστε εν μέσω της προεκλογικής περιόδου για αυτό θα ήθελα να είμαι πάρα πολύ προσεκτικός. Το ερώτημά σας έχει βάση….

ΘΜ: Είναι προβοκατόρικο θα έλεγα.

Υπ: …αλλά θέλω να είμαι πάρα πολύ προσεκτικός. Τιμώ όλους μου τους συναδέλφους, πιστεύω ότι όλοι οι συνάδελφοι προσπάθησαν, στο μέτρο που μπορούσαν, να προσφέρουν στην παράταξή μας. Σε λίγες μέρες ο ελληνικός λαός και οι ψηφοφόροι μας θα αποτιμήσουν την προσφορά καθενός εξ ημών.

Φαντάζομαι ότι ένα κριτήριο θα είναι και ποιος αντέχει στα δύσκολα. Διότι για τα εύκολα όλοι είμαστε, έτσι δεν είναι;

ΘΜ: Έχετε ζήσει Πρωθυπουργό Μητσοτάκη, Πρωθυπουργό Σαμαρά. Διαφορές, ομοιότητες παρακαλώ.

Υπ: Λοιπόν, έχω ευλογηθεί με αυτό. Το θεωρώ μια ευλογία ως εμπειρία ζωής. Δύο απίστευτα διαφορετικού τύπου Πρωθυπουργοί, καμία σχέση μεταξύ τους, αλλά και οι δύο εξαιρετικά ικανοί. Δύο διαφορετικές σχολές.

Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ένας άνθρωπος που ήταν ο ίδιος από πάνω από όλα τα θέματα έως επίπεδο Γενικού Γραμματέα. Δηλαδή μπορεί να ήσουν γενικός διευθυντής σε Υπουργείο και να χτυπήσει το τηλέφωνο και να είναι ο Σαμαράς.

Ένας άνθρωπος ο οποίος για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ έχασε τη μισή του όραση, ο οποίος λοιδορήθηκε όσο κανένας στη μεταπολίτευση, και ο οποίος πιστεύω ότι στα μελλοντικά βιβλία ιστορίας θα είναι γραμμένος με χρυσά γράμματα. Γιατί; Το 2012, όταν ανέλαβε, σε δημοσκόπηση του Bloomberg, το 98% των οικονομικών αναλυτών του πλανήτη γη έλεγαν ότι η Ελλάδα μέχρι το τέλος του 2012 θα είναι εκτός ευρωζώνης.

Ο Σαμαράς κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ και την κράτησε, προσέξτε, υπό ποιες συνθήκες. Τον κόμμα του δεν τον πολυήθελε, είχε μειοψηφία στη Βουλή, συνεταίρο είχε το Βενιζέλο του οποίου το δικό του κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, επίσης δεν τον ήθελε. Τρίτον, συνεταίρος με τον Κουβέλη, ο οποίος έφυγε στην πρώτη δυσκολία. Ο Τσίπρας ακόμα δεν είχε κυβερνήσει και ήταν λαμπερός σαν την Ωραία Ελένη και έλεγε ό,τι του κατέβαινε στο κεφάλι και ο κόσμος δυστυχώς τον πίστευε. Η κοινωνία ήταν στα κάγκελα, οι Ευρωπαίοι δεν μας ήθελαν και κανένας δεν μας πίστευε.

Υπό αυτές τις συνθήκες το ότι μείναμε στο ευρώ το 2012, το 2013 και το 2014 εμείς θέλουμε να βγούμε πια στις αγορές, είχαμε βγει δηλαδή στις αγορές δοκιμαστικά και ήμαστε έτοιμοι να ξεφύγουμε, είναι ένα μικρό πολιτικό θαύμα το οποίο, για να είμαστε δίκαιοι, το οφείλουμε στον Αντώνη Σαμαρά. Τελεία.

ΘΜ: Πάμε στον Μητσοτάκη.

Υπ: Πάμε στον Μητσοτάκη τώρα. Ο Μητσοτάκης είναι τελείως διαφορετικός Πρωθυπουργός. Ο Μητσοτάκης μοιάζει με CEO εταιρείας. Έχει μία πολύ σφιχτή επαγγελματική, σχεδόν, ομάδα τεχνοκρατών. Όταν μπαίνεις μέσα να του παρουσιάσεις ένα θέμα έχει ένα φάκελο μπροστά του που ξέρει το θέμα απολύτως προετοιμασμένο από την ομάδα του, από τη δική του ανάγνωση μπορεί να σου πει για το τι συμβαίνει. Και ο οποίος παρέλαβε τη χώρα σε προφανώς καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι ο Σαμαράς αλλά του έκατσε η εισβολή στον Έβρο, η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Δηλαδή και σε αυτόν έτυχαν πολύ αντίξοες συνθήκες. Και κατάφερε να κρατήσει την Ελλάδα όρθια.

Προσέξτε, δεν ήταν αυτονόητο ότι η Ελλάδα θα έμενε όρθια στην πανδημία υγειονομικά και οικονομικά. Δεν ήταν αυτονόητο ότι δεν θα ανέβαινε η ανεργία, όπως προβλέπαμε στην αρχή, και θα έπεφτε όπως έπεσε. Δεν ήταν αυτονόητο ότι θα πηγαίναμε στις επενδύσεις τόσο καλά. Δεν ήταν αυτονόητο ότι ο Ερντογάν θα έμπαινε στη θέση του. Δεν ήταν αυτονόητο ότι θα κάναμε συμφωνία με τη Γαλλία. Δεν ήταν αυτονόητο ότι θα κάναμε συμφωνία με την Αμερική.

Όλα αυτά τα έκανε ο Μητσοτάκης, η ομάδα του και η Κυβέρνηση, εγώ βάζω όλους τους υπουργούς μέσα.

Αλλά να μην κοροϊδευόμαστε, στην Ελλάδα το σύστημα, ξέρετε, είναι πρωθυπουργοκεντρικό. Αν ο Πρωθυπουργός δεν τραβάει ό,τι και να κάνουμε εμείς οι υπουργοί δεν γίνεται. Αν ο Πρωθυπουργός τραβάει τα πράγματα μπορεί να πάνε μπροστά.

Επίσης θέλω να επισημάνω και κάτι για τον Μητσοτάκη, τον οποίο το θεωρώ πολύ καλό δείγμα Πρωθυπουργού, μας άφησε τους περισσότερους υπουργούς, και εμένα, σε μία πλήρη θητεία.

Ξέρετε αυτό, φέρνω ένα παράδειγμα από εμένα, όχι σαν πρόσωπο, σαν Υπουργείο λέω τώρα, κάναμε την εξυγίανση στα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Η αρχική ιδέα για να το κάνουμε ήταν τον Νοέμβριο του 2019, το πρώτο μου ταξίδι στην Ουάσιγκτον για να πείσω την DFC να βάλει τα λεφτά έγινε στο τέλος Νοεμβρίου του 2019, πριν την πανδημία.

Τελικά στο δικαστήριο, με το χαρτί της DFC που θα βάλει τα λεφτά φτάσαμε το Φεβρουάριο του 2023. Αν ο Μητσοτάκης με είχε βγάλει στον ένα χρόνο, στα δύο χρόνια, όπως συνήθως γινόταν στην Ελλάδα, θα είχε γίνει η Ελευσίνα; Όχι είναι η απάντηση, θα είχε σταματήσει.

Ο Μητσοτάκης αντελήφθη ότι πρέπει οι υπουργοί να μείνουν να κάνουν την δουλειά τους. Μεγάλο πράγμα αυτό.

ΘΜ: Θα φτάσουμε σε αυτό. Σας κόστισαν οι υποκλοπές;

Υπ: Τι εννοείτε;

ΘΜ: Πολιτικά.

Υπ: Όχι ιδιαίτερα, πιστεύω προσωπικά.

ΘΜ: Σας ενόχλησε το θέμα αυτό;

Υπ: Το κομμάτι της ΕΥΠ δεν με ενόχλησε καθόλου. Το κομμάτι του Predator στο μέτρο που είναι αληθές πάρα πολύ, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. Δεν τα συνδέω, γιατί η βασική μου διαφωνία με την αριστερά είναι ότι η αριστερά θεωρεί ότι είναι ένα πράγμα. Εγώ θεωρώ ότι είναι δύο πράγματα.

Η ΕΥΠ έκανε τις νόμιμες παρακολουθήσεις, όσο και αν είναι δύσκολο να σκεφτείς ότι σου παρακολουθούν το τηλέφωνο, ζούμε σε ένα κράτος και υπάρχει μία μυστική υπηρεσία που με νόμιμο τρόπο μπορεί να παρακολουθήσει το τηλέφωνο του οποιουδήποτε νομίζει ότι πρέπει να παρακολουθεί, αυτό που με νοιάζει είναι αν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία.

Από ό,τι φαίνεται, σε όσους παρακολούθησε η ΕΥΠ είχε τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία, τελεία. Είναι σαν να διαμαρτυρηθώ εγώ επειδή μου κάνει έλεγχο η ΑΑΔΕ. Δεν γίνεται. Έχουμε την ΑΑΔΕ για να κάνει έλεγχο στην εφορία, θα κάνει έλεγχο στον υπουργό. Έτσι και η ΕΥΠ μπορεί να παρακολουθήσει το τηλέφωνο του υπουργού, τελεία. Αν το κάνει νόμιμα, επαναλαμβάνω.

Το Predator είναι άλλο πράγμα. Είναι ιδιωτική εταιρεία η οποία χρησιμοποιεί ιδιωτικά λεφτά για να παρακολουθεί κάποιον με ιδιωτικό τρόπο για ιδιωτικά συμφέροντα.

Εγώ γιατί δεν τα ταυτίζω; Διότι έχουν βάλει στις ίδιες λίστες να παρακολουθείται ο ίδιος και από την ΕΥΠ και από το Predator. Λέω τι είχε δημοσιεύσει το Documento και αυτοί.

Μα αν παρακολουθούσε κάποιον η ΕΥΠ, δηλαδή το κράτος, γιατί να βάλει και το Predator να παρακολουθεί; Από εκεί καταλαβαίνεις ότι είναι δύο διαφορετικά συστήματα, καμία σχέση το ένα με το άλλο.

Άρα περιμένω την ελληνική δικαιοσύνη να αποφανθεί για το δεύτερο, που πρέπει να δούμε τι πράγμα ήταν, το πρώτο όμως για εμένα είναι απολύτως νόμιμο.

Επίσης πρέπει να σας πω ότι πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει η ΕΥΠ και ότι πρέπει να μπορεί να παρακολουθεί και τηλέφωνα με νόμιμο τρόπο.

ΘΜ: Τα Τέμπη;

Υπ: Τα Τέμπη σίγουρα κόστισαν και είναι λογικό να κόστισαν γιατί όλοι πονέσαμε.

Κύριε Μαυρίδη, θέλω να σας μιλήσω με μεγάλη ειλικρίνεια, εγώ τις πρώτες δύο τρεις μέρες δεν μπορούσα να πάω στο γραφείο μου. Σκέφτηκα, και πιστεύω αυτό σκεφτήκαμε όλοι οι γονείς στην Ελλάδα ότι θα μπορούσε το δικό μας το παιδί να είναι μέσα σε αυτό τραίνο. Εμένα το δικό μου το παιδί το έχει πάρει αυτό το τραίνο με τους φίλους του. Θα μπορούσε να ήταν σε αυτό το τραίνο. Αυτό μας προξένησε σοκ.

Και επειδή η Κυβέρνησή μας είναι μία πολύ πετυχημένη Κυβέρνηση με πολλές μεταρρυθμίσεις και με πολύ μεγάλη πρόοδο ήταν πολύ παράταιρο ότι ένα κομμάτι του κράτους μας είχε μείνει τόσο πίσω και αυτό είναι που μας κόστισε.

Από εκεί και πέρα έγινε και μεγάλη πολιτική εκμετάλλευση.

ΘΜ: Δεν είναι ένα κομμάτι μόνο πάντως.

Υπ: Πριν από 20 χρόνια λέγαμε, είχαμε τις αμαρτωλές ΔΕΚΟ, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, την ΕΥΔΑΠ. Τώρα έχει μείνει ο ΟΣΕ μόνο, τα άλλα όλα έχουν προχωρήσει.

Εντάξει, ξαναλέω, μας κόστισε αλλά έγινε και πολύ μεγάλη πολιτική εκμετάλλευση και θέλω να τοποθετηθώ και σε κάτι ακόμη που θέλω να το πω.

Θεωρώ ανθρωποφαγία και κανιβαλισμό αυτό που υπέστη ο Κώστας ο Καραμανλής. Σας μιλώ με μεγάλη ειλικρίνεια, ανθρωποφαγία και κανιβαλισμό. Ο Κώστας Καραμανλής έτυχε να έχει ένα Υπουργείο στο οποίο είχα πολύ στενή συνεργασία μαζί του, γιατί τα υπουργεία Ανάπτυξης και Υποδομών εμείς χρηματοδοτούμε όλα τα έργα. Άρα τα έργα έγιναν από κοινού σε μεγάλο βαθμό, για αυτό είχαμε πάρα πολλά εγκαίνια, είχα πάει και εγώ, είχα μιλήσει γιατί κάναμε τα έργα μαζί.

Ως εκ τούτου είχα την ευκαιρία να δουλέψω με αυτό τον άνθρωπο. Εμένα, προσέξτε, ο Κώστας Καραμανλής δεν ήταν ένας ιδιαίτερα δικός μου φίλος, τον ήξερα ως Νεοδημοκράτης αλλά δεν είχαμε προσωπικές σχέσεις. Κάναμε τις σχέσεις μας ως δύο υπουργοί που πρέπει να δουλέψουν μαζί για να φέρουν πράγματα για τη χώρα. Θέλω να το καταθέσω αυτό για να υπάρχει στο δημόσιο διάλογο προ των εκλογών.

Και ήταν ένας πάρα πολύ καλός υπουργός. Τον έβρισκες στο γραφείο του, σου έδινε λύσεις. Όταν σου έδινε μία ημερομηνία αυτή η ημερομηνία ετηρείτο, τα έργα προχώρησαν, οι πόροι απορροφήθηκαν, κάναμε μαζί το νέο 4412 ο οποίος είναι ένας πάρα πολύ καλύτερος νόμος του προηγούμενου.

Ωραία, λοιπόν, έγινε αυτό το φοβερό δυστύχημα. Μα φταίει ο Υπουργός γιατί ο σταθμάρχης έκανε τόσα λάθη; Ή οι γύρω του;

ΘΜ: Νομίζω ότι υπάρχει μια πολιτική ευθύνη συνολικά στην Κυβέρνηση …

Υπ: Ξέρετε τι κατάλαβα εκ των υστέρων;

ΘΜ: Γιατί η δική σας Κυβέρνηση είναι, αν ήταν η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν …

Υπ: Ξέρετε τι κατάλαβα εκ των υστέρων; Και με σόκαρε λίγο. Τη μέρα των Τεμπών παραιτήθηκε ο Κώστας Καραμανλής αμέσως, θα θυμάστε το μεσημέρι είχε υποβάλλει την παραίτησή του. Τον πήρα αμέσως τηλέφωνο και του είπα: σε τιμώ, είναι πολύ σωστό αυτό που έκανες, δείχνει μεγάλο πολιτικό θάρρος και αξιοπρέπεια. Μου είπε: σε ευχαριστώ πολύ, Άδωνι.

Και έτσι πίστευα τότε. Πίστευα ότι ήταν πολύ σωστό που παραιτήθηκε, ότι ανέλαβε κάποιος την πολιτική ευθύνη για αυτό το φοβερό δυστύχημα για τους ανθρώπους που χάθηκαν τόσο άδικα και τόσο νέα παιδιά, που είναι φοβερό γεγονός.

Ξέρετε τι κατάλαβα εκ των υστέρων; Ότι έκανε λάθος που παραιτήθηκε.

ΘΜ: Γιατί;

Υπ: Η παραίτηση δεν εξελήφθη από την κοινωνία ως μία πράξη γενναιότητας, ή από την αντιπολίτευση, αλλά ως ομολογία ενοχής. Ο Καραμανλής ανέλαβε ευθύνες που δεν του αναλογούν με την παραίτησή του.

ΘΜ: Ανέλαβε ευθύνες συνολικά για το πολιτικό σύστημα γιατί το πολιτικό σύστημα έχει ευθύνη.

Υπ: Έχει ευθύνη, φυσικά, όλοι έχουμε.

ΘΜ: Έχει ευθύνη υπό την έννοια…

Υπ: Ένα λεπτό, δεν έχει μόνο ο Καραμανλής ευθύνη, έχουμε όλοι ευθύνη και η αντιπολίτευση έχει ευθύνη.

ΘΜ: Αυτό λέω, ναι.

Υπ: Και η ελάσσονα αντιπολίτευση έχει ευθύνη, όλοι έχουμε.

ΘΜ: Με την έννοια ότι διαχειρίζεστε υποθέσεις…

Υπ: Ξαναλέω, δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω από αυτά που σας είπα. Έγινε λάθος ότι δεν καθαρίσαμε το παλιό κράτος του ΟΣΕ; Μεγάλο. Είναι μία αδυναμία της πρώτης 4ετίας μας; Ναι, είναι μια αδυναμία μας. Είναι για αυτό αποκλειστικά υπεύθυνος ένας άνθρωπος; Όχι.

ΘΜ: Ναι, εδώ δεν θα διαφωνήσουμε. Το ερώτημα είναι πόσες ανάλογες καταστάσεις σαν αυτές του ΟΣΕ έχουμε; Τι έχουμε ακόμα να καθαρίσουμε;

Υπ: Τώρα, επειδή είμαι και λίγο ρεαλιστής. Αλλάζει ένα κράτος, το οποίο έχει καταστραφεί 40 χρόνια, σε μία 4ετία;

ΘΜ: Ε, τώρα εντάξει…

Υπ: Τόσο μάγοι είμαστε;

ΘΜ: Θα μας πείτε ότι θέλετε να βγείτε τρεις, τέσσερις, πέντε 4ετίες να τα αλλάξετε.

Υπ: Εγώ δεν ξέρω αν θέλω τρεις, τέσσερις πέντε, λέω ότι μιλώντας λογικά, να σας πω και την αλήθεια, πιστεύω ότι στην πρώτη μας 4ετία η ιεράρχηση του να εκκαθαρίσουμε το δημόσιο και να το φτιάξουμε από την αρχή δεν ήταν πρώτη προτεραιότητα.

ΘΜ: Γυρίζουμε στις πρώτες ερωτήσεις.

Υπ: Να καθαρίσουμε με την έννοια να δουλέψει σωστά , να μην παρεξηγηθώ.

ΘΜ: Ξέρετε η κοινωνία τι λέει έξω; Ποιο είναι το πρόβλημά της; Ότι δεν κάθεστε εσείς της Νέας Δημοκρατίας ή αντίστοιχα οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ να συνεννοηθούν μαζί σας και εσείς μαζί τους. Δεν μπορεί να διαφωνείτε σε όλα.

Υπ: Στο δημόσιο δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, υπάρχει σοβαρή ιδεολογική διαφορά εκεί.

ΘΜ: Πουθενά δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε;

Υπ: Κοιτάξτε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά της αξιολόγησης. Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ της αξιολόγησης πάρα πολύ και πιο αυστηρής μορφής. Εμένα, να σας πω την αλήθεια, μου άρεσε πάρα πολύ ο νόμος του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2014, δηλαδή αυτό το σκορ που τους έβαζε με τη σειρά. Το θεωρώ πολύ σωστό αυτό το πράγμα.

Πιστεύω ότι αν δεν κάνουμε σοβαρή αξιολόγηση δεν πρόκειται να φτιαχτεί το δημόσιο ποτέ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει αξιολόγηση.

ΘΜ: Ναι, εντάξει, αλλά φανταστείτε τώρα, έρχεται ο ένας φτιάχνει κάτι, έρχεται ο άλλος το γκρεμίζει, φτιάχνει κάτι άλλο…

Υπ: Για αυτό και ο λαός πρέπει να μας ξαναψηφίσει για να έχει μία συνέχεια το κράτος να το τελειώσουμε, αυτό σας λέω. Δεν τα τελειώσαμε όλα στην πρώτη 4ετία.

Παιδιά, ένα λεπτό. Μας ήρθαν όλα ανάποδα. Και ενώ μας ήρθαν όλα ανάποδα…

ΘΜ: Κύριε Υπουργέ, τα ίδια θέματα συζητάμε χρόνια τώρα.

Υπ: Όχι, όχι, έχει κάνει μεγάλη πρόοδο το κράτος αυτά τα τέσσερα χρόνια, έχει κάνει μεγάλη πρόοδο το κράτος, μεγάλη πρόοδο.

ΘΜ: Δεν συζητάμε για την παιδεία; Δεν συζητάμε για την υγεία; Τα ίδια θέματα ερχόμαστε και τα συζητάμε.

Υπ: Στην υγεία, πάλι, για να μην αδικήσουμε και τον προηγούμενο Υπουργό και το νυν Υπουργό, ο οποίος είναι και πάρα πολύ φίλος μου ο Θάνος ο Πλεύρης, η πανδημία ήταν η πρώτη προτεραιότητα αυτή την περίοδο. Δεν μπορούσες να κάνεις ταυτόχρονα πανδημία και μεταρρυθμίσεις στην υγεία.

Οι μεταρρυθμίσεις στην υγεία, ξέρετε, θα έχουν και εκεί συγκρούσεις. Δεν μπορείς να έχεις συγκρούσεις μέσα στα νοσοκομείο και να έχεις τον κόσμο στις εντατικές.

ΘΜ: Εντάξει, αλλά ο Θεός να βοηθήσει να μην βρεθεί κάποιος στα εξωτερικά ιατρεία.

Υπ: Προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν πρέπει, εγώ δεν υποκρίνομαι, ναι, αλλά, ένα λεπτό, τώρα το θυμηθήκαμε; Μα έτσι είναι τα εξωτερικά ιατρεία 20 χρόνια.

ΘΜ: Μα αυτό συζητάμε.

Υπ: Δεν είναι τώρα.

ΘΜ: Ναι αλλά αυτό συζητάμε, ότι 20 χρόνια συζητάμε τα ίδια και τα ίδια.

Υπ: Ξαναλέω, και με τα ράντζα έγινε πρόοδος και σας είπα ότι μέσα στην πανδημία, όπου κυρίαρχη προτεραιότητα είναι να λειτουργούν τα νοσοκομεία για να υποδέχονται τους ασθενείς, δεν μπορείς να κάνεις εκείνη την ώρα και τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις.

Ο Μητσοτάκης έχει ανακοινώσει ότι ένα από τα μεγάλα θέματα της επόμενης 4ετίας θα είναι η υγεία. Το πιστεύω ότι θα το κάνει.

ΘΜ: Έχετε κάνει Υπουργός Υγείας και αυτό παραλίγο να σας κοστίσει, υπό την έννοια ότι βρεθήκατε πρωτοσέλιδο με το σκάνδαλο Novartis. Τι σας έχει μείνει από αυτή την ιστορία;

Υπ: Μια σιχαμάρα. Να σας πω την αλήθεια, μία σιχαμάρα. Συγγνώμη για τη λέξη.

Εγώ έκοψα ως Υπουργός 2 δισεκατομμύρια φαρμακευτική δαπάνη. Η Novartis, ειδικά η Novartis, είχε βγάλει δελτίο τύπου τον 7ο του 2013 που ζητούσε την αποπομπή μου. Τα Χριστούγεννα του 2013 προς 2014 μία από τις λίγες εταιρείες που δεν μου έστειλαν ένα κρασί δώρο ήταν η Novartis από δυσαρέσκεια για την πολιτική μου.

Και ξαφνικά με κατηγορούσαν ότι μία εταιρεία, που ήθελε να με διώξουν, μου είχε δώσει και 2 εκατομμύρια. Πρόκειται περί φανατικής ντροπής, τουλάχιστον.

ΘΜ: Γιατί πιστεύετε ότι έγινε το σκάνδαλο Novartis;

Υπ: Εγώ προσωπικά πιστεύω απολύτως εμπλέκεται με τον κύριο Τσίπρα, αν όχι ότι το σκέφτηκε, τουλάχιστον ότι το επέτρεψε. Πιστεύω ότι δυστυχώς στη δικαστική διαδικασία δεν ρίχθηκε φως στη σκευωρία, δεν θέλω να πω τώρα για ποιους λόγους. Σέβομαι τις αποφάσεις της ανεξάρτητης ελληνικής δικαιοσύνης. Αυτό αποφάσισαν οι σοφοί δικαστές που έκαναν αυτό το βούλευμα του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και δεν επέτρεψαν να πάμε στην ακροαματική διαδικασία.

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι έκαναν μεγάλο λάθος, έκαναν και μεγάλη ζημιά στην Ελλάδα με την απόφασή τους αυτή γιατί αυτή θα μείνει σαν μία ανοιχτή πληγή.

Είχε σημασία να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της σκευωρίας για να μην το επαναλάβει ποτέ κανείς στο μέλλον για παρόμοιους λόγους. Αλλά αυτό τελείωσε.

Πάμε τώρα στο γιατί το έκαναν. Πιστεύω ότι ο Τσίπρας είδε στη Novartis την ευκαιρία του πολιτικού μετασχηματισμού της χώρας, για αυτό έβαλε δέκα.

ΘΜ: Να φύγουν όλοι, να φύγετε όλοι. Να φύγετε εσείς, ο Βενιζέλος…

Υπ: Ήθελε να διαλύσει τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ για να μπορεί να κάνει…

ΘΜ: Ερώτηση. Τότε, όμως, είχαμε ελευθερία στον τύπο, αυτό λένε. Σήμερα έχουμε ανελευθερία στον τύπο.

Υπ: Εγώ θέλω να σας μιλήσω με μεγάλη ειλικρίνεια. Εγώ δεν καταλαβαίνω πώς βγαίνουν αυτές οι αξιολογήσεις. Εμένα, αν με ρωτάτε τη γνώμη μου, παραέχουμε ελευθερία. Έχουμε το ανάποδο πρόβλημα. Δηλαδή ότι βγαίνει κάθε μέρα το Μακελειό και μπορεί να γράφει αυτά που λέει χωρίς καμία ποινή εμένα με ξεπερνά.

ΘΜ: Μην λέτε τέτοια πράγματα, αρχίζω και φοβάμαι. Έκανα επί Καμένου φυλακή, κρατητήριο…

Υπ: Δεν μου αρέσουν οι φυλακές και δεν κυνηγάω και κανέναν. Αλλά βρίσκετε λογικό να βγαίνει ένα πρωτοσέλιδο κάθε μέρα και να λέει απίστευτα φοβερά πράγματα ονομαστικά για ανθρώπους, φοβερά συκοφαντικά, απίστευτα, δεν θέλω να τα αναφέρω τώρα και να μην υπάρχει καμία ποινή; Δηλαδή αυτό είναι ελευθερία του λόγου; Τι ελευθερία του λόγου είναι αυτό;

Ελευθερία του λόγου είναι η συκοφαντία; Ελευθερία του λόγου είναι η λάσπη; Ελευθερία του λόγου είναι η διαστρέβλωση; Ελευθερία του λόγου είναι οι νοσηρές φαντασιώσεις;

ΘΜ: Όμως, υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι που λένε ότι υπάρχει σε αυτή τη χώρα ένα θέμα δημοκρατίας.

Υπ: Ποιο είναι, μπορείτε να μου το εξηγήσετε; Δεν το καταλαβαίνω ποιο είναι. Δηλαδή εσείς στο Liberal, σας έχει υποδείξει ποτέ η Κυβέρνηση, εγώ, τι θα γράψετε; Ωραία, αν θέλετε να γράψετε κάτι καλό για εμένα σας το έχω υποδείξει; Σας πήρα και σας είπα: ξέρεις, μην το γράψεις, θα σε καταστρέψουμε;

ΘΜ: Εγώ είμαι σε μία κατηγορία ανθρώπων που για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πέρασα καλά.

Υπ: Αφήνω λίγο εσάς. Υπάρχει ένας δημοσιογράφος στην Ελλάδα, της αριστεράς που μπορεί να κατηγορήσει, παραδείγματος χάριν, εμένα που με θεωρούν τον πιο, ας πούμε, αντιδημοκράτη, ότι έχω παρέμβει σε μία εφημερίδα της αριστεράς τι να γράψει και αν πρέπει να το γράψει; Ποτέ.

Ο Μητσοτάκης; Ποτέ.

ΘΜ :Αυτή η αντιπαλότητα που έχετε πάντως με ορισμένους ανθρώπους θα μπορούσε να έχει ληφθεί, για παράδειγμα…

Υπ: Καλά, δεν μπορώ να έχω αντιπαλότητες; Δηλαδή πρέπει να τους συμπαθώ όλους; Δηλαδή η ελευθερία του λόγου είναι να τους συμπαθώ όλους;

ΘΜ: Δεν ξέρω.

Υπ: Η ελευθερία του λόγου είναι να με συμπαθούν όλοι; Ούτε θα τους συμπαθώ όλους ούτε θα με συμπαθούν όλοι, τι να κάνουμε τώρα. Αλλά δεν σημαίνει ότι επειδή δεν τους συμπαθώ πρέπει να τους καταστρέψω ή να τους εμποδίσω να πουν ό,τι θέλουν. Ας πουν ό,τι θέλουν.

ΘΜ: Εδώ λοιπόν ερχόμαστε και λέμε, εμένα αυτή είναι η δική μου άποψη, εσείς μπορεί να έχετε διαφορετική άποψη, ότι επειδή ακριβώς για το 2015 δεν ζήτησε κανείς λογαριασμό, κανείς, και στη συνέχεια έγιναν διάφορα πράγματα που εν πάση περιπτώσει δεν τιμούν κανένα, φτάσαμε σε ένα σημείο να γίνει το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο.

Υπ: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε μία πολιτική απόφαση: να μην κοιτάζει προς τα πίσω. Δεν ξέρω αν είναι σωστή, για να είμαι ειλικρινής. Εγώ έχω άλλη άποψη. Όμως δεν είμαι ο Πρωθυπουργός, Πρωθυπουργός είναι ο Μητσοτάκης και ο Μητσοτάκης αποφάσισε ότι θέλει να πάει προς τα εμπρός.

Αυτό έχει τα συν του, είναι πιο οραματικό σίγουρα και ο κόσμος περισσότερο τον ενδιαφέρει το μέλλον του παρά το παρελθόν του, δημιουργεί όμως και μία αδυναμία στους αντιπάλους οι οποίοι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν πάντα ό,τι θέλουν.

ΘΜ: Πώς βλέπετε το αποτέλεσμα των εκλογών; Κάντε μία πρόβλεψη.

Υπ: Ακούστε, εγώ δεν μασάω τα λόγια μου, ξέρετε, είναι η φύση μου αυτή. Θα πάμε πάρα πολύ καλά. Εγώ πιστεύω ότι θα πάρουμε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι νομίζει ο κόσμος.

Και η προεκλογική καμπάνια η δική μου στην βόρεια Αθήνα, εγώ κάνω εκλογές τώρα 20 χρόνια, δεν είμαι καινούριος, είμαι ήδη 16 χρόνια εκλεγμένος βουλευτής, κατέβηκα πρώτη φορά το 2004. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο κλίμα προεκλογικό ποτέ, στη ζωή μου ποτέ.

Αν μπείτε στα social media και δείτε στο Twitter, στο Facebook, στο Instagram, στο Tik-Tok τις εικόνες κάθε μέρα που κάνω, κάθε μέρα δέκα συγκεντρώσεις, όχι μία, δέκα. Υπάρχουν μέρες που έκανα δεκαπέντε, τι κόσμος μαζεύεται, τι παλμός υπάρχει, τι ενθουσιασμός. Δείτε με τα μάτια σας, δεν σας τα λέω εγώ, μπορείτε να μπείτε να τα δείτε, δεν το έχω ξαναδεί ποτέ.

Τώρα τι να σας πω; Να πέφτω τόσο έξω;

ΘΜ: Αν χάσει ο κύριος Τσίπρας πρέπει, πιστεύετε, να φύγει;

Υπ: Δεν θα φύγει οπότε γιατί να το συζητήσουμε; Έχει στήσει το κόμμα για να μη μπορεί να τον βγάλει κανένας. Αυτό ήταν, όλη η διαχείρισή του, η εσωτερική διαδικασία η προηγούμενη που έκανε δεν ήταν για τώρα, ήταν για μετά την ήττα του. Ο κύριος Τσίπρας ξέρει ότι θα χάσει. Δεν είναι χαζός.

ΘΜ: Η πραγματική ερώτηση είναι άλλη, που κρύβεται πίσω από αυτό. Θα θέλατε να φύγει ο κύριος Τσίπρας;

Υπ: Εμένα ρωτάτε;

ΘΜ: Ναι.

Υπ: Δεν ψηφίζω εγώ εσωκομματικά στο ΣΥΡΙΖΑ.

ΘΜ: Ναι, θα θέλατε τον κύριο Τσίπρα ως αντίπαλο ή κάποιον άλλον;

Υπ: Θα αντιγράψω μία φράση που μου άρεσε πάρα πολύ, του Μάκη Βορίδη. Ο Μάκης Βορίδης έχει πάρα πολύ λεπτό χιούμορ, φλεγματικό. Τον είχε ρωτήσει, λοιπόν, ο Δημήτρης ο Βενιέρης, να του ευχηθώ και καλή επιτυχία γιατί και αυτός κατεβαίνει τώρα στη Θεσσαλονίκη υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία στην Α’ Θεσσαλονίκης, τον είχε ρωτήσει στη ΔΕΘ πέρσι, σε ένα ραδιόφωνο, εκεί στο Status: πιστεύετε, λέει, ότι ο κύριος Τσίπρας είναι καλός αντίπαλος για τη Νέα Δημοκρατία; Αξιόμαχος ή σας συμφέρει να υπάρχει;

Και απήντησε ο Μάκης Βορίδης ως εξής: να τον έχει ο Θεός καλά. Προσυπογράφω τη σχετική δήλωση.

ΘΜ: Το σημειώνω. Στις συγκεντρώσεις πάτε, δεν πάτε μόνος σας, έχετε μαζί σας και τον κύριο Παπαθανάση. Τον έχετε παντρευτεί.

Υπ: Έχει το ελεύθερο να έρχεται σε όλες μου τις συγκεντρώσεις. Όπου δεν είναι, είναι γιατί ο ίδιος δεν μπορούσε να έρθει γιατί είχε δικές του, αλλιώς θα ήταν σε όλες.

ΘΜ: Είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχετε συνεργαστεί πάρα πολύ καλά.

Υπ: Αισθάνομαι την τεράστια εσωτερική ανάγκη να επιστρέψω στο Νίκο Παπαθανάση την καλή συμπεριφορά που έδειξε εκείνος προς εμένα τα τέσσερα χρόνια. Και θέλω να ξεχωρίσω ορισμένες στιγμές, όχι τόσο της δουλειάς, δουλειά κάναμε, πολλή δουλειά, ό,τι κάναμε μαζί το κάναμε, όλα αυτά που σας είπα πριν τα έχουμε κάνει μαζί με τον Παπαθανάση και τον Γενικό και το ΕΣΠΑ και τις επενδύσεις και τη Microsoft και τη Pfizer και την Amazon και όλα. Και τα ναυπηγεία και όλα. Αυτό, όμως, για εμένα είναι λίγο δευτερεύον. Μπορεί να κάναμε καλή δουλειά.

Εμένα αυτό που πάντα με γοητεύει στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στην πολιτική είναι ο χαρακτήρας, γιατί ο χαρακτήρας δεν αλλάζει.

Θα σας πω, λοιπόν, πέρα του προφανούς ότι τέσσερα χρόνια δεν ανταλλάξαμε μία κακή κουβέντα, ένα παραπολιτικό δεν βγήκε από το Υπουργείο μου, ξέρετε εσείς τα παραπολιτικά πώς βγαίνουν στα Υπουργεία όταν υπάρχει υπουργός και αναπληρωτής, είναι η χαρά του δημοσιογράφου.

ΘΜ: …ο ένας τον άλλον.

Υπ: Εμείς τίποτα. Αλλά αυτό που ήταν το σημείο που είπα μέσα μου ότι τελικά αυτός ο άνθρωπος έχει πολύ καλό χαρακτήρα, για αυτό πίστευα ότι θα γίνει πολύ καλός βουλευτής, για αυτό θα τον ψηφίσω, και λέω στο κόμμα μου να τον ψηφίσει.

Ήμαστε τον Αύγουστο του 2020 όπου ο Πρωθυπουργός πήρε μία απόφαση και αναβάθμισε τον Νίκο Παπαθανάση από Υφυπουργό σε Αναπληρωτή Υπουργό. Αν θυμάστε ο Παπαθανάσης ήταν στην αρχή Υφυπουργός Εμπορίου και Καταναλωτού και Βιομηχανίας και μετά έγινε Αναπληρωτής Υπουργός των ιδιωτικών επενδύσεων και των στρατηγικών επενδύσεων και εγώ πήρα το εμπόριο και τον καταναλωτή και τη βιομηχανία εγώ ως αρμοδιότητες. Έγινε μία ανταλλαγή αρμοδιοτήτων μέσα στο Υπουργείο, αναβαθμίστηκε από Υφυπουργός σε Αναπληρωτή Υπουργό.

Αυτή είναι μία στιγμή δύσκολη στη σχέση δύο υπουργών διότι η κοινή γνώμη αυτομάτως είναι γιατί αναβαθμίστηκε αυτός άρα υποβαθμίζεται ο άλλος, έτσι το εκλαμβάνουν πολλοί. Έδωσε την ευκαιρία στην αντιπολίτευση να κάνει αυτή τη χαζή καμπάνια ότι έμεινα χωρίς αρμοδιότητες, εγώ μετά είχα περισσότερες αρμοδιότητες από πριν, αλλά δεν έχει σημασία, για αυτό έκανα το καλάθι, που είναι στη δική μου αρμοδιότητα, τα market pass και όλα αυτά, τη ΔΙΜΕΑ, αυτά είναι όλα δικά μου γιατί αυτή ήταν αρμοδιότητα, που την πήρα μετά την αναβάθμιση του Παπαθανάση, εννοώ. Αλλά πολιτικά ήταν μία περίεργη στιγμή.

Εγώ για να δείξω πόσο υπέρ ήμουν αυτής της αλλαγής, γιατί πραγματικά τον αγαπώ τον Νίκο, είχα πάει και στην ορκωμοσία του, που πάλι δεν συνηθίζεται ο Υπουργός να πηγαίνει στην ορκωμοσία του Αναπληρωτή Υπουργού γιατί, επαναλαμβάνω στην πολιτική υπάρχουν…

ΘΜ: Αλλά Άδωνις είναι αυτός.

Υπ: Πήγα στην ορκωμοσία του γιατί ήθελα να δείξω ότι τον τιμώ και τον αγαπώ και χαίρομαι γιατί πραγματικά χαιρόμουν. Τσαντιζόμουν με αυτά που είπε η αντιπολίτευση, μεν ανθρώπινα, αλλά χαιρόμουν που ο φίλος μου έπαιρνε μία θέση παραπάνω γιατί και εγώ πίστευα ότι την άξιζε.

Όταν βγήκε από το Προεδρικό Μέγαρο, πήγαν οι κάμερες πάνω του για να του πάρουν δήλωση. Εκείνη την ώρα τι περιμένουν οι κάμερες; Εσείς οι δημοσιογράφοι; Τα «κοράκια», δηλαδή, εκείνη την ημέρα τι περιμένουν; Να μας φάνε ζωντανούς, να πει κάτι να αρχίσουν το βράδυ στα δελτία αυτό είπε ο Παπαθανάσης για το Γεωργιάδη, να δούμε τι θα πει ο Γεωργιάδης και θα γίνεται τουρλουμπούκι.

Και λέει: τίποτα δεν άλλαξε στο Υπουργείο, Υπουργός παραμένει ο Άδωνις Γεωργιάδης, όλα τα κάνουμε μαζί και για όλα θα συνεννοούμαι μαζί του.

ΘΜ: Και μετά ξέρετε τι…

Υπ: Αυτή η δήλωση εκείνη τη στιγμή λειτούργησε….

ΘΜ: Σας άρεσε, λογικό είναι. Εντάξει.

Υπ: Όχι, δεν είναι ότι μου άρεσε, έκοψε όλη τη συζήτηση και όλη τη φασαρία και όλο το παραπολιτικό και έκανε ένα βήμα πίσω από το μπροστά που του είχε δώσει ο Μητσοτάκης.

Αυτό δεν είναι εύκολο να το κάνει κάποιος. Αυτό δείχνει καλό χαρακτήρα. Πρέπει να εμπιστευόμαστε στην πολιτική τους καλούς χαρακτήρες.

Βλέπετε εγώ σας μιλάω πολύ ελεύθερα και πολύ ανθρώπινα.

ΘΜ: Ναι αλλά εσείς οι πολιτικοί είναι δυνατόν να μοιράζεστε σταυρούς; Δηλαδή εμένα αυτό με εντυπωσιάζει στη σχέση σας με τον κύριο Παπαθανάση. Δηλαδή μοιράζετε σταυρούς.

Υπ: Δεν μοιράζω σταυρούς. Λέω στους ψηφοφόρους μου ότι εγώ θα βάλω σταυρό στον Νίκο Παπαθανάση. Τώρα όποιος θέλει…

ΘΜ: Μάλιστα, θα το κάνετε;

Υπ: Θα το κάνω σίγουρα. Όποιος θέλει το ακολουθεί, όποιος θέλει όχι. Εγώ δεν μπορώ να είμαι στο παραβάν του κάθε ανθρώπου. Αλλά στο μέτρο που την περασμένη φορά με εμπιστεύτηκαν 70.000 συμπολίτες μου στη βόρεια Αθήνα και άρα θεωρούν ότι η γνώμη μου έχει κάποια αξία, λέω σε αυτές τις 70.000 ότι εγώ, παιδιά, πιστεύω ότι ο Παπαθανάσης θα είναι καλός βουλευτής.

ΘΜ: Λοιπόν, ποιο Υπουργείο δεν θα θέλατε με τίποτα.

Υπ: Το έχω πει….

ΘΜ: Μη μου πείτε τώρα ο Πρωθυπουργός αποφασίζει.

Υπ: Όχι, όχι, το έχω πει, το έχω εξηγήσει στον Πρωθυπουργό κατ’ ιδίαν, γνωρίζει ποιο δεν θα ήθελα με τίποτα. Εγώ, θέλω να με πιστέψετε, δεν έχω βάλει ποτέ όρο στη ζωή μου σε κανένα Πρωθυπουργό ούτε για το αν θα έχω Υπουργείο ούτε ποιο Υπουργείο θα έχω ή δεν θα έχω. Σπίτι μου να μου πουν να είμαι πάλι Μητσοτάκη θα στηρίζω, κανένα πρόβλημα. Γιατί εμένα με ενδιαφέρει να υπάρχει πειθαρχία στην ομάδα.

Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ξέρει ότι υπάρχει ένα που πραγματικά δεν μπορώ να πάω.

ΘΜ: Το Παιδείας;

Υπ: Δεν θα πω. Τα εν οίκω μη εν δήμω.

ΘΜ: Μάλιστα. Το Παιδείας είναι λοιπόν.

Υπ: Είπα, τα εν οίκω μη εν δήμω.

ΘΜ: ΟΚ. Με το Υγείας…

Υπ: Αν λέμε ο καθένας μας τι θέλει και τι δεν θέλει δεν θα βγάλουμε άκρη.

ΘΜ: Με το Υγείας θα ασχολούσασταν ξανά;

Υπ: Αν αρχίσω να σας λέω ένα, ένα τα Υπουργεία, κύριε Μαυρίδη, θα είναι σαν να κάνω υπόδειξη στον Πρωθυπουργό και θα βγάλετε ένα ωραίο τίτλο: ο Γεωργιάδης θέλει το Παιδείας, θέλει το Υγείας, θέλει το Ναυτιλίας. Δεν είναι ωραίο.

Εγώ θέλω, και το πιστεύω, ο Πρωθυπουργός είναι κάπως σαν τον προπονητή σε μία ομάδα. Μπορεί να πάρει πρωτάθλημα μία ομάδα που ο κάθε παίκτης βγαίνει και λέει δημόσια θέλω να παίζω δεξί εξτρέμ, όχι θέλω να παίζω φυτευτός, όχι θέλω να παίξω χαφ; Δεν θα βγάλει άκρη η ομάδα αυτή.

Έχουμε προπονητή. Καλό προπονητή, κερδίζει πρωταθλήματα. Θα τον αφήσουμε να κάνει την δουλειά του. Μια φορά μπορεί να μας πει βγες μπροστά, μια άλλη φορά μπορεί να μας πει κάτσε τον πάγκο, μια άλλη φορά μπορεί να μας πει κάτσε πίσω. Προπονητής είναι, αυτή είναι η δουλειά του.

ΘΜ: Επειδή έχω ασχοληθεί και στο παρελθόν, λόγω του επιχειρηματικού ρεπορτάζ με την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, πρέπει να πω ότι αυτό που έχετε κάνει, και νομίζω σας το αναγνωρίζει ο κόσμος και οι εργαζόμενοι, είναι πράγματι εντυπωσιακό.

Υπ: Είναι το πιο δύσκολο πράγμα της θητείας μου, σίγουρα.

ΘΜ: Σύμφωνοι. Υπάρχουν τομείς όπου η Ελλάδα θα μπορούσε να πάει μπροστά και δεν έχει καταφέρει αυτά που θα έπρεπε.

Υπ: Αυτή τη στιγμή τα ναυπηγεία Ελευσίνος, που υπολειτουργούν ακόμα, δεν λειτουργούν κανονικά γιατί ακόμα δεν έχει βγει η απόφαση του δικαστηρίου, η ΟΝΕΧ δεν έχει ακόμα αναλάβει το ναυπηγείο, μόνο διαχείριση κάνει της παλιάς εταιρείας, και πληρώνονται οι εργάτες εργολαβικά. Για αυτό υπήρξε και αυτό το θέμα με τα δώρα, αν θέλετε να σας το εξηγήσω μετά πολύ ευχαρίστως γιατί δείχνει πώς δεν αλλάζει εύκολα η Ελλάδα.

Λοιπόν, όμως έχει φέρει από το Νοέμβριο μέχρι σήμερα στην Ελευσίνα, έχει φτιάξει 25 πλοία, κάποια εκατομμύρια είναι αυτά. Αυτά τα 25 πλοία, κύριε Μαυρίδη, αν δεν είχαμε ανοίξει την Ελευσίνα θα είχαν φτιαχτεί στην Τουρκία.

Είναι 25 πλοία μείον από την Τουρκία, 25 πλοία συν στην Ελλάδα. Είναι κάποια εκατομμύρια τζίρος μείον από την Τουρκία και κάποια εκατομμύρια τζίρος συν στην Ελλάδα.

Ναι, είμαι πολύ περήφανος για αυτό, για να είμαι ειλικρινής.

ΘΜ :Σύμφωνοι. Ήταν, λοιπόν, ένας τομέας όπου θα μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα και για λόγους που δεν είναι και τόσο ανεξήγητοι δεν γινόντουσαν πράγματα. Ποιοι άλλοι τομείς πιστεύετε ότι στη χώρα αυτή υπάρχουν που μπορεί κάποιος να γυρίσει το κλειδί και να μπει μπροστά η μηχανή;

Υπ: Πιστεύω ακράδαντα ότι η Ελλάδα στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας θα έχει τρομερή πρόοδο για τα επόμενα χρόνια γιατί έχουμε καταπληκτικά μυαλά, πολύ μεγάλα ταλέντα. Πιστεύω ότι με το digital nomads θα προσελκύσουμε και πολύ μεγάλα ταλέντα από το εξωτερικό που θα δουλεύουν από εδώ. Άρα όλος ο τομέας υψηλής τεχνολογίας θα έχει πολύ μεγάλη πρόοδο.

Πιστεύω ότι η Ελλάδα μπορεί να παίξει ρόλο στην ελαφρά βιομηχανία, όχι στη βαριά βιομηχανία, και να πάμε πολύ καλύτερα από ό,τι πηγαίναμε μέχρι τώρα.

Και φυσικά, εκεί μπορεί να διαφωνήσουμε με πολλούς, πιστεύω ότι έχουμε πολύ μεγάλο μέλλον στο real estate. Εγώ το real estate το πιστεύω ως επένδυση, προσέξτε, διαφωνώ με τον κύριο Σημίτη, ως παραγωγική επένδυση, γιατί δίνει δουλειά σε πάρα πολλούς ανθρώπους. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει η Φλώριδα των ΗΠΑ γιατί είναι αυτή η χώρα που βλέπετε, οι βόρειοι, που είναι οι πλούσιοι, ζουν σε γκρίζες χώρες, είναι λογικό οι άνθρωποι που έχουν χρήματα να επιλέγουν κάποιο διάστημα μεγάλο του χρόνου τους να το περνάνε σε αυτή τη χώρα παρά στη δική τους.

Με τα κατάλληλα κίνητρα, την κατάλληλη φορολογική πολιτική, και την οικοδόμηση ενιαίας αγοράς στην Ευρώπη θα γίνει. Μπορούμε να γίνουμε η Φλώριδα των ΗΠΑ και η Φλώριδα είναι μία από τις πλουσιότερες πολιτείες των ΗΠΑ.

ΘΜ: Θέλω να σας ευχηθώ καλή επιτυχία. Είμαι απογοητευμένος, δηλαδή προσπάθησα να σας δυσκολέψω, δεν τα έχω καταφέρει. Ξέρετε γιατί; Γιατί είστε ένας άνθρωπος αρκετά έμπειρος και ένας άνθρωπος ο οποίος έχετε διαβάσει αρκετά, αλλά έχετε και την τέχνη να ξεγλιστράτε. Αλίμονο σε αυτόν που θα…

Υπ: Σας μίλησα πάρα πολύ ελεύθερα. Σας είπα πράγματα που δεν είναι εύκολα οι πολιτικοί για τα παραπολιτικά και πώς είναι οι πραγματικές συνεντεύξεις των πολιτικών. Και θέλω να σας πω ότι το έκανα αυτό γιατί πρώτον και κύριον σας εμπιστεύομαι. Και είναι τέχνη να καταφέρνεις το συνομιλητή σου να σε εμπιστεύεται γιατί του εκμαιεύεις και περισσότερα πράγματα.

ΘΜ: Αυτός είναι ο στόχος, θέμα στρατηγικής.

Υπ: Και θέλω να το πω αυτό τώρα που κλείνει η συνέντευξη για να μην φαίνεται ότι το κάνω για να έχω εύκολες ερωτήσεις.

Κύριε Μαυρίδη, όπως είπα και πριν, εμένα δεν μπορεί να με συμπαθούν όλοι ή να με αντιπαθούν, ο καθένας έχει τη γνώμη του για εμένα. Το ίδιο συμβαίνει και με εσάς, είστε και εσείς λίγο ένας τύπος, μοιάζουμε λίγο σε αυτό. Δεν έχετε και εσείς πολύ….

ΘΜ: Έχω ένα μακρύ κατάλογο…

Υπ: Δεν είστε πολύ του στρογγυλού. Θέλω να πω γιατί σας τιμώ πραγματικά. Σας τιμώ γιατί είστε ένας από τους ανθρώπους που την κρίσιμη εποχή που η Ελλάδα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού για να φύγει από την ευρωζώνη και να καταστραφεί για πάντα, με προσωπικό κόστος μπήκατε μπροστά, φάγατε πολύ ξύλο για να μείνει η Ελλάδα εκεί που έπρεπε να μείνει.

ΘΜ: Δεν θέλω να ακούω άλλα, φτάνει.

Υπ: Όχι, οφείλω να το καταθέσω αυτό.

ΘΜ: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Καλή επιτυχία σας εύχομαι.

Υπ: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Υποψήφιος στη βόρεια Αθήνα. Δεν ξέρω πού ψηφίζετε εσείς.

ΘΜ: Αρκαδία.

Υπ: Στην Αρκαδία δεν μπορείτε να με ψηφίσετε αλλά κάποιο φίλο που ψηφίζει στη βόρεια Αθήνα θα έχετε σίγουρα. Θέλω να του πείτε: πρώτο σταυρό στο Νίκο Παπαθανάση, δεύτερο στον Άδωνι Γεωργιάδη.

ΘΜ: Μάλιστα. Λοιπόν, καλή επιτυχία.

Υπ: Να είστε καλά.