Lifestyle

Νίκος Γκάλης. Ο δικός μας Sir!

Ο Γκάλης σταμάτησε το μπάσκετ το 1994, όντας αθλητής όχι του Άρη αλλά του Παναθηναϊκού. Είχε ακόμη χρόνια καριέρας μπροστά του;

Αυτό συνέβη και χθες βράδυ, στην ειδική τελετή της βράβευσής του για την, πραγματικά ανεκτίμητη, προσφορά του στο ελληνικό μπάσκετ. Το κομπιούτερ της μνήμης έφερε και πάλι στην επιφάνεια τις ατελείωτες χαρές που ο Sir του ελληνικού μπάσκετ μάς έχει δώσει. Λίγα λεπτά πριν το τζάμπολ της αναμέτρησης της Εθνικής Ελλάδας με την Σλοβενία, η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης τίμησε τον άνθρωπο που άλλαξε τη μοίρα του ελληνικού μπάσκετ.

Η φανέλα του Νίκου Γκάλη κρεμάστηκε για πάντα στον ουρανό του γηπέδου, για να θυμίζει την τεράστια προσφορά του όχι μόνον στο μπάσκετ, αλλά συνολικά στον ελληνικό αθλητισμό. Πριν από την τελετή βράβευσης, προβλήθηκε ένα πολύ όμορφο αφιερωματικό video για τον Γκάλη με όλη τη διαδρομή του στα γαλανόλευκα. Πριν ο «γκάνγκσερ» βγει στο παρκέ του γηπέδου, από τα μεγάφωνα έγινε ένας πρόλογος αναφορικά με την τεράστια καριέρα του και την προσφορά στην Εθνική ομάδα, αλλά και το μπάσκετ της Ελλάδας, το οποίο άλλαξε μια για πάντα.

Μάλιστα κατά την είσοδο του Γκάλη στο ΟΑΚΑ ακούστηκε ένα τραγούδι άρτια συνδεδεμένο με την κατάκτηση του Ευρομπάσκετ το 1987, ενώ πρώτος που θέλησε να δώσει το χέρι του στον παλαίμαχο μπασκετμπολίστα ήταν το αστέρι της Σλοβενίας, Λούκα Ντόνσιτς. Μετά το αφιέρωμα στον Γκάλη, το οποίο έπαιξε από τα μάτριξ του γηπέδου, στη συνέχεια η φανέλα με το νούμερο τέσσερα ανέβηκε στην οροφή του ΟΑΚΑ εκεί όπου θα βρίσκεται μόνιμα, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον σπουδαιότερο Έλληνα μπασκετμπολίστα της ιστορίας. Ο ίδιος μπορεί όσο ήταν αθλητής να αποτελούσε ανίκητο αντίπαλο, ωστόσο δεν κατάφερε να… νικήσει και τα συναισθήματα του, με τον ίδιο να δακρύζει την ώρα που γνώριζε την αποθέωση από το κοινό του ΟΑΚΑ.