Το χάραγμα και τα τσιπάκια

Το στοιχείο του παράλογου, το οποίο έχει και διαφορετικές αιτίες, δεν γνωρίζει σύνορα, δεν έχει πατρίδα, πολιτικές αναφορές, ιδεολογήματα και πολιτικά συστήματα διακυβέρνησης, συμβαίνει παντού και διαχρονικά ακόμα και όταν η επιστήμη το καταρρίπτει με εύκολα νοητό τρόπο.

Πρόσφατα, υπήρξε μια αναζωπύρωση για τις νέες ταυτότητες, οι οποίες είναι ανεπιθύμητες από αρκετούς  στη χώρα μας. Εδώ και εβδομάδες, τα αστυνομικά τμήματα σε όλη τη χώρα έχουν κατακλυστεί από πολίτες όλων των ηλικιών, κάτι που είναι ανησυχητικό, αλλά οι νέες ταυτότητες, επιδιώκοντας να αποφύγουν την έκδοση ταυτοτήτων νέου τύπου, οι οποίες (υποτίθεται ότι) έχουν τσιπ πάνω τους, οπότε ζητούν νέες ταυτότητες παλαιού τύπου για να το αποφύγουν το ηλεκτρονικό… χάραγμα.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι άνθρωποι αυτοί περιμένουν από τις έξι το πρωί μέχρι τις οκτώ που ανοίγει το αστυνομικό τμήμα. Και το κάνουν αυτό για να αποτρέψουν το κακό.

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο και η ιστορική και εμπειρική παρατήρηση έχει δείξει ότι έχει αποκτήσει σχεδόν διαχρονικό χαρακτήρα. Και το ίδιο συνέβαινε και πριν από 10, 20 ή και περισσότερα χρόνια, σε παρόμοιες περιπτώσεις. Οι νέες ταυτότητες με τα τσιπ θεωρείται από ορισμένους σκοταδιστικούς και αναχρονιστικούς κύκλους ότι δεν είναι τίποτε άλλο από εκφράσεις των δυνάμεων του κακού, το οποίο είναι επιστημονικά ενδεδυμένο. Άλλωστε, οι επιστήμονες, στο μυαλό της συγκεκριμένης κατηγορίας ανθρώπων, συνήθως εξυπηρετούν κάποιο απροσδιόριστο συμφέρον που αποσκοπεί στην πλήρη υποταγή μας από το κράτος ή/ και τις δυνάμεις της αγοράς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλες τις παράλογες θεωρίες που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, τα τελευταία χρόνια η βασική θεωρία που τις στηρίζει είναι η παγκοσμιοποίηση. Αυτή η τρισκατάρατη παγκοσμιοποίηση που κάποτε ήταν ζητούμενο γιατί γκρέμιζε σύνορα και έφερνε τους ανθρώπους πιο κοντά, τώρα έχει τον χαρακτήρα ενός δαίμονα που τα ισοπεδώνει όλα. Προφανώς, οι οικονομικές παράμετροι της οικονομικής παγκοσμιοποίησης που είναι πολλές και αρνητικές, αποτελούν μια καλή βάση για να αναπτύσσονται τέτοιες παράλογες θεωρίες.

Όλες ή σχεδόν όλες οι θεωρίες συνωμοσίας, γιατί περί θεωριών συνωμοσίας πρόκειται προδήλως, έχουν πίσω τους μία ή περισσότερες θρησκευτικές αναφορές. Όσον αφορά το θέμα της ταυτότητας, υπάρχουν αυτοί οι οποίοι επικαλούνται ακόμη και τον γέροντα Παΐσιο, που, δήθεν «μας τα είπε όλα αυτά από νωρίς», ξεχασμένοι μοναχοί στα παρακμιακά ΜΜΕ, καθώς και ορισμένοι  πολιτικοί που δεν παραμελούν να ασχοληθούν με αυτούς τους μάλλον νοσηρούς φόβους των ανθρώπων.

Οι σκοταδιστικοί κύκλοι, που αντιτίθενται στις νέες ταυτότητες, υποστηρίζουν πως, με αυτές, εμφυτεύονται τσιπ στο δέρμα μας για να μας ελέγχουν, όπως στην περίπτωση του εμβολίου κατά του κοροναϊού (σύμφωνα με μια έρευνα, το 1/3 του πληθυσμού έχει υιοθετήσει αυτή τη θεωρία). Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν αυτές οι θεωρίες συνωμοσίας  διαδίδονται γρήγορα και σε ευρύτερο κοινό, χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Γνώση και ορθολογισμός χρειάζονται αν και αυτό γίνεται εξαιρετικά δύσκολο για να μεταφερθεί σε ανθρώπους που ετοιμάζονται να συμμετάσχουν σε συλλαλητήρια που μπλέκουν συνθήματα για τις νέες ταυτότητες.